Ραλφ Ράπσον

Ραλφ Ράπσον
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Σεπτεμβρίου 1914[1][2][3]
Alma
Θάνατος29  Μαρτίου 2008[4][1][2]
Μινεάπολις
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μίσιγκαν
Cranbrook Academy of Art
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας
Αξιοσημείωτο έργοGuthrie Theater
δεδομένα

Ο Ραλφ Ράπσον (13 Σεπτεμβρίου 1914 – 29 Μαρτίου 2008) ήταν επικεφαλής της Αρχιτεκτονικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα για 30 χρόνια. Ήταν ένας από τους παλαιότερους εν ενεργεία αρχιτέκτονες στον κόσμο, όταν πέθανε σε ηλικία 93 ετών, και επίσης ένας από τους πιο παραγωγικούς. Ήταν ο πατέρας του φιλάνθρωπου Ριπ Ράπσον.[6]

Νεαρή ηλικία και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ράπσον γεννήθηκε στην Άλμα του Μίσιγκαν με παραμορφωμένο το δεξί του χέρι, το οποίο ακρωτηριάστηκε στη γέννησή του: έμαθε να σχεδιάζει επιδέξια με το αριστερό του χέρι.[6] Κέρδισε πτυχία αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και στην Ακαδημία Τέχνης του Cranbrook, όπου σπούδασε κοντά στον Ελιέλ Σααρίνεν. «Το Cranbrook ήταν ένα πολύ συναρπαστικό και δυναμικό μέρος, στο οποίο γνώρισα και εργάστηκα με άτομα όπως ο Τσαρλς Ιμς, ο Χάρι Μπερόια και ο Χάρι Γουίζ», είπε ο Ράπσον.[7]

Ως νέος αρχιτέκτονας, ο Ράπσον εργάστηκε για το αρχιτεκτονικό γραφείο Saarinen από το 1940 έως το 1941. Μετακόμισε στο Σικάγο το 1941, όπου εργάστηκε με τον Τζορτζ Φρεντ Κεκ και άλλους.[8]

Διδασκαλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ράπσον δίδαξε αρχιτεκτονική στο New Bauhaus School (το σημερινό IIT Ινστιτούτο Σχεδίου) από το 1942 έως το 1946, και στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης από το 1946 έως το 1954.[6]

Ήταν επικεφαλής της Αρχιτεκτονικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα από το 1954 έως το 1984,[6] όπου «οι γενιές των αρχιτεκτόνων της Μινεσότα αναδείχθηκαν μέσω της κηδεμονίας [του]».[9]

Αρχιτεκτονική πρακτική και φιλοσοφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πρώτο θέατρο Guthrie (1963) κατά την κατεδάφιση του (2006)
Riverside Plaza, πρώην Cedar Square West (1973)
Rarig Center (1973), Πανεπιστήμιο της Μινεσότα
Joseph Livermore House (1968) στο Πανεπιστήμιο του Grove

Ο Ράπσον εργάστηκε στη Μινεάπολη της Μινεσότα από το 1954 έως το 2008. Το έργο του ήταν κυρίως στο μοντερνιστικό στυλ. «Πρακτικά όλη η δουλειά που έχω κάνει δεν απέχει πολύ από τις αρχές του Bauhaus», είπε.[7]

Όμως, το έργο του ήταν προσανατολισμένο σε ανθρώπους παρά σε αφηρημένες αρχές. Αυτός είπε: «Όποτε σχεδιάζω ένα κτίριο ή ένα έπιπλο, οι άνθρωποι γίνονται ένα ισχυρό μέρος της γενικής μου προσέγγισης. Η διαδικασία του σχεδιασμού δεν αφορά απλώς μόνο τούβλα και πέτρες∙ για εμένα έχει να κάνει και με τους ανθρώπους σε ένα κτίριο και το πώς εγώ προσδοκώ αυτοί να ζήσουν».[7]

Ο Ράπσον ήταν ένας παραγωγικός σκιτσογράφος και κρατούσε τόμους βιβλίων με σκίτσα από τα διάφορα ταξίδια του στον κόσμο. Ένα βιβλίο από τη συλλογή σκίτσων εκδόθηκε το 2002.[10] Στην εισαγωγή του βιβλίου ο Σέζαρ Πέλι έγραψε: Τα σχέδιά του ήταν «απολύτως σίγουρα για τον εαυτό τους» και «έμοιαζαν κατ' ουσίαν αμερικανικά».

