Ρέα Γαλανάκη

Ρέα Γαλανάκη
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ρέα Γαλανάκη (Ελληνικά)
Γέννηση1947[1][2]
Ηράκλειο[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ποιήτρια
Οικογένεια
ΣύζυγοςΗλίας Κούβελας (από 1979)[4]
δεδομένα

Η Ρέα Γαλανάκη (1947) είναι Ελληνίδα συγγραφέας

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1947 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γονείς της ήταν οι διαπρεπείς γιατροί του Ηρακλείου Εμμανουήλ Γαλανάκης και Αικατερίνη Παπαματθαιάκη[5]. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά την διάρκεια της δικτατορίας. Παντρεύτηκε τον γιατρό και πανεπιστημιακό καθηγητή Ηλία Δ. Κούβελα και έμεινε πολλά χρόνια στην Πάτρα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα,  διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια.

Μεταξύ άλλων, έχει τιμηθεί δυο φορές με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (Μυθιστορήματος το 1999 για το Ελένη, ή ο Κανένας, Διηγήματος το 2005 για το Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι), το 2003 από την Ακαδημία Αθηνών με το «Βραβείο Πεζογραφίας Κώστα και Ελένης Ουράνη» για το μυθιστόρημα Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων, το 2006 με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου για το μυθιστόρημα Αμίλητα, βαθιά νερά, και το 1987 με το «Βραβείο Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης.  Επίσης, το μυθιστόρημά της Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά είναι το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα που εντάχθηκε το 1994 από την Ουνέσκο στην συλλογή της Unesco Collection of Representative Works, ενώ το Ελένη, ή ο Κανένας διεκδίκησε το 1999 το Ευρωπαϊκό Βραβείο «Αριστείον» μπαίνοντας στην τελική τριάδα των υποψήφιων έργων. To μυθιστόρημά της Η άκρα ταπείνωση έλαβε την διεθνή διάκριση των βαλκανικών χωρών Balkanika Literary Award (2019)[6].

Έργα της έχουν μεταφραστεί σε δεκαεπτά γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Τσεχικά, Βουλγαρικά, Σουηδικά, Λιθουανικά, Τουρκικά, Αραβικά, Κινεζικά, Εβραϊκά, Αλβανικά, Καταλανικά και Ουκρανικά)[6], ενώ έχει κληθεί να συμμετάσχει σε φεστιβάλ, συνέδρια, πανεπιστημιακά σεμινάρια και εκδηλώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αποσπάσματα από δύο μυθιστορήματά της έχουν ενταχθεί στη διδασκόμενη Νεοελληνική Λογοτεχνία της Μέσης Εκπαίδευσης.

Ανήκει στα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων (1981). Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού (1994-1997). Εξελέγη δημοτική σύμβουλος στον δήμο Αθηναίων με το ψηφοδέλτιο του Γιώργου Καμίνη (2010) και ορίσθηκε πρόεδρος του Δημοτικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθήνα 9.84, αξιώματα από τα οποία παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο του 2011. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 τοποθετήθηκε στην τελευταία τιμητική θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ[7].

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μυθιστορήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διηγήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ομόκεντρα διηγήματα (1986)
  • Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι (2004)

Ποίηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ποιήματα, συγκεντρωτική έκδοση (2008)
  • Το κέικ (1980)
  • Πού ζει ο λύκος; (1982)

Δοκίμια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Βασιλεύς ή στρατιώτης; (1997) Σημειώσεις, σκέψεις, σχόλια για τη λογοτεχνία.
  • Από τη ζωή στη λογοτεχνία (2011).

Συμμετοχή  σε συλλογικές εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 6 φωνές, 6 γυναίκες από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, εκδ. εκτός εμπορίου από το Ινστιτούτο Θερβάντες (2012).
  • Ιωάννης Αλταμούρας, Μουσείο Μπενάκη (2011), έκδοση και στα αγγλικά
  • Ο κύκλος του βιβλίου, ο συγγραφέας, ο επιμελητής-τυπογράφος, ο εκδότης, ο κριτικός, ο αναγνώστης Σχολή Μωραίτη, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (2011)
  • Μετά το ’89, Γαβριηλίδης (2007)
  • Συγγραφικές εμμονές, Εκδόσεις Καστανιώτη (2007)
  • Πάτρα, το πρόσωπο της πόλης, Τοπίο (2005), έκδοση και στα αγγλικά
  • Ο δρόμος για την Ομόνοια, Εκδόσεις Καστανιώτη (2005)

Βραβεία-Τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Βραβείο Νίκος Καζαντζάκης του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης για το σύνολο του έργου της (1987)
  • Βραβείο του ιδρύματος Τρανούλη για τα Ομόκεντρα Διηγήματα (1988)
  • Το μυθιστόρημα της Ο Βίος του Ισμαήλ Φερίκ Πασά εντάχτηκε από την UNESCO στο COLLECTION OF REPRESENTATIVE WORKS(1994)
  • Το μυθιστόρημα Θα υπογράφω Λουί εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας «Αριστείον»(1994)
  • Τιμητική διάκριση από το Δήμο Πατρέων (1994)
  • Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το μυθιστόρημα Ελένη ή ο κανένας (1999)
  • Το μυθιστόρημα Ελένη ή ο κανένας εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας «Αριστείον» και κατέκτησε τη τρίτη θέση (1999)
  • Τιμήθηκε από το Δήμο Βιάννου Κρήτης (2000)
  • Τιμήθηκε από την εφημερίδα της Πάτρας «Πελοπόννησος» (2000)
  • Βραβείο Πεζογραφίας Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το μυθιστόρημα Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων (2003)
  • Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για τη συλλογή διηγημάτων ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι (2005)
  • Βραβείο αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου για το μυθιστόρημα Αμίλητα βαθιά νερά (2006)
  • Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων (Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας) για τη συνολική προσφορά της στα Γράμματα (2023)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 123300088. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 NUKAT. n2017169512.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 22  Δεκεμβρίου 2014.
  4. ↑ www.upatras.gr/el/node/8418. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2020.
  5. ↑ Γαλανάκη, Ρέα (2022). Εμμανουήλ και Αικατερίνη. Αθήνα: Καστανιώτης. ISBN 978-960-03-6993-9. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Ρέα Γαλανάκη». kastaniotis.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2022. 
  7. ↑ «Εθνικές εκλογές 2019: Αυτό είναι το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ». ethnos.gr. 21 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]