Ρανίλ Γουικρεμεσίνγκε

Ρανίλ Γουικρεμεσίνγκε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Μαρτίου 1949[1][2]
Κολόμπο
Κατοικία115 Fifth Lane
Χώρα πολιτογράφησηςΣρι Λάνκα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΣιναλεζική γλώσσα
Ομιλούμενες γλώσσεςΣιναλεζική γλώσσα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Κολόμπο
University of Ceylon
Βασιλικό Κολέγιο του Κολόμπο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕνωμένο Εθνικό Κόμμα
Οικογένεια
ΣύζυγοςMaitree Wickramasinghe
ΓονείςCyril Esmond Lucien Wickremesinghe
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του κοινοβουλίου της Σρι Λάνκα (από 1994, εκλογική περιφέρεια Κολόμπο)
Αρχηγός της αντιπολίτευσης της Σρι Λάνκα (2004–2015)
Υπουργός Παιδείας της Σρι Λάνκα (1980–1989)
Πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα (1993–1994)
Πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα (2001–2004)
μέλος του κοινοβουλίου της Σρι Λάνκα (1989–1994, Gampaha Electoral District)
μέλος του κοινοβουλίου της Σρι Λάνκα (1977–1989, Biyagama Electoral District)
List of leaders of the United National Party (από 1994)
μέλος του κοινοβουλίου της Σρι Λάνκα (εκλογική περιφέρεια Κολόμπο)[3]
Πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα (2015–2018)
Πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα (2018–2019)
Minister of Finance of Sri Lanka (από 2022)[4][5][6]
Πρόεδρος της Σρι Λάνκα (2022–2024)[7][8][9]
Υπουργός Άμυνας της Σρι Λάνκα (από 2022)[10]
Ιστότοπος
www.president.gov.lk
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ρανίλ Γουικρεμεσίνγκε (Ranil Wickremesinghe, σινγαλέζικα: රනිල් වික්‍රමසිංහ, ταμίλ: ரணில் விக்ரமசிங்க, γενν. στις 24 Μαρτίου 1949) είναι πολιτικός από τη Σρι Λάνκα και πρόεδρος από το 2022 έως το 2024 , υπουργός Άμυνας και Οικονομικών από τον Ιούλιο του 2022 και υπηρέτησε ως πρωθυπουργός από τον Μάιο του 2022 έως τις 21 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς. Υπηρέτησε άλλες 3 φορές στην πρωθυπουργία: από τις 7 Μαΐου 1993 ως τις 19 Αυγούστου 1994, από τις 9 Δεκεμβρίου 2001 ως τις 6 Απριλίου 2004 και από τις 9 Ιανουαρίου 2015 όταν ο Μαϊθριπάλα Σιρισένα ορκίστηκε ως ο 7ος Πρόεδρος της Σρι Λάνκα, έως τις 21 Νοεμβρίου 2019. Διορίστηκε πρόεδρος του Ενωτικού Εθνικού Κόμματος το Νοέμβριο του 1994. Είναι επίσης επικεφαλής του Ενωτικού Εθνικού Μετώπου έχοντας τεθεί επικεφαλής του συνασπισμού το Νοέμβριο του 2009. Στις 26 Οκτωβρίου 2018, χωρίς να αποχωρήσει ο ίδιος από την πρωθυπουργία, διορίστηκε πρωθυπουργός ο Μαχίντα Ραγιαπάκσε από τον πρόεδρο Σιρισένα, πυροδοτώντας συνταγματική κρίση στη χώρα. Στις 16 Δεκεμβρίου 2018 ο Σιρισένα επαναδιόρισε τον Ρανίλ στην πρωθυπουργία, τερματίζοντας την κρίση. Έλαβε μέρος στις βουλευτικές εκλογές του 2020, χωρίς όμως να πετύχει να εκλεγεί βουλευτής.[11] Έγινε ξανά βουλευτής από την Εθνική Λίστα του Ενωμένου Εθνικού Κόμματος και ορκίστηκε βουλευτής στις 23 Ιουνίου 2021.[12]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε στο Βασιλικό Κολέγιο του Κολόμπο και εισήλθε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κεϊλάνης (σημερινό Πανεπιστήμιο του Κολόμπο). Μετά την αποφοίτηση ολοκλήρωσε τις εξετάσεις του στο Δίκαιο στο Νομικό Κολέγιο της Σρι Λάνκα και ορκίστηκε δικηγόρος το 1972.[13]

