Ρουθ Ντένις

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/04/2021.
Ruth St. Denis
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ruth Saint Denis (Αγγλικά)
Γέννηση20  Ιανουαρίου 1879[1][2][3]
Νιούαρκ[4][5]
Θάνατος21  Ιουλίου 1968[1][6][2]
Hyatt Place Dubai Al Rigga[7][8]
ΚατοικίαΝιούαρκ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[9]
Ιδιότηταχορογράφος, καλλιτέχνης και χορευτής
ΣύζυγοςTed Shawn (από 1914)[10]
ΒραβεύσειςCapezio Dance Award (1961)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ruth St. Denis (γεννημένη Ruth Denis ;  20 Ιανουαρίου 1879 - 21 Ιουλίου 1968) ήταν μια αμερικανή πρωτοπόρος του σύγχρονου χορού, εισάγοντας ανατολικές ιδέες στην τέχνη. Ήταν συνιδρυτής της Αμερικανικής Σχολής Χορού και Σχετικών Τεχνών της Denishawn και δασκάλα αρκετών αξιοσημείωτων καλλιτεχνών.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ruth St. Denis γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1879.[11] Κόρη της Ρουθ Έμμα Χαλ Ντένις (απόφοιτος ιατρικής) και του Τόμας Λαμπάν Ντένις (εφευρέτης), μεγάλωσε σε ένα μικρό αγρόκτημα στο Νιου Τζέρσεϋ, όπου σπούδασε Χριστιανισμό και Θεοσοφία. Ήδη στην παιδική της ηλικία άρχισε να ασχολείται με την γυμναστική και το τραγούδι,[12] γεγονός που συνέβαλε στην ανάπτυξη της τεχνικής της αργότερα στη ζωή. Το 1894, μετά από χρόνια εξάσκησης στις πόζες της τεχνικής Delsarte, έκανε το ντεμπούτο του ως χορεύτρια. Μετά από αυτό το μικρό ξεκίνημα, προχώρησε σε περιοδείες με έναν φημισμένο παραγωγό και σκηνοθέτη, τον David Belasco. Η ζωή της άρχισε να αλλάζε το 1904ι όταν είδε μια διαφημιστική αφίσα τσιγάρων με την απεικόνιση Αιγυπτιακών Θεών. Η αφίσα έδειχνε την αιγυπτιακή θεά Ίσιδα καθισμένη στον θρόνο ενός ναού. Αυτή η εικόνα γοήτευσε την Ρουθ Ντένις και την ενέπνευσε να δημιουργήσει χορούς που εξέφραζαν το μυστικισμό που είδε σε αυτήν την εικόνα της θεάς, και να ασχοληθεί με την ανατολική φιλοσοφία.[13]

Το 1905, η St. Denis εγκατέλειψε την εταιρεία του Belasco για να ξεκινήσει την καριέρα της ως σόλο καλλιτέχνιδα. Το πρώτο έργο που προέκυψε από το ενδιαφέρον της για την Ανατολή ήταν η Ράντα που παρουσιάστηκε το 1906. Αντλώντας από την ινδουιστική μυθολογία, ο Ράντα είναι η ιστορία του Κρίσνα και της αγάπης του για μια θνητή υπηρέτρια. Το κομμάτι αποτέλεσε μια γιορτή των πέντε αισθήσεων και ενίσχυσε τη σύγχρονη γοητεία της ανατολικής κουλτούρας. Η χορογραφία της δεν ήταν πολιτισμικά ακριβής ή αυθεντική, εξέφραζε όμως τα θέματα που απασχολούσαν την Ντένις σε σχέση με την ανατολική κουλτούρα και είχαν απήχηση στο σύγχρονο κοινό. Η Ντένις πίστευε ότι ο χορός ήταν μια πνευματική έκφραση και η χορογραφία της αντανακλούσε αυτήν την ιδέα.