Κτίρια και έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του Ράπσον περιλαμβάνουν:

  • 1945: Case Study House No. 4, ή "Greenbelt House" (μέρος του προγράμματος Case Study House)
    • Η Έσθερ ΜακΚόι έγραψε φιλικά: «Η απόδοση του σπιτιού από τον Ράπσον απεικόνισε ένα ελικόπτερο να αιωρείται πάνω από την επίπεδη οροφή, λες και ο ιδιοκτήτης επέστρεφε στο σπίτι του στα προάστια από την ημέρα του στο γραφείο. Η γυναίκα του του κουνάει το δάχτυλο. Πού είναι αυτή; Κρεμάει πάνες στο στεγνωτήριο. Τα χρήματα του Ράπσον ήταν σε λάθος μηχανή».[11]
    • Το "Greenbelt House" κατασκευάστηκε το 1989 για μια έκθεση στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο Λος Άντζελες.[12]
    • Τα τελευταία χρόνια η εταιρεία της Rapson ανέπτυξε μια σειρά προκατασκευασμένων σύγχρονων σπιτιών που ονομάζεται Rapson Greenbelt, η οποία προέκυψε από μια υποβολή για το Dwell Home Design Invitational και είναι τώρα διαθέσιμα μέσω μιας εταιρείας που ονομάζεται Wieler.
  • 1945: "Rapson Rapid Rocker" για την Knoll Furniture
  • 1954: Πρεσβεία Ηνωμένων Πολιτειών, Diplomatstaden, Στοκχόλμη, Σουηδία
  • 1954: Πρεσβεία Ηνωμένων Πολιτειών, Κοπεγχάγη, Δανία
  • 1957: Λουθηρανική Εκκλησία του Αγίου Πέτρου στην Εντίνα της Μινεσότα
  • 1959: Πρίγκιπας της Ειρήνης Λουθηρανική Εκκλησία για Κωφούς, Άγιος Παύλος, Μινεσότα (κατεδαφίστηκε το 2007)
  • 1962-73: συγκρότημα κατοικιών Cedar Square West (το σημερινό Riverside Plaza), Μινεάπολη της Μινεσότα (μια ομοσπονδιακή χρηματοδότηση New-Town-in-Town )
  • 1963: Pillsbury House στη Γουεζάτα Μινεσότα (κατεδαφίστηκε το 1997)
  • 1963: Θέατρο Guthrie, Μινεάπολη της Μινεσότα (κατεδαφίστηκε το 2006)
  • 1964: Κρατική Πιστωτική Ένωση Κεφαλαίου, Μινεάπολη της Μινεσότα (μετατράπηκε σε Νοτιοανατολική Βιβλιοθήκη το 1967)
  • 1969: Καθολική Εκκλησία Άγιος Θωμάς Ακινάτης, Πάρκου Άγου Παύλου, Μινεσότα
  • 1972: Rarig Center, Μινεάπολη της Μινεσότα

Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αμερικανικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτόνων του Κολεγίου Υποτρόφων ( FAIA )
  • Χρυσό Μετάλλιο, Εταιρεία Αρχιτεκτόνων της Μινεσότα
  • Σύλλογος των Κολεγιακών Σχολών Αρχιτεκτονικής (ACSA) Βραβείο Διακεκριμένου Καθηγητή, 1984-85.[13]
  • AIA / ACSA Topaz Medalion, 1987
  • Νικητής σε διαγωνισμό σχεδιασμού σαλονιού του περιοδικού Dwell, 2007
  • Μετάλλιο Neutra για την Επαγγελματική Αριστεία : Σε αναγνώριση για τη συνεισφορά του στο Επάγγελμα του Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού και προς τιμή του μοντερνιστή αρχιτέκτονα Ρίτσαρντ Τζόζεφ Νόιτρα, 1984.[14]

Θάνατος και αναμνήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ράπσον πέθανε ήσυχα στο σπίτι του στη Μινεάπολη στις 29 Μαρτίου 2008. Την προηγούμενη μέρα εργάζονταν στο γραφείο του.