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγινε μέλος του Ενωτικού Εθνικού Κόμματος (UNP) και σύντομα ανήλθε στις βαθμίδες του κόμματος. Στην κυβέρνηση του Τζ. Ρ. Τζαγιεγουάρντενε διορίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών και σύντομα προήχθη στη θέση του υπουργού για Θέματα Νεολαίας και Απασχόλησης. Έγινε έτσι ο νεότερος υπουργός στην ιστορία της χώρας.[14] Επί προεδρίας του Ρανασίνγκε Πρεμαντάσα ο Γουικρεμεσίνγκε διορίστηκε υπουργός Βιοτεχνίας, εισάγοντας βιομηχανικές μεταρρυθμίσεις και ιδρύοντας την ειδική Οικονομική Ζώνη της Μπιγιαγκάμα. Στις 7 Μαΐου 1993 ορκίστηκε πρωθυπουργός μετά τη δολοφονία του προέδρου Πρεμαντάσα από Ταμίλ και το διορισμό του πρωθυπουργού Ντινγκίρι Μπάντα Γουιτζετούνγκα στο αξίωμα του υπηρεσιακού Προέδρου. Στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του εισήγαγε οικονομικές μεταρρυθμίσεις.[15] Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 1994, ο Γουικρεμεσίνγκε αποχώρησε από την πρωθυπουργία και νέος πρόεδρος στο κόμμα ανέλαβε ο Γκαμίνι Ντισαναγιάκε, ο οποίος δολοφονήθηκε επίσης από τους Ταμίλ. Μετά την ήττα και της διαδόχου του, της χήρας του Σρίμα, ο Γουικρεμεσίνγκε επέστρεψε στην ηγεσία του Ενωτικού Εθνικού Κόμματος και έγινε αρχηγός της αντιπολίτευσης.[15]

Στις προεδρικές εκλογές του 1999 ήταν υποψήφιος με το UNP και ηττήθηκε από την Τσαντρίκα Κουμαρατούνγκα με διαφορά γύρω στις 700.000 ψήφους.[15] Ο Ρανίλ οδήγησε το κόμμα του στις βουλευτικές εκλογές του 2000, όπου ηττήθηκε ξανά από το Συνασπισμό του Λαού (PA).

Έπειτα από τις γενικές εκλογές του 2001, ο συνασπισμός UNF με επικεφαλής τον Γουικρεμεσίνγκε κέρδισε 109 έδρες.[16] Συνακόλουθα μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση και ορκίστηκε ως ο 17ος πρωθυπουργός της Σρι Λάνκα στις 9 Δεκεμβρίου 2001.[17] Ωστόσο, πρόεδρος παρέμεινε η Κουμαρατούνγκα. [18] Ο πρωθυπουργός διόρισε το δικό του υπουργικό συμβούλιο, παρότι το σύνταγμα ορίζει ότι ο Πρόεδρος είναι και αρχηγός κυβέρνησης.[19][20] Ως πρωθυπουργός ακολούθησε οικονομική πολιτική με στόχο την ανάπτυξη, πετυχαίνοντας να διατηρήσει τον πληθωρισμό κάτω του 10%.[21] Λίγο μετά την εκλογή του πέτυχε ώστε να υπογραφεί ειρήνη με τους αντάρτες Ταμίλ (υπογράφτηκε στις 22 Φεβρ. 2002).[22] Και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να σταματήσουν κάθε εχθροπραξία. Ως αποτέλεσμα του τερματισμού του πολέμου, σημειώθηκε αύξηση των τουριστών στη χώρα.[23]

Η πρόεδρος Κουμαρατούνγκα διέλυσε τη Βουλή στις 7 Φεβρουαρίου 2004 και έδωσε ένα τέλος στο καθεστώς του Γουικρεμεσίνγκε, το κόμμα του οποίου ηττήθηκε στις εκλογές εκείνης της χρονιάς.[24] Έτσι, από το 2004 ως το 2015 ο Γουικρεμεσίνγκε υπηρέτησε ως αρχηγός της αντιπολίτευσης.

