Πτωχευτικό Δίκαιο
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Πτωχευτικό Δίκαιο αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο του Εμπορικού Δικαίου που ρυθμίζει θεσμικά περιπτώσεις πτώχευσης και γενικότερα τη συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών.
Ελληνικό Πτωχευτικό Δίκαιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Ελλάδα η πτώχευση ρυθμιζόταν από τον Εμπορικό Νόμο και ορισμένους άλλους συμπληρωματικούς νόμους, ο νεότερος όμως ν. 4738/2020 («Πτωχευτικός Κώδικας», «ΠτΚ») που τέθηκε σε ισχύ για τα νομικά πρόσωπα από 1η Μαρτίου 2021, ενώ για τα φυσικά πρόσωπα από 1η Ιουνίου 2021. Η πτώχευση κηρύσσεται με απόφαση του «πτωχευτικού δικαστηρίου», του πολυμελούς δηλ. πρωτοδικείου, που εδρεύει στον «τόπο των κύριων συμφερόντων» του οφειλέτη. Προϋποθέσεις της πτώχευσης είναι:
- Η εμπορική ιδιότητα του οφειλέτη (φυσικού ή νομικού προσώπου). Εξαίρεση αποτελούν νομικά πρόσωπα που επιδιώκουν οικονομικό σκοπό, έστω και αν δεν έχουν εμπορική ιδιότητα, και τα οποία μπορούν να πτωχεύσουν.
- Η παύση πληρωμών του οφειλέτη, οριζόμενη από το νόμο ως αδυναμία εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεών του, κατά τρόπο γενικό και μόνιμο. Όμως και εδώ υπάρχει εξαίρεση, με την έννοια ότι πτώχευση μπορεί να κηρυχθεί και με βάση απλώς «επαπειλούμενη» αδυναμία εκπλήρωσης, με την προϋπόθεση όμως ότι την πτώχευση ζητεί ο ίδιος ο οφειλέτης.
Την κήρυξη της πτώχευσης μπορούν να ζητήσουν τα ακόλουθα πρόσωπα: Πρώτον, κάθε πιστωτής που έχει έννομο συμφέρον. Δεύτερον, ο εισαγγελέας πρωτοδικών,εφόσον τούτο δικαιολογείται από λόγους δημόσιου συμφέροντος. Και τρίτον, ο ίδιος ο οφειλέτης. Μάλιστα ο οφειλέτης όχι απλώς δικαιούται, αλλά και υποχρεούται να ζητήσει την πτώχευσή του, αν έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση παύσης πληρωμών.
Το πτωχευτικό δικαστήριο θα κηρύξει την πτώχευση του οφειλέτη, αν διαπιστώσει ότι συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, διαφορετικά θα απορρίψει την αίτηση.