Ρενέ Φαβαλόρο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 12 Ιουλίου 1923 Λα Πλάτα |
Θάνατος | 29 Ιουλίου 2000 Μπουένος Άιρες |
Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό |
Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
Χώρα πολιτογράφησης | Αργεντινή |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Σπουδές | Εθνικό Πανεπιστήμιο της Λα Πλάτα Rafael Hernández National College Escuela primaria N° 45 Manuel Rocha |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | καρδιοχειρουργός |
Περίοδος ακμής | 1949 |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | διεθνές βραβείο Γκάιρντνερ (1987) Τάγμα του Ηλίου του Περού (1973) Μεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (1978) Βραβείο «Πρίγκιπας Μαχιντόλ» (1999) Βραβείο χρυσής πλάκας από την Ακαδημία Επιτευγμάτων (1993) diamond Konex award (1993)[1] επίτιμος διδάκτωρ του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης Μετάλλιο Τζον Σκοτ (1979)[2] |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ρενέ Χερόνιμο Φαβαλόρο (12 Ιουλίου 1923 - 29 Ιουλίου 2000 στο Μπουένος Άιρες) ήταν Αργεντίνος καρδιοχειρουργός.
Ήταν γιος ξυλουργού και μοδίστρας από την αργεντίνικη επαρχία. Εργάστηκε για δέκα χρόνια στην Αμερική όπου απέκτησε ειδίκευση στην χειρουργική του θώρακα.
Στην κλινική του Κλίβελαντ, πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη επέμβαση μπαϊπάς στην καρδιά 51χρονης τον Μάιο του 1967.
Αργότερα, ο Φαβαλόρο επέστρεψε στην πατρίδα του και ίδρυσε ένα ίδρυμα με το όνομά του. Λόγω της οικονομικής κρίσης η οποία ξεκίνησε το 1998, το ίδρυμα ήταν υπερχρεωμένο (τα χρέη του έφταναν τα 18 εκατομμύρια δολάρια). Λόγω του οικονομικού αδιεξόδου του αυτοκτόνησε το 2000[3]. Η σύζυγός του Μαρία Α. Ντελγάδο πέθανε το 1998. Δεν απέκτησε παιδιά.