Ρόμπερτ Στράουντ

Ρόμπερτ Στράουντ
Ο Στράουντ το 1951
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Robert Franklin Stroud (Αγγλικά)
Γέννηση28  Ιανουαρίου 1890[1][2]
Σιάτλ
Θάνατος21 Νοεμβρίου 1963 (73 ετών)
Σπρίνγκφιλντ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Αγγλικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταορνιθολόγος
ζωολόγος
εγκληματίας
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςβιαιοπραγία
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρόμπερτ Στράουντ (αγγλικά: Robert Stroud‎‎, 28 Ιανουαρίου 1890 - 21 Νοεμβρίου 1963), επίσης γνωστός ως «Birdman of Alcatraz», ήταν καταδικασμένος δολοφόνος, Αμερικανός ομοσπονδιακός κρατούμενος και συγγραφέας που έχει αναφερθεί ως ένας από τους πιο διαβόητους εγκληματίες στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Γεννημένος το 1890, ο Ρόμπερτ Στράουντ ήταν ο πρωτότοκος γιος της Ελίζαμπεθ και του Μπέντζαμιν. Η μητέρα του είχε δύο κόρες από προηγούμενο γάμο της. Ο πατέρας ήταν αλκοολικός και ο Ρόμπερτ το έσκασε από το σπίτι σε ηλικία 13 ετών. Στα 18 του, αφού γνώρισε την 36χρονη Κίτι, την εκπόρνευσε στο Τζούνο της Αλάσκας. Σύμφωνα με τον ίδιο, στις 18 Ιανουαρίου 1909, ενώ έλειπε ο ίδιος σε δουλειές, ένας μπάρμαν αρνήθηκε να πληρώσει την Κίτι για τις υπηρεσίες της. Την χτύπησε και της τράβηξε το μενταγιόν από τον λαιμό της, το οποίο είχε την φωτογραφία της κόρης της και είχε συναισθηματική αξία για εκείνη.[4][5] Το βράδυ γνωστοποιήθηκε το συμβάν στον Ρόμπερτ, ο οποίος πήγε στο μπαρ και πάλεψε μαζί του προτού τελικά ακολουθήσει ο πυροβολισμός.

Η διαφορά με την εκδοχή της αστυνομίας είναι ότι ο Ρόμπερτ πυροβόλησε εν μέσω σύγκρουσης. Η εκδοχή της αστυνομίας, από την άλλη, είναι ότι ο Ρόμπερτ άφησε τον Τσάρλι αναίσθητο και έπειτα τον πυροβόλησε. Η μητέρα του προσέλαβε δικηγόρο και τελικά στις 23 Αυγούστου 1909 καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκισης για φόνο εξ αμελείας στο ομοσπονδιακό σωφρονιστικό κέντρο του ΜακΝιλ Άιλαντ.[6]

Ως φυλακισμένος στο ΜακΝιλ Άιλαντ, ο Ρόμπερτ ήταν ένας από τους πιο βίαιους τρόφιμους. Ερχόταν συχνά σε διενέξεις με συγκρατούμενους και προσωπικό, ενώ ήταν επιρρεπής σε διάφορες φυσικές ασθένειες. Μαχαίρωσε συγκρατούμενό του επειδή εκείνος τον πρόδωσε για κλοπή φαγητού από την κουζίνα. Επίσης επιτέθηκε σε μία νοσοκόμα μεγάλης ηλικίας ,η οποία είχε κάνει αναφορά ότι προσπαθούσε να αποσπάσει μορφίνη μέσω απειλών και εκφοβισμού, ενώ φέρεται να μαχαίρωσε και έναν συγκρατούμενό του, ο οποίος συμμετείχε στην προσπάθεια να περάσουν λαθραία τα ναρκωτικά.[7]

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1912 αυξήθηκε η ποινή του κατά 6 μήνες, ενώ μεταφέρθηκε στις φυλακές του Λέβενργουορθ.

Στις 26 Μαρτίου 1916, αφού βρισκόταν έξι μήνες εκεί, επιπλήχθηκε από τον Άντριου, έναν φρουρό της καφετέριας, για μια μικρή παράβαση κανόνα, Τον απείλησε ότι θα ακύρωνε το προνόμιο του να δεχθεί επίσκεψη από τον νεότερο αδελφό του, τον οποίο είχε να δει οκτώ χρόνια. Ο Ρόμπερτ μαχαίρωσε στην καρδιά τον Άντριου.[6]

Καταδικάστηκε για πρώτου βαθμού δολοφονία σε θανατική ποινή στις 2 Μαΐου. Εν αναμονή της εκτέλεσής του δι' απαγχονισμού ήταν κλεισμένος στην απομόνωση. Μετά από αρκετές δίκες, εκκλήσεις της μητέρας στον τότε Πρόεδρο και δημοσιεύσεις στον τύπο, η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Υπήρξαν πολλές αντιδράσεις λόγω της βιαιότητας που είχε επιδείξει όλον αυτόν τον καιρό. Τελικά μετατράπηκε η ποινή του σε ισόβια ,διαχωρισμένος από τους υπόλοιπους συγκρατούμενους.