Το Δεκέμβριο του 2004 επιλέχθηκε από το Ενωτικό Εθνικό Κόμμα ως υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές του 2005, στις οποίες ηττήθηκε οριακά (48,43%) από τον Μαχίντα Ρατζαπάκσα (50,29%).

Έπειτα από τη διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών του 2015 και τη νίκη του Μαϊθριπάλα Σιρισένα, ο Ρανίλ Γουικρεμεσίνγκε διορίστηκε πρωθυπουργός για 3η φορά.[25] Υπηρέτησε για 8 μήνες ως μη εκλεγμένος πρωθυπουργός και τελικά εξελέγη για 4η φορά στις 21 Αυγούστου 2015.[26][27]

Συνταγματική κρίση 2018

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 2018 ο πρόεδρος Σιρισένα διόρισε τον Ραγιαπάκσε στην πρωθυπουργία, προκαλώντας συνταγματική κρίση, καθώς δεν απάλλαξε πρώτα από τα καθήκοντά του τον από το 2015 πρωθυπουργό Γουικρεμεσίνγκε. Αποτέλεσμα ήταν η χώρα να έχει ταυτόχρονα δύο πρωθυπουργούς. Ο Σιρισένα αποφάσισε να διαλύσει το Κοινοβούλιο και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Ωστόσο, με εντολή του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 14 Νοεμβρίου το Κοινοβούλιο συνήλθε σε συνεδρίαση και ενέκρινε πρόταση μομφής εναντίον του Ραγιαπάκσε. [28]

Έπειτα από αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και του Εφετείου, ο Ραγιαπάκσε υπαναχώρησε και επανέφερε στην πρωθυπουργία τον Γουικρεμεσίνγκε στις 16 Δεκεμβρίου 2018.

4η πρωθυπουργία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από τις ταραχές που ξέσπασαν στη Σρι Λάνκα λόγω της οικονομικής κρίσης και την παραίτηση του πρωθυπουργού Μαχίντα Ραγιαπάκσε στις 9 Μαΐου 2022, ο πρόεδρος Γκοταμπάγια Ραγιαπάκσε διόρισε τον Γουικρεμεσίνγκε στην πρωθυπουργία στις 12 Μαΐου 2022.[29][30]