Εξακόσια άτομα παρακολούθησαν το μνημόσυνό του στο καινούργιο θέατρο Guthrie. Τον περιέγραψαν ως «ροκ σταρ» στον χώρο.[15]

Ο Τόμας Φίσερ, πρώην κοσμήτορας του Κολλεγίου Σχεδίου του Πανεπιστημίου της Μινεσότα (έδρα της Αρχιτεκτονικής Σχολής), δήλωσε: «Ο θάνατός του τελειώνει μια εποχή στην αμερικανική αρχιτεκτονική καθώς και στην ιστορία της Σχολής και θα λείψει πολύ από τους χιλιάδες ανθρώπους που επηρέασε».[16] Η Λίντα Μακ τον θυμόταν ως «έναν κύριο της παλιάς Σχολής που διατήρησε την καριέρα του, την αξιοπρέπειά του, τη γοητεία του και την ευγένειά του μέχρι τέλους. Άφησε κάτι περισσότερο από μια αρχιτεκτονική κληρονομιά». [17] Σύμφωνα με τον Κέι Λόκχαρτ, «του Ραλφ του άρεσε να είναι αρχιτέκτονας, και μου είπε κάποτε ότι "λυπόταν οποιονδήποτε δεν ήταν αρχιτέκτονας". Μας εμφύσησε όλους με το ίδιο πνεύμα»[18]. Η σύζυγός του ήταν η Μαίρη και είχε δύο γιους, τον Ρίτσαρντ (Ριπ) και τον Τόμας (Τόμπυ), και μια κόρη, τη Ρεν, από προηγούμενο γάμο.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6n0190t. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 156193750.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 40184345.
  4. ↑ www.startribune.com/local/17155846.html.
  5. ↑ CONOR.SI. 188655459.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Pogrebin, Robin. «Ralph Rapson, Modernist Architect, Is Dead at 93». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2020. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Britt, Aaron (November 2007). «Bohemian Rapson». Dwell Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-04-08. https://web.archive.org/web/20080408061920/http://www.dwell.com/peopleplaces/profiles/10021666.html. Ανακτήθηκε στις 2008-05-06. 
  8. ↑ «A Legendary Architect, Ralph Rapson, FAIA, Passes Away» (PDF). AIA Minnesota. 2 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Ιουλίου 2011. 
  9. ↑ Abbe, Mary (April 4, 2008). «Architect of original Guthrie was an icon and an innovator». Minneapolis Star Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 24, 2008. https://web.archive.org/web/20081024020835/https://www.startribune.com/local/17155846.html. Ανακτήθηκε στις 2008-05-06. 
  10. ↑ Ralph Rapson: Sketches and Drawings from Around the World, Afton Historical Society Press, 2002, (ISBN 1-890434-49-3).
  11. ↑ McCoy, Esther (1984). The Second Generation. Gibbs Smith. ISBN 0-87905-119-1. 
  12. ↑ Noland, Claire (April 2, 2008). «Ralph Rapson, 93; modernist architect». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2008/apr/02/local/me-rapson2. Ανακτήθηκε στις 2008-05-06. 
  13. ↑ ACSA Archives, Distinguished Professor Award winners.
  14. ↑ «Cal Poly Pomona | Dept. Of Architecture». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2014. 
  15. ↑ Abbe, Mary (April 21, 2008). «A final curtain call for the Guthrie's architect». Minneapolis Star Tribune. http://www.startribune.com/entertainment/art/17991754.html. Ανακτήθηκε στις 2008-05-06. 
  16. ↑ «Ralph Rapson, FAIA Remembered». AIA Architect. April 11, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-12-05. https://web.archive.org/web/20081205073700/http://www.aia.org/aiarchitect/thisweek08/0411/0411n_rapson.cfm. Ανακτήθηκε στις 2008-05-06. 
  17. ↑ Mack, Linda (April 1, 2008). «Rapson remembered». MinnPost.com (MinnPost). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-05-03. https://web.archive.org/web/20080503152233/http://www.minnpost.com/lindamack/2008/04/01/1347/rapson_remembered. Ανακτήθηκε στις 2008-05-06. 
  18. ↑ Lockhart, Kay (April 21, 2008). «An apprenticeship with Ralph Rapson». MinnPost.com (MinnPost). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-07-25. https://web.archive.org/web/20080725121659/http://www.minnpost.com/community_voices/2008/04/21/1567/an_apprenticeship_with_ralph_rapson. Ανακτήθηκε στις 2008-04-21. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]