Ρίτσαρντ του λα Πολ

Ρίτσαρντ του λα Πολ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Richard de la Pole (Αγγλικά)
Γέννηση1480 (περίπου)
Αγγλία
Θάνατος24  Φεβρουαρίου 1525[1]
Παβία
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Τόπος ταφήςΠαβία
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναMarguerite de la Pole-Suffolk[2]
ΓονείςΙωάννης του λα Πολ, 2ος δούκας του Σάφολκ[3] και Ελισάβετ της Υόρκης, δούκισσα του Σάφοκ[3]
ΑδέλφιαΙωάννης του λα Πολ, κόμης του Λίνκολν
Έντμουντ του λα Πολ, 3ος δούκας του Σάφολκ
Γουίλιαμ του λα Πολ (1478-1539)
ΣυγγενείςΡιχάρδος Γ΄ της Αγγλίας (θείος)
ΟικογένειαDe la Pole family
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΙταλικός Πόλεμος (1521–1526)
Θυρεός
Το οικόσημο του Έντμουντ του λα Πολ είναι χωρισμένο σε μέρη. 1ο και 4ο: ο θυρεός της Αγγλίας με το σήμα του τριτότοκου. 2ο: ο θυρεός των λα Πολ.

Ο Ρίτσαρντ του λα Πολ, αγγλ.: Richard de la Pole (απεβ. 24 Φεβρουαρίου 1525) ήταν διεκδικητής του αγγλικού στέμματος. Με το παρωνύμιο "Λευκό Ρόδο", ήταν ο τελευταίος Υορκιστής που διεκδικούσε ενεργά και ανοιχτά το στέμμα της Αγγλίας. Έζησε εξόριστος μετά την εκτέλεση πολλών συγγενών του, ενώ έγινε σύμμαχος με τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ της Γαλλίας στον πόλεμο της Συμμαχίας του Καμπρέ. Ο Λουδοβίκος ΙΒ΄ τον είδε ως έναν ευνοϊκό σύμμαχο με την προοπτική να γίνει ένας Άγγλο βασιλιάς, αντί τού Ερρίκου Η'.

Κατά τη διάρκεια του 1514, τέθηκε η διεκδίκηση να ανακτηθεί την Αγγλία από τον Ρίτσαρντ, που η μητέρα του ήταν από τον κλάδο της Υόρκης. Ο λα Πολ μετέβη στη Βρετάνη με 12.000 μισθοφόρους για την εισβολή, και οδήγησε τον στρατό του στο Σεντ Μαλό. Ωστόσο, η Γαλλία και η Αγγλία έκαναν ειρήνη, ακριβώς τη στιγμή που επρόκειτο να επιβιβαστούν, και έτσι η επιχείρηση ακυρώθηκε. Αργότερα, με βασιλιά τον Φραγκίσκο Α', ο Ρίτσαρντ έκλεισε μία συμμαχία το 1523 και σχεδίασε μια εισβολή των Υορκιστών στην Αγγλία για άλλη μία φορά. Ωστόσο αυτό δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς ο Ρίτσαρντ πέθανε πολεμώντας δίπλα στον Φραγκίσκο Α΄ στη μάχη της Παβίας δύο χρόνια αργότερα.

Ήταν ο έβδομος και νεότερος γιος του Ιωάννη του λα Πολ 2ου δούκα του Σάφολκ και της συζύγου του δούκισσας Ελισάβετ της Υόρκης. Η μητέρα του ήταν η δεύτερη από τις τρεις επιζήσασες κόρες του Ριχάρδου 3ου δούκα της Υόρκης και της Σεσίλ Νέβιλ. Ήταν μικρότερη αδελφή του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας, καθώς και του Εδμόνδου κόμη του Ράτλαντ και της Άννας της Υόρκης δούκισσας του Έξετερ, και μεγαλύτερη αδελφή της Μαργαρίτας της Υόρκης, του Γεωργίου δούκα του Κλάρενς και του Ριχάρδου Γ' της Αγγλίας.

