Ροβέρτος, 1ος κόμης του Γκλόστερ
| Ροβέρτος, 1ος κόμης του Γκλόστερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1090 (περίπου) Καέν |
| Θάνατος | 31 Οκτωβρίου 1147 Μπρίστολ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αγγλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός ηγέτης[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Mabel FitzRobert of Gloucester (από 1122)[2][3] |
| Τέκνα | William Fitz Robert, 2nd Earl of Gloucester[2] Maud of Gloucester, Countess of Chester[2] Roger of Worcester[4] Richard de Gloucester[4] Hamon fitz Robert[4] Philip fitz Robert[4] Richard fitz Robert, Lord of Creully[4] Mabel fitz Robert[4] Robert fitz Robert[4] Mabel of Gloucester |
| Γονείς | Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας[2] και Sybilla Corbet[4][2] και NN |
| Αδέλφια | Σιβύλλα της Νορμανδίας[2] Ματθίλδη Φίτζροϊ, δούκισσα της Βρετάνης Matilda FitzRoy, Countess of Perche Αυτοκράτειρα Ματθίλδη Matilda FitzRoy, Abbess of Montvilliers Alice FitzRoy Reginald de Dunstanville, 1st Earl of Cornwall Henry FitzRoy Γουλιέλμος Άντελιν Fulk FitzRoy Gilbert FitzRoy Robert FitzEdith, Lord Okehampton |
| Οικογένεια | Οίκος της Νορμανδίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ροβέρτος Φιτζ-Ρόυ, αγγλ. Robert FitzRoy, 1st Earl of Gloucester (π. 1090 – 31 Οκτωβρίου 1147 ) (αλλιώς Ροβέρτος Ρούφος, Ροβέρτος της Καέν [λατινοποιημένο σε Robertus de Cadomo ], Ροβέρτος Κόνσουλ ) από τον Οίκο της Νορμανδίας ήταν νόθος γιος του βασιλιά Ερρίκου Α' της Αγγλίας. Ήταν ο ετεροθαλής αδελφός της Ματθίλδης της Νορμανδίας και ο κύριος στρατιωτικός της υποστηρικτής κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, που ήταν γνωστός ως Η Αναρχία, στον οποίο αγωνίστηκε ενάντια στον Στέφανο του Μπλουά για τον θρόνο της Αγγλίας.
Πρώιμη ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ροβέρτος ήταν πιθανώς το μεγαλύτερο από τα πολλά νόθα παιδιά του Ερρίκου Α΄. Γεννήθηκε πριν από την άνοδο του πατέρα του στον αγγλικό θρόνο, είτε κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού παππού του Γουλιέλμου Α΄ του Κατακτητή είτε τού θείου του Γουλιέλμου Β΄ Ρούφου. [5] Ορίζεται μερικές φορές και λανθασμένα ως γιος της Nεστ, κόρης του Rhys ap Tewdwr, τελευταίου βασιλιά του Deheubarth, αν και η μητέρα του έχει αναγνωριστεί ως μέλος "της οικογένειας Γκέι[τ] του βόρειου Όξφορντσιρ", πιθανώς κόρη. του Ράιναλντ/Ρέγκιναλντ Γκέι (άκμασε το 1086) ή του Χάμπτον Γκέι ή του Nόρθμπρουκ Γκέι στο Όξφορντσιρ. Ο Ράιναλντ είχε γνωστούς απογόνους, τον Ρόμπερτ Γκέι του Χάμπτον (απεβ. π. το 1138) και τον Στίβεν Γκέι του Νόρθμπρουκ (απεβ. μετά το 1154). Ορισμένες γυναίκες του Όξφορντσιρ εμφανίζονται ως μητέρες των αδελφών του Ροβέρτου.[6][7]
Ο Ροβέρτος μπορεί να ήταν εντόπιος της Καέν ή μπορεί να ήταν μόνο ο φύλακας (constable) και κυβερνήτης αυτής της πόλης, συζυγικώ δικαιώματι (jure uxoris).