Φωτογραφημένη από τον Otto Sarony, γ. 1900 [13]

Το 1911 γνώρισε τον νεαρό χορευτή και μετέπειτα συζυγό της Ted Shawn.[14] Μαζί ίδρυσαν το 1915 τη σχολή Denishawn, το «λίκνο του αμερικανικού σύγχρονου χορού».[15] Μιά από τις πιο διάσημες μαθήτριές της ήταν η Μάρθα Γκράχαμ. Η ενασχόληση της με την Ανατολή συνεχίστηκε όλο το διάστημα και το 1923 σκηνοθέτησε το έργο Ιστάρ των Επτά Πύλων, το οποίο αφορούσε μια Βαβυλωνιακή θεά. Μαζί με τον άντρα της περιόδευσαν στις δεκαετίες του 1910 και του 1920, εκτελώντας συχνά τα έργα τους στη σκηνή του vaudeville. Άλλοι αξιοσημείωτοι χορευτές όπως η Ντόρις Χάμφρι, η Λίλιαν Πάουελ, ο Έβαν-Μπάροους Φοντέιν και ο Τσαρλς Γουίντμαν σπούδασαν επίσης στο Denishawn.


Αν και η σχολή Denishawn είχε κλείσει μέχρι το 1930, η Ντένις συνέχισε να χορεύει, να διδάσκει και να χορογραφεί ανεξάρτητα, καθώς και σε συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες. Ο προσανατολισμός της άλλαξε προς θέματα που είχαν να κάνουν και με την χριστιανική θρησκεία.[16][17] Το 1938 ίδρυσε το πρόγραμμα σπουδών χορού του Πανεπιστημίου Adelphi, ένα από τα πρώτα τμήματα χορού σε ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο. Το 1962 συνεργάστηκε με τον impresario Raymond D. Bowman για να παρουσιάσει μια πλήρη μπαλινέζικη παράσταση θεάτρου σκιών (Wayang Kulit) στο στούντιο της, η οποία διήρκεσε περισσότερες από 8 ώρες. Ήταν η πρώτη τέτοια παράσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb122416622. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ruth-St-Denis. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6s75hn0. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ www.bookrags.com/biography/ruth-st-denis/.
  5. ↑ www.courierpostonline.com/article/20130311/NEWS01/303110039/Women-s-History-Month-Ruth-St-Denis.
  6. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0820515. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ libraries.adelphi.edu/special/findingaids/Ruth%20St%20Denis%20Collection.html.
  8. ↑ www.astro.com/astro-databank/St._Denis,_Ruth.
  9. ↑ www.nytimes.com/2012/01/29/arts/dance/signs-of-choreographic-life-alexei-ratmansky-and-mark-morris.html?pagewanted=all.
  10. ↑ n2t.net/ark:/62930/f17h0f.
  11. ↑ Olsen, Kirstin (1994). Chronology of Women's History. Westport: Greenwood Press. σελ. 179. ISBN 978-0-31328-803-6. 
  12. ↑ Au, Susan. Ballet and Modern Dance(London: Thames & Hudson Ltd, 2009), 92.
  13. ↑ 13,0 13,1 Bernstein, Matthew· Studlar, Gaylyn (1997). Visions of the East: Orientalism in Film. I.B.Tauris. σελ. 134. ISBN 978-1-86064-305-7. 
  14. ↑ Anderson, Jack, Art without Boundaries (Iowa City: University of Iowa Press, 1997), 44.
  15. ↑ Sherman, Jane, Denishawn: The Enduring Influence (Boston: Twayne Publishers, 1983), Editor's Foreword.
  16. ↑ Mayo, Kelley Raab, Creativity, Spirituality, and Mental Health: Exploring Connections (London: Ashgate Publishing, 2009), 52.
  17. ↑ Mayo, Kelley Raab, Creativity, Spirituality, and Mental Health: Exploring Connections (London: Ashgate Publishing, 2009), 51.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]