Πρόεδρος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Ιουλίου 2022 ανέλαβε υπηρεσιακός Πρόεδρος της Σρι Λάνκα, μία ημέρα μετά την επίσημη παραίτηση του Γκοταμπάγια Ραγιαπάκσε εν μέσω της οικονομικής κρίσης και των διαδηλώσεων στη χώρα.[31][32][33] Την ίδια ημέρα αποφάσισε να καταργήσει την προεδρική σημαία και να καταργήσει τον τίτλο "Η Εξοχότητά του" κατά την προσφώνηση του Προέδρου. Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 20 Ιουλίου ο Γουικρεμεσίνγκε εξελέγη από το Κοινοβούλιο ως ο 9ος Πρόεδρος.[34] Στις 21 Ιουλίου 2022 ορκίστηκε πρόεδρος ενώπιον του κοινοβουλίου.[35]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 GeneaStar. wickremesin.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000024361. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ www.parliament.lk/members-of-parliament/directory-of-members. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουλίου 2018.
  4. ↑ «List of Cabinet Ministers». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 19  Ιουνίου 2022.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 25  Ιουλίου 2022.
  6. ↑ «List of Cabinet Ministers». Ανακτήθηκε στις 10  Αυγούστου 2022.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 17  Ιουλίου 2022.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 25  Ιουλίου 2022.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Αυγούστου 2022.
  10. ↑ «List of Cabinet Ministers». Ανακτήθηκε στις 28  Ιουλίου 2022.
  11. ↑ Nathaniel, Amali Mallawaarachchi and Camelia. «Ranil resigns, Mahinda takes oaths as PM today». Daily News (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019. 
  12. ↑ «Ranil Wickremesinghe re-enters Parliament as an MP». Sri Lanka News - Newsfirst (στα Αγγλικά). 23 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  13. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  14. ↑ «Former prime ministers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Profile: Ranil Wickremesinghe, BBC
  16. ↑ «Parliamentary General Election 2001, All Island Results». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  17. ↑ «Prime Minister sworn in, Dailynews, 10-12-2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  18. ↑ «A marriage of inconvenience, The Island, 9-12-2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  19. ↑ «New Cabinet: Swearing in today, Dailynews, 12-12-2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  20. ↑ «A working cabinet, Dailynews, 13-12-2001». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  21. ↑ Inflation, Annual percent change, IMF report
  22. ↑ «Ceasefire Agreement, February 2002». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015. 
  23. ↑ Sri Lanka Tourist Board Annual Statistical Report 2006
  24. ↑ Sri Lanka leader sacks parliament, BBC News, 8 Φεβρουαρίου 2008
  25. ↑ «Ranil new Prime Minister». DailyMirror.lk. 9-1-2015. http://www.dailymirror.lk/60865/ranil-new-prime-minister. Ανακτήθηκε στις 10 January 2015. 
  26. ↑ Ramachandran, Sudha (13-8-2015). «Sri Lanka’s Elections: Rajapaksa Tries a Comeback». The Diplomat. http://thediplomat.com/2015/08/sri-lankas-elections-rajapaksa-tries-a-comeback/. Ανακτήθηκε στις 21-8-2015. 
  27. ↑ «Prime Minister Wickremesinghe Calls For Buddhist Approach: Nikkei». AsiaMirror cloned Nikkei. 20-8-2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-08-20. https://web.archive.org/web/20150820175453/http://www.asianmirror.lk/news/item/11041-prime-minister-wickremesinghe-calls-for-buddhist-approach-nikkei. Ανακτήθηκε στις 21-8-2015. 
  28. ↑ «Parliament meets tomorrow: Speaker». Daily Mirror (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2018. 
  29. ↑ «RANIL SWORN IN AS PM - Top Story | Daily Mirror». www.dailymirror.lk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022. 
  30. ↑ Ellis-Petersen, Hannah (12 Μαΐου 2022). «Sri Lanka president brings back five-time former PM in effort to ease crisis». The Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2022. 
  31. ↑ Marian, Teena (2022-07-14). «Speaker yet to receive GRs resignation». News First. https://www.newsfirst.lk/2022/07/14/speaker-yet-to-receive-grs-resignation/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-14. 
  32. ↑ Jayasinghe, Uditha (2022-07-14). «Sri Lanka awaits president's resignation after flight». Reuters (Κολόμπο). https://www.reuters.com/world/asia-pacific/sri-lanka-awaits-presidents-resignation-after-flight-2022-07-14/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-14. 
  33. ↑ Sri Lanka PM Wickremesinghe sworn in as acting president - govt official
  34. ↑ «Sri Lanka: Ranil Wickremesinghe elected president by MPs». Bbc.com. 20 Ιουλίου 2022. 
  35. ↑ «Ranil Wickremesinghe takes oath as President of Sri Lanka». www.indiatoday.in. 21 Ιουλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιπλέον πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ranil Wickramasinghe (2005), Desapalanaya saha dharmaya, Publisher: Nugeegoda Sarasavi Prakasanayo, ISBN 955-573-378-3
  • Jayaratna, A. E. (2005), Ranil Wickramasinghe: Darshanaya Saha Saame Mawatha, ISBN 955-96841-2-4