Ο πατέρας του Robert τον είχε νυμφευτεί με τη Mέιμπελ, κόρη και κληρονόμο του Ρόμπερτ Φίτζαμον, αλλά ο γάμος δεν είχε τελεστεί ως τον Ιούνιο του 1119 στο Λιζιέ. Η σύζυγός του τού έφερε τις σημαντικές τιμές του Γκλόστερ στην Αγγλία και του Γκλαμόργκαν στην Ουαλία, και τις τιμές των Σαιντ-Σολάς-συρ-Σαρτ και Εβρεσύ στη Νορμανδία, καθώς και Κρεγύ και Tορινύ. Μετά τo ναυάγιο του Λευκού Πλοίου στα τέλη το 1120, και πιθανώς εξαιτίας αυτού τού γάμου, το 1121 ή το 1122 ο πατέρας του τον έκανε κόμη του Γκλόστερ. Παρήγγειλε τη μετάφραση ουαλικών ιστορικών πηγών, θέμα που το δάνεισε στον Γουόλτερ Έσπεκ του Χέλμσλεϋ, και αυτός, με τη σειρά του, το δάνεισε σε άλλους. [8]
Κόμης του Γκλόστερ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είτε το 1121 είτε το 1122, ο πατέρας του τον έκανε 1ο κόμη του Γκλόστερ. Ο Ροβέρτος έγινε ισχυρός στις χώρες της Νορμανδίας και της Αγγλίας με αυτή την πράξη, καθώς η Καέν μπορεί να παρέμεινε η κύρια έδρα του.[9] : 199
Ο Ροβέρτος κατείχε πολλά κάστρα και γη, μέσω επιχορηγήσεων που τού έκανε ο πατέρας του, ο βασιλιάς Ερρίκος Α΄. Ήταν ο φύλακας του κάστρου Γκλόστερ, του κάστρου του Καντέρμπουρυ και των φρουρίων του Μπρίστολ, του Λιντς και του Ντόβερ. [9] Το κάστρο του Μπρίστολ ήταν η κύρια έδρα του Ροβέρτου στην Αγγλία: κατασκεύασε προσθήκες στις εξωτερικές του οχυρώσεις και ξαναέκτισε το εσωτερικό.[9] Ωστόσο ο Ροβέρτος κράτησε το κάστρο του Γκλόστερ στα δεξιά της κομητείας του, όταν ο Μάιλς του Γκλόστερ, 1ος κόμης του Χέρφορντ έγινε κόμης. Ο Μάιλς έγινε ο φύλακάς του (constable): ήταν "υπό τον Ροβέρτο, τον άρχοντά του", όπως τον αποκαλούσε η Φλωράνς του Γουόρτσεστερ.[9] : 200
Υπάρχουν στοιχεία στη σύγχρονη πηγή, την Gesta Stephani, ότι ο Ροβέρτος προτάθηκε από κάποιους ως υποψήφιος για τον θρόνο, μετά το τέλος τού πατέρα του, αλλά το ότι ήταν νόθος τον απέκλειε:
Μεταξύ άλλων ήρθε ο Ροβέρτος κόμης του Γκλόστερ, γιος του βασιλιά Ερρίκου, αλλά νόθος, άνθρωπος με αποδεδειγμένο ταλέντο και αξιοθαύμαστη σοφία. Όταν τον συμβούλεψαν, όπως λένε, να διεκδικήσει τον θρόνο με τον θάνατο τού πατέρα του, αποθαρρημένος από πιο βάσιμες συμβουλές, σε καμία περίπτωση δεν συμφώνησε, λέγοντας ότι ήταν πιο δίκαιο να τον παραχωρήσει στον γιο της αδελφής του (τον μελλοντικό Ερρίκο Β' της Αγγλίας), παρά αλαζονικά να τον διεκδικεί για τον εαυτό του.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ροβέρτος και η σύζυγός του Mέιμπελ Φίτζαμον παντρεύτηκαν το 1119, [10] και απέκτησαν επτά παιδιά:
- Γουίλιαμ Φιτζ-Ρόμπερτ (π. 1121–1183): διαδέχτηκε τον πατέρα του ως 2ος κόμης του Γκλόστερ
- Ρότζερ Φιτζ-Ρόμπερτ (π. 1123–1179): επίσκοπος του Γουόρτσεστερ.
- Χάμον Φιτζ-Ρόμπερτ, ιππότης (π. 1124–1159): σκοτώθηκε στην πολιορκία της Τουλούζης.
- Ρίτσαρντ Φιτζ-Ρόμπερτ (π. 1125–1175): διαδέχτηκε τη μητέρα του ως κύριος του Κρεγύ.
