Ρομπέρ ντε Βιζέ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Robert de Visée (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1650[1] |
Θάνατος | 1733 Παρίσι[2] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Ιδιότητα | κιθαρίστας, συνθέτης, εκτελεστής βιόλας ντα γκάμπα, λαουτίστας και τραγουδιστής |
Κίνημα | μπαρόκ μουσική |
Όργανα | μπαρόκ κιθάρα, λαούτο, viol family, Θεόρβη και φωνή |
Είδος τέχνης | μπαρόκ μουσική |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | μπαρόκ μουσική |
Ο Ρομπέρ ντε Βιζέ (Robert de Visée, 1650; – Παρίσι 1732 ή 1733) ήταν Γάλλος δεξιοτέχνης της κιθάρας, του λαούτου και της θεόρβης, καθώς και συνθέτης έργων γι’ αυτά τα όργανα, της εποχής Μπαρόκ.
Η γενέτειρα και η ημερομηνία γέννησης του Ρομπέρ ντε Βιζέ παραμένουν άγνωστες. Πιθανόν, γνώριζε τον Φραντσέσκο Κορμπέτα (Francesco Corbetta) και ήταν εξοικειωμένος με τη μουσική του. Κάποιες πηγές υποστηρίζουν ότι ήταν μαθητής του Κορμπέτα[3][4], ενώ κάποιες άλλες όχι.[5] Αναφέρεται, αρχικά, το 1680 ως μουσικός της γαλλικής Αυλής του Λουδοβίκου ΙΔ’, είτε ως σολίστ είτε ως μέλος οργανικών συνόλων.[6]
Το 1709 διορίστηκε τραγουδιστής στη Βασιλική Αίθουσα και το 1719 ονομάστηκε Maître de Guitare «Καθηγητής Κιθάρας» στην υπηρεσία του Λουδοβίκου ΙΕ’, δεκάχρονου εγγονού του προηγούμενου βασιλιά. Σε επιστολή του 1688, ο βιολιστής Ζαν Ρουσό (Jean Rousseau) αναφέρει ότι ήταν σεβαστός μουσικός στις Βερσαλλίες και ότι, επίσης, έπαιζε βιόλα.[4] Η τελευταία πληρωμή στο όνομά του, σε επίσημα κρατικά έγγραφα, χρονολογείται από το 1732. Πρέπει να υποθέσουμε ότι πέθανε εκείνη την εποχή, περίπου.[7]
Ο Ρομπέρ ντε Βιζέ δημοσίευσε δύο βιβλία μουσικής για την κιθάρα, Livre de guitare dédié au roi (Παρίσι, 1682) και Livre de pièces pour la guitare (Παρίσι 1686), τα οποία περιέχουν δώδεκα σουίτες μεταξύ άλλων, καθώς και μερικά ξεχωριστά κομμάτια. Δημοσίευσε, επίσης, μια συλλογή από κομμάτια για τη θεόρβη και το λαούτο, Pièces de théorbe et de luth (Παρίσι, 1716). Αυτά είναι γραμμένα, κυρίως, σε σημειογραφία πενταγράμμου και όχι σε ταμπλατούρα και, επομένως, μπορούν να εκτελεστούν ως κομμάτια οργανικού συνόλου δωματίου. Ωστόσο, έγραψε και πολλά, μεμονωμένα κομμάτια για τα όργανα αυτά.
Η οργανική μουσική του Ρομπέρ ντε Βιζέ, μαζί με τις τελευταίες συνθέσεις του Κορμπέτα, θεωρούνται ως τα σημαντικότερα έργα της γαλλικής Μπαρόκ, κιθαριστικής γραφής.[6]