Ο Birdman του Λέβενγουορθ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1920, ο Ρόμπερτ βρήκε στο προαύλιο της φυλακής μια φωλιά με τρία τραυματισμένα σπουργίτια, τα οποία ανέθρεψε στο κελί του.[8] Μερικές φορές δινόταν η ευκαιρία στους τρόφιμους να αγοράζουν καναρίνια. Έτσι και ο Στράουντ τα πρόσθεσε στην συλλογή του, περνώντας τον χρόνο του μεγαλώνοντας και φροντίζοντάς τα. Αυτά θα μπορούσε να τα πουλήσει στο μέλλον για προμήθειες και για να βοηθήσει οικονομικώς την μητέρα του. Ένα καρφί και ένα ξυράφι ήταν τα εργαλεία με τα οποία έφτιαξε το πρώτο κλουβί.[9]

Λίγο αργότερα, άλλαξε η διοίκηση των φυλακών και ο νέος φύλακας, εντυπωσιασμένος με τις δυνατότητες προόδου του σωφρονιστικού ιδρύματος, του παρείχε κλουβιά, χημικά και χαρτικά ώστε να μπορέσει ο Ρόμπερτ να διεξάγει τις ορνιθολογικές του δραστηριότητες.[10] Πολλοί ήταν εκείνοι που αγόρασαν καναρίνια από εκείνον. Με τα χρόνια, είχε καταφέρει να αναθρέψει πάνω από 300 καναρίνια, καθώς και να συγγράψει μια πραγματεία με τίτλο «Stroud's Digest on the Diseases of Birds» (1943), συνεισφέροντας στη γνώση γύρω από την παθολογία της γρίπης με κυριότερη την θεραπεία της οικογένειας ασθενειών της αιμορραγικής σηψαιμίας. Κέρδισε τον σεβασμό και κάποια συμπάθεια από τους λάτρεις των πτηνών .

Όλη αυτή η εξυπηρέτηση δημιούργησε προβλήματα στην διαχείριση των φυλακών. Πολλές φορές έγιναν προσπάθειες να αναγκάσουν τον Ρόμπερτ να παρατήσει την δουλειά αυτή και να ξεφορτωθεί τα πουλιά, οι οποίες απέτυχαν μετά από την δημοσιοποίηση που έκανε η Ντέλα, ερευνήτρια πάνω στα πτηνά, στις εφημερίδες. Μια επιστολή πενήντα χιλιάδων υπογραφών είχε ως αποτέλεσμα ο πρόεδρος Χούβερ να επιτρέψει στον Ρόμπερτ να κρατήσει τα πτηνά του και να διαθέσουν δεύτερο δωμάτιο ώστε να επεκταθεί το εργαστήριο. Ωστόσο, η απάντηση του προέδρου περιόρισε σε μεγάλο βαθμό τα προνόμια της επιστολής. Ο Ρόμπερτ και η Ντέλα συνδέθηκαν περισσότερο μεταξύ τους τόσο, ώστε να μετακινηθεί στο Κάνσας το 1931, ανοίγοντας παράλληλα επιχείρηση η οποία θα πουλούσε τα φάρμακα που θα παρασκεύαζε ο πρώτος.[11]

Η σχέση του Ρόμπερτ με την μητέρα του αποδείχθηκε ότι ήταν κατώτερη των περιστάσεων, αφού εκείνη αποδοκίμασε τον γάμο του με την Ντέλα. Το τρίτο πρόσωπο που μπήκε στις "οικογενειακές υποθέσεις" του νομικού τρεχάματος είχε σαν συνέπεια η μητέρα του να αρνηθεί κάθε επαφή με τον γιο του μέχρι και τον θάνατό της το 1937.

