Πωλίν Κάελ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 19 Ιουνίου 1919[1][2][3] Πεταλούμα |
Θάνατος | 3 Σεπτεμβρίου 2001[2][3][4] Great Barrington |
Αιτία θανάτου | νόσος του Πάρκινσον |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[5] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | κριτικός κινηματογράφου συγγραφέας[6] δημοσιογράφος[7] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Υποτροφία Γκούγκενχαϊμ (1964)[8] Εθνικό Βραβείο Βιβλίου (ΗΠΑ) (1974)[9] βραβείο Τζορτζ Πολκ (1970) Crystal Award (1978) Ivan Sandrof Lifetime Achievement Award |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Πωλίν Κάελ (αγγλ.:Pauline Kael, 19 Ιουνίου 1919 - 3 Σεπτεμβρίου 2001) ήταν Αμερικανίδα κριτικός κινηματογράφου που έγραψε για το περιοδικό The New Yorker από 1968 έως το 1991. Νωρίτερα στην καριέρα της, το έργο της εμφανίστηκε στα περιοδικά City Lights, McCall και The New Republic.
Η Κάελ ήταν γνωστή για τις "πνευματώδεις, δριμείες, ισχυρογνώμονες και έντονα εστιασμένες"[10] κριτικές της, ενώ οι απόψεις της έρχονταν συχνά σε αντίθεση με εκείνες των συγχρόνων της. Συχνά θεωρείται ως η Αμερικανίδα κριτικός κινηματογράφου με τη μεγαλύτερη επιρροή στην εποχή της.[11][12]
Άσκησε σημαντική επίδραση σε πολλούς σημαντικούς κριτικούς, συμπεριλαμβανομένου του Armond White, του οποίου οι κριτικές είναι εξίσου μη συμβατικές,[13] και στον Ρότζερ Ίμπερτ, ο οποίος έχει δηλώσει ότι η Κάελ "είχε μια πιο θετική επίδραση στο κλίμα για τον κινηματογράφο στην Αμερική από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών."[14] Ο Owen Gleiberman είπε ότι "ήταν κάτι περισσότερο από μια σπουδαία κριτικός. Εφηύρε ξανά τη φόρμα και καινοτόμησε σε μια ολόκληρη αισθητική συγγραφής. Ήταν σαν τον Elvis και τους Beatles της κινηματογραφικής κριτικής."[15]
|