Ρένα Δούρου
| Ρένα Δούρου | |
|---|---|
 | |
| Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 21 Μαΐου 2023 | |
| Περίοδος 6 Μαΐου 2012 – 26 Μαρτίου 2014 | |
| Περιφερειάρχης Αττικής | |
| Περίοδος 1 Σεπτεμβρίου 2014 – 31 Αυγούστου 2019 | |
| Προκάτοχος | Γιάννης Σγουρός |
| Διάδοχος | Γιώργος Πατούλης |
| Περιφερειακή Σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Αθηνών | |
| Περίοδος 1 Σεπτεμβρίου 2019 – 21 Μαΐου 2023 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 7 Οκτωβρίου 1974[1], Αιγάλεω |
| Εθνότητα | Ελληνίδα |
| Υπηκοότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | Συνασπισμός (1995-2012) ΣΥΡΙΖΑ (2012-σήμερα) |
| Σπουδές | Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης ΕΚΠΑ Πολιτική Επιστήμη του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Μεταπτυχιακό) |
| Επάγγελμα | Συγγραφέας Σύμβουλος εκδόσεων Πολιτικός |
| Ιστοσελίδα | renadourou.gr |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ειρήνη (Ρένα) Δούρου (Αιγάλεω, 7 Οκτωβρίου 1974), είναι Ελληνίδα πολιτικός, εκλεγμένη βουλευτής Β2΄ Δυτικού Τομέα Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, και πρώην περιφερειάρχης Αττικής (2014-2019).
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1974 στο Αιγάλεω Αττικής. Είναι απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών από το Πανεπιστήμιο του Έσσεξ (μέσω υποτροφίας) στις Πολιτικές Επιστήμες. Τον Ιούλιο του 2018, το Πανεπιστήμιο του Έσεξ την αναγόρευσε σε επίτιμη Διδάκτορα.[2] Μεταξύ άλλων, υπήρξε συνεργάτιδα του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων.[3]
Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα. Ομιλεί τέσσερις ξένες γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και τουρκικά.
Έχει γράψει το βιβλίο Η Απόλαυση του Εθνικισμού (2007), ενώ έχει συμπράξει σε διάφορα συλλογικά έργα σχετικά με ζητήματα εθνικής και διεθνούς πολιτικής.[4][5] Το 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Μια κουβέντα με τον Γλέζο και το 2019 το Πέντε ομιλίες για το ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων και τα δύο από τις εκδόσεις Λιβάνη. Αρθρογραφεί στον Τύπο. Τον Οκτώβριο του 2016 ορίστηκε μέλος της επιτροπής διαλόγου για τη συνταγματική αναθεώρηση.[6]
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκλέχτηκε βουλευτής Β΄ Αθηνών με τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς στις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου 2012. Διετέλεσε υπεύθυνη της Επιτροπής Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου (ΕΕΚΕ) για την εξωτερική πολιτική, στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.[7] Στις 26 Μαρτίου του 2014 παρέδωσε τη βουλευτική της έδρα, την οποία έλαβε η Ελένη Αυλωνίτου.[8]
Στις 2 Φεβρουαρίου 2014 εκλέχτηκε από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014. Στις 25 Μαΐου του 2014, εξελέγη Περιφερειάρχης Αττικής, ούσα επικεφαλής του συνδυασμού Δύναμη Ζωής.[9]
Το 2014, κατά την διάρκεια των εκλογών για την αυτοδιοίκηση και ως υποψήφια για την Περιφέρεια Αττικής, δέχτηκε κατηγορίες από τον Αργύρη Ντινόπουλο, ο οποίος την παρουσίασε ως σύμβουλο του Άκη Τσοχατζόπουλου, αν και η πραγματικότητα ήταν ότι είχε υπηρετήσει ως πολιτική αναλύτρια για δύο έτη στο Ινστιτούτο Αμυντικής Πολιτικής. Η Δούρου άσκησε αγωγή κατά του Αργύρη Ντινόπουλου, ο οποίος καταδικάστηκε, σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, σε συκοφαντική δυσφήμηση και σε αποζημίωση 60.000 ευρώ.[10][11][12]
Στις περιφερειακές εκλογές του 2019, ο συνδυασμός της ήρθε δεύτερος, συγκεντρώνοντας 19,71% στον πρώτο γύρο και 34,21% στον δεύτερο. Έτσι η Δούρου, ανέλαβε επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του περιφερειακού συμβουλίου.[13]
Ως εκλεγμένη Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής, η Δούρου είναι από το 2014 μέλος του Κογκρέσου των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης,[14] αναπληρώτρια επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στο Κογκρέσο των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, θεματική εκπρόσωπος για θέματα ισότητας φύλων του Κογκρέσου, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Τρεχουσών Υποθέσεων, μέλος του Γραφείου των Σοσιαλιστών, Πράσινων, Προοδευτικών Δημοκρατών του Κογκρέσου και εισηγήτρια σε Εκθέσεις για το προσφυγικό – μεταναστευτικό, την ανάδειξη της Πολιτιστικής Κληρονομιάς από τις Τοπικές και Περιφερειακές Αρχές.
Στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2023 εξελέγη στον Δυτικό Τομέα της Αθήνας.
Δικαστικές υποθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά της Δούρου και άλλων 19 προσώπων ασκήθηκε ποινική δίωξη για τρία αδικήματα πλημμεληματικού χαρακτήρα που αφορούσαν τις πυρκαγιές στην Αττική το 2018, εμπρησμό από αμέλεια, ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και σωματική βλάβη κατά συρροή.[15] Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών παραπέφθηκε σε δίκη για τα αδικήματα, σε βαθμό πλημμελήματος, της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή δια παραλείψεως από υπόχρεους και μη, αλλά και της πρόκλησης σωματικών βλαβών κατά συρροή.[16]
Ποινική δίωξη είχε, επίσης, ασκηθεί κατά της Δούρου και άλλων προσώπων για τις πλημμύρες του Νοεμβρίου του 2017 στη Μάνδρα για αδικήματα που αφορούν την πρόκληση πλημμύρας από αμέλεια, ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, σωματικών βλαβών και παραβίασης κανόνων οικοδόμησης.[17][18][19]
Αθωώθηκε ομόφωνα για την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος και κατά πλειοψηφία για τις κατηγορίες της πλημμύρας δια παραλείψεως από υπόχρεο, ανθρωποκτονίας και σωματικής βλάβης από αμέλεια.[20] Όμως η εισαγγελία Πρωτοδικών άσκησε έφεση στην αθωωτική απόφαση όσον αφορά τη Ρένα Δούρου και άλλους τέσσερις κατηγορούμενους.[21]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Βιογραφικά στοιχεία: Ειρήνη (Ρένα) Αθανασίου Δούρου, Ιστότοπος της Βουλής των Ελλήνων
- ↑ «Επίτιμη διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Essex η Ρένα Δούρου». ProtoThema. 19 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Ρένα Δούρου: «O κ. Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν υπάλληλός μου!», Πρώτο Θέμα 02/07/2012.
- ↑ «BiblioNet: Δούρου, Ρένα». www.biblionet.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Βιογραφικό | Ρένα Δούρου». www.renadourou.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Και ο Γιώργος Κιμούλης στην επιτροπή για τη συνταγματική αναθεώρηση». iefimerida.gr. 2016-10-06. http://www.iefimerida.gr/news/292832/kai-o-giorgos-kimoylis-stin-epitropi-gia-ti-syntagmatiki-anatheorisi-eikones. Ανακτήθηκε στις 2016-10-06.
- ↑ «Η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ όρισε την «σκιώδη κυβέρνηση»». tovima.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Δούρου Ρένα».
- ↑ «Τσίπρας: Ιστορική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ – Εκλογές το συντομότερο δυνατόν». newsbomb.gr. 26 Μαΐου 2014.
- ↑ «Εκδικάστηκε η αγωγή της Ρένας Δούρου κατά του Αργ. Ντινόπουλου». ΤΑ ΝΕΑ. 2 Απριλίου 2015.
- ↑ «Δικαίωση Δούρου στην αγωγή κατά Ντινόπουλου». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2021.
- ↑ «Δικαίωση της Ρένας Δούρου στο Εφετείο για συκοφαντική δυσφήμηση του Αργύρη Ντινόπουλου». Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022.
- ↑ «Αποτελέσματα περιφερειακών εκλογών 2019». ekloges.ypes.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Detail member». Congress of Local and Regional Authorities (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ Ιωάννα Μάνδρου (5 Μαρτίου 2019). «Ποινικές διώξεις σε 20 άτομα για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι - Ανάμεσά τους Δούρου, Ψινάκης». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Μάτι: Παραπέμπονται για πλημμελήματα Ρένα Δούρου και 20 ακόμα κατηγορούμενοι». www.lifo.gr. 29 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Ξεκινά η δίκη για τη φονική πλημμύρα της Μάνδρας το 2017 - Απολογείται η Ρένα Δούρου». iefimerida.gr. 14 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Ποινική δίωξη στη Ρένα Δούρου και για τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα». tovima.gr. 2019-03-19. https://www.tovima.gr/2019/03/19/society/poiniki-dioksi-sti-rena-dourou-kai-gia-tis-fonikes-plimmyres-sti-mandra. Ανακτήθηκε στις 2019-07-15.
- ↑ «Η μεγάλη δίκη ξεκινά: 21 κατηγορούμενοι για 24 νεκρούς». ΤΑ ΝΕΑ. 4 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2021.
- ↑ Μάνδρου, Ιωάννα. «Πλημμύρα στη Μάνδρα: Αθώα η Ρένα Δούρου και άλλοι 12 κατηγορούμενοι – Οκτώ κρίθηκαν ένοχοι». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2022.
- ↑ «Εκπρόθεσμη έφεση στην αθωωτική απόφαση για Δούρου και άλλους τέσσερις για τη Μάνδρα». Η Εφημερίδα των Συντακτών. 12 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022.