- Mατίλντα Φιτζ-Ρόμπερτ (π. 1126–1189): παντρεύτηκε το 1143 Ρανούλφ ντε Ζερνόν, 4ος κόμη του Τσέστερ.
- Mέιμπελ Φιτζ-Ρόμπερτ: παντρεύτηκε τον Ωμπρεΐ ντε Βερ.
- Φίλιπ Φιτζ-Ρόμπερτ, κύριος του Κίρκλεϊντ (π. 1130–1148)
Είχε επίσης τέσσερα νόθα παιδιά:
- Ρίτσαρντ (απεβ. το 1142): επίσκοπος του Μπαγιέ [μητέρα: Iζαμπέλ ντε Ντουβρ, αδελφή του Ριτσάρ ντε Ντουβρ, επίσκοπος Bayeux (1107–1133)]
- Ρόμπερτ (απεβ. το 1170): καστελάνος του Γκλόστερ, παντρεύτηκε το 1147 Αβίζ ντε Ρεβιέρ (κόρη του Μπαλντουίν ντε Ρεβιέρ, 1ου κόμη του Ντέβον και της πρώτης συζύγου του Aντελίζας), είχε κόρη τη Μέιμπελ (παντρεύτηκε πρώτα με τον Ζορντάν ντε Σαμπερνόν και μετά με τον Γουιλιάμ ντε Σολιέρ)
- Mέιμπελ: παντρεύτηκε τον Gruffud, κύριο του Senghenydd, γιο του Ifor Bach.
- Τόμας.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Dictionary of Welsh Biography». (Αγγλικά, Ουαλική γλώσσα) Dictionary of Welsh Biography. 1 Ιουλίου 1997. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2019. ISBN-13 978-0-900439-86-5. ISBN-10 0-900439-86-6.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «Kindred Britain»
- ↑ p10204.htm#i102035. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ William (of Malmesbury) 1904, σελ. 1.
- ↑ David Crouch, Historical Research, 1999
- ↑ C. Given-Wilson & A. Curteis. The Royal Bastards of Medieval England (London, 1984) ((ISBN 0-415-02826-4)), p. 74.
- ↑ Short, Ian (1994). «Gaimar's Epilogue and Geoffrey of Monmouth's Liber vetustissimus» (στα αγγλικά). Speculum 69 (2): 323–343. doi:. ISSN 0038-7134. https://archive.org/details/sim_speculum_1994-04_69_2/page/n10.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Ordericus Vitalis (1856). Forester, Thomas, επιμ. The Ecclesiastical History of England and Normandy. IV. London: Henry G. Bohn.
- ↑ Cockayne, George Edward. The Complete Peerage of England, Scotland, Ireland, Great Britain, and the United Kingdom Extant, Extinct, or Dormant (1st έκδοση).
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- J. Bradbury, Stephen and Matilda: The Civil War of 1139–53 (Stroud, 1996)
- D. Crouch, "Robert of Gloucester's Mother and Sexual Politics in Norman Oxfordshire", Historical Research, 72 (1999) 323–332.
- D. Crouch, "Robert, earl of Gloucester and the κόρη του Zelophehad", Journal of Medieval History, 11 (1985), 227–43.
- D. Crouch, The Reign of King Stephen, 1135–1154 (Λονδίνο, 2000).
- C. Given-Wilson & A. Curteis. The Royal Bastards of Medieval England (Λονδίνο, 1984)
- The Personnel of the Norman Cathedrals during the Ducal Period, 911–1204, εκδ. David S. Spear (Λονδίνο, 2006)
- Earldom of Gloucester Charters, εκδ. RB Patterson (Οξφόρδη, 1973)
- RB Patterson, "William of Malmesbury's Robert of Gloucester: a re-evaluation of the Historia Novella ," American Historical Review, 70 (1965), 983–97.
- RB Patterson. 2019. Ο κόμης, οι βασιλιάδες και ο χρονογράφος: Robert Earl of Gloucester and the Reigns of Henry I and Stephen . Oxford University Press
- K. Thompson, "Affairs of State: the nonlegitime children of Henry I," Journal of Medieval History, 29 (2003), 129–151.
- WMM Picken, "The Descent of the Devon Family of Willington from Robert Earl of Gloucester" στο A Medieval Cornish Miscellany, Εκδ. OJ Padel . (Phillimore, 2000)