Πόγιολα

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|11|11|2024}}
Σχηματισμοί σέλαος στον ουρανό θεωρούνταν ότι ήταν οι πύλες για τη μυθική Πόγιολα

Η Πόγιολα ή Πόχγιολα ή Πόγια (φινλ. Pohjola, Pohja) είναι στη φινλανδική μυθολογία μια τοποθεσία στο Βορρά, η οποία αναφέρεται στο φινλανδικό έπος Καλέβαλα. Η ονομασία της προέρχεται από τη λέξη "pohjoinen" (Βορράς, σημείο του ορίζοντα). Πράγματι, η Πόγιολα τοποθετούνταν στο μακρινό Βορρά, κοντά στο "στύλο του κόσμου" και το Δέντρο της Γης, στον Πολικό Αστέρα.

Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές για την αντιστοιχία της μυθικής Πόγιολα: μια εκδοχή τη συνδέει με το λαό Σάμι, τους βόρειους γείτονες των Φίννων, μια δεύτερη εκδοχή τονίζει την ομοιότητα της ονομασίας με την περιοχή Pohjanmaa (Οστροβόθνια), ενώ μια άλλη περιλαμβάνει τμήματα της Λαπωνίας και της Κβενλάνδης. Από την άλλη πλευρά, η Πόγιολα μπορεί να θεωρηθεί κι ως μια καθαρά φανταστική και συμβολική περιοχή, η πηγή του κακού, μια χώρα στο μακρινό βορρά που επικρατεί το αιώνιο κρύο.

Στην Καλέβαλα, η θεότητα Λόουχι εξουσιάζει την Πόγιολα, μια πανίσχυρη μάγισσα. Ο Ιλμάρινεν σφυρηλατεί το Σάμπο μετά από δική της διαταγή, το οποίο αποτελεί πηγή αφθονίας και ευημερίας, σαν το κέρας της Αμάλθειας στην ελληνική μυθολογία. Εκτός από τον Ιλμάρινεν, και άλλοι χαρακτήρες του έπους ζητούν σε γάμο τις κόρες της Πόγιολα, όπως ο Λεμινκάινεν και ο Βαϊναμόινεν. Η Λόουχι ζητά ως αντάλλαγμα άθλους: ένας από αυτούς έχει ως θήρα τον Κύκνο της Τουονέλα.

Επιρροές στην τέχνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο συνθέτης Γιαν Σιμπέλιους έγραψε το συμφωνικό ποίημα "Η κόρη της Πόγιολα".