Υορκιστής διάδοχος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιωάννης του λα Πολ, κόμης του Λίνκολν (περ. 1464 – 1487), μπορεί να ονομάστηκε διάδοχος τού θρόνου από τον εκ μητρός θείο του Ριχάρδο Γ' της Αγγλίας, ο οποίος τού έδωσε εισόδημα και την επαναφορά των κτημάτων της λαίδης Μαργαρίτας Μπωφόρ. Ωστόσο, με την άνοδο του Ερρίκου Ζ΄ Τυδώρ μετά τη μάχη του Μπόσγουορθ το 1485, ο κόμης του Λίνκολν ορκίστηκε πίστη, αντί να διεκδικήσει τον θρόνο για τον εαυτό του. [4]

Ο Ρίτσαρντ του λα Πολ δεν ήταν ποτέ γνωστό ότι νυμφεύτηκε, αλλά είναι γνωστό ότι είχε μια ερωμένη. Έχει προταθεί ότι μπορεί να ήταν η Μαρία της Σικελίας. [5]

  • Mάργκαρετ του λα Πολ, που ήταν κυρία της τιμής της Mαργαρίτας του Ανγκουλέμ, βασίλισσας της Ναβάρρας. [5] Στις 21 Μαΐου 1539, η Μάργκαρετ του λα Πολ υπέγραψε συμβόλαιο γάμου με τον Σιμπέντ ντε Τιβολέ, κύριο του Μπρενιέ, παρουσία της βασίλισσας και τού συγγενή της Ιωάννη-Γαβριήλ του Σαλούτσο. [5] Ο ντε Τιβολέ ήταν ευγενής της βασίλισσας Ελεονόρας της Αυστρίας. [5] Ο ντε Tιβολέ ζούσε ακόμη το 1547, αλλά πέθανε πριν από το 1568. [5] Η Mάργκαρετ και ο σύζυγός της είχαν τρεις γιους και πέντε κόρες: [5]
    • Ιωάννης, κύριος του Μπρενιέu στο Βιβαραί. [5]
    • Πιέρ, έγινε ιερέας και μέλος του συλλόγου του καθεδρικού του Σαιντ Ντενί. [5]
    • Κλωντ, ο οποίος έγινε επίσης ιερέας και μέλος του συλλόγου του καθεδρικού του Εβρύ. [5]
    • Κατερίνα, σύζυγος του Ζιλμπέρ ντε Κολόμπ. [5]
    • Eλεονόρα, σύζυγος του Ζαν ντε Σεκοντάτ ντε Μοντεσκιέ, κυρίου του Ροκέ. [5] Ο πολιτικός φιλόσοφος Σαρλ-Λουί ντε Σεκοντά, βαρόνος ντε Λα Μπρέντ ε ντε Μοντεσκιέ ήταν ένας από τους απογόνους της.
    • Mάργακρετ, σύζυγος του Κλωντ ντ'Ορζουάζ, κύριος του Moνφεριέ. [5]
    • Λουίζα, σύζυγος του Ζαν ντε Μονσενύ. [5]
    • Σεβαστιανή, σύζυγος του Aντρέ Μπεργκέρ ντυ Γκουά. [5]
Η διαθήκη της Mάργκαρετ του λα Πολ είχε ημερομηνία 1599. [5]

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Επιστολές και Έγγραφα Εικονογραφικά της Βασιλείας του Ριχάρδου Γ'. και Ερρίκος Ζ'. , επιμέλεια J. Gairdner (2 τόμοι, Rolls Series, 24, 1861)
  • Ημερολόγιο Γραμμάτων και Εγγράφων, Ξένων και Εγχώριων, της Βασιλείας του Ερρίκου VIII. ; και Sir William Dugdale, The Baronage of England (Λονδίνο, 1675)
  1. p10758.htm#i107572.
  2. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Chisholm 1911.
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 Richardson, Douglas (2011). Plantagenet Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, 2nd Edition. Royal ancestry series. Kimball G. Everingham (ed.). Baltimore, MD: Genealogical Pub. Co. σελ. 293. ISBN 978-1461045137.