Το 1942, με αφορμή την παρασκευή αλκοόλ που έκανε ο Ρόμπερτ από τα χημικά παρασκευάσματα, δόθηκε εντολή να μεταφερθεί στο Αλκατράζ, αφήνοντας πίσω του τα πτηνά που τόσα χρόνια ανάτρεφε.[12]

Οι φυλακές του Αλκατράζ ήταν ένα νέο σωφρονιστικό ίδρυμα και φυλακές ύψιστης ασφαλείας. Το 1943 διαγνώστηκε ψυχασθενής. Μετά από μια επίσκεψη της Ντέλα, ο Ρόμπερτ της ζήτησε να διακόψουν τις επαφές τους, αναλογιζόμενος ότι δεν υπήρχε κανένα περιθώριο ελάφρυνσης της ποινής. Απογοητευμένος από τα γεγονότα, μελέτησε νομικά και την ιστορία της ποινικής δικαιοσύνης στην Αμερική και έγραψε δύο χειρόγραφα, την βιογραφία του και το «Looking Outward: A History of the U.S. Prison System from Colonial Times to the Formation of the Bureau of Prisons». Ο δικαστής αποφάνθηκε ότι η συγγραφή είναι δικαίωμα, αλλά ο διοικητής απέτρεψε την έκδοση του τελευταίο χειρόγραφου. Στον όρο «αναμόρφωση» ο Ρόμπερτ άσκησε κριτική για την αποτυχία της ποινικής επιστήμης. Τα χειρόγραφα, μετά τον θάνατο του Ρόμπερτ, παραδόθηκαν στον δικηγόρο Ρίτσαρντ Ίνγκλις.

Μετά από την 17χρονη «πορεία» του στο Αλκατράζ και τον θάνατο του επί 35 χρόνια διοικητή των φυλακών , ο Ρόμπερτ μεταφέρθηκε λόγω προβλημάτων υγείας στο νοσοκομείο των ομοσπονδιακών φυλακών στο Σπρίνγκφιλντ του Μιζούρι. Το ίδιο έτος, το 1959, έγιναν προσπάθειες από αυτόν και άλλους ώστε να αφεθεί ελεύθερος. Όμως τελικά οι προσπάθειες αυτές ναυάγησαν.[13]

Τελικώς, στις 21 Νοεμβρίου 1963 ο Ρόμπερτ πέθανε σε ηλικία 73 ετών. Επί 54 έτη έζησε στις φυλακές, 42 έτη απομονωμένος από τους υπόλοιπους. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του μελετούσε γαλλικά.[14]

Ο Ρόμπερτ Στράουντ θεωρείται ότι είναι ένας από τους πιο διαβόητους εγκληματίες στην αμερικανική ιστορία. Κάποιοι δηλώνουν ότι ο Ρόμπερτ ήταν ένας επικίνδυνος, απειλητικός ψυχοπαθής, μισητός και δύσπιστος από δεσμοφύλακες και συγκρατούμενους. Ωστόσο, στα τελευταία χρόνια του έδινε θετική εντύπωση. Ο δικαστής Μπέκερ θεωρούσε ότι ο Ρόμπερτ ήταν ένας άνθρωπος μετριοπαθής, ακίνδυνος για την κοινωνία και με μια πραγματική αγάπη για τα πτηνά.

Τον προσδίδουν την πρόταση «λαμπρός - αυτοδίδακτος - εμπειρογνώμονας στα πτηνά, και ίσως το πιο γνωστό παράδειγμα αυτοβελτίωσης και αποκατάστασης στις φυλακές των ΗΠΑ», χωρίς βέβαια να του αναγνωριστεί το δεύτερο ενόσω ζούσε.

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w61g2h9z. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 996. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna20201090434. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  4. https://archive.org/details/rockhistoryofalc0000odie Odier, Pierre (1982). The Rock: A History of Alcatraz: The Fort/The Prison p. 210.
  5. Free Press V. Fair Trial: Supreme Court Decisions Since 1807 ,Douglas Campbell, Douglas S. Campbell p. 66.
  6. 6,0 6,1 https://www.britannica.com/biography/Robert-Stroud
  7. http://www.odmp.org/officer/13504-officer-andrew-f-turner
  8. History in the Media: Film and Television, Robert Niemi σελ. 388
  9. United States. Congress (1962) https://books.google.gr/books?id=HH6M_nCi6RUC&redir_esc=y
  10. Niemi, Robert (2006). History in the Media: Film and Television. σελ. 388
  11. United States. Congress (1962). Congressional Record: Proceedings and Debates of the ... Congress. U.S. Government Printing Office. pp. 14647–49.
  12. Wellman, Gregory L. (2008). A History of Alcatraz Island: 1853-2008. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-5815-8. σελ. 57
  13. https://www.britannica.com/biography/Robert-Stroud Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2013
  14. https://murderpedia.org/male.S/s/stroud-robert.htm

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Robert Stroud στο Wikimedia Commons