Σάβα Γκρούιτς
| Σάβα Γκρούιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Сава Грујић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 25 Νοεμβρίου 1840 Kolari |
| Θάνατος | 25 Νοεμβρίου 1913 Βελιγράδι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πριγκιπάτο της Σερβίας Βασίλειο της Σερβίας |
| Θρησκεία | Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά Ρωσικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης ιστορικός στρατιωτικός πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκό Ριζοσπαστικό κόμμα Σερβίας |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Σερβοτουρκικός πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρέσβης της Σερβίας Πρωθυπουργός Υπουργός Άμυνας Υπουργός Εξωτερικών |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σάβα Γκρούιτς (σερβικά: Сава Грујић) (Κολάρι 25 Νοεμβρίου 1840 - Βελιγράδι 3 Νοεμβρίου 1913) ήταν Σέρβος στρατιωτικός, πολιτικός, διπλωμάτης και στρατιωτικός συγγραφέας. Πρωθυπουργός της Σερβίας πέντε φορές, υπουργός άμυνας, υπουργός εξωτερικών, πρέσβης και πρόεδρος του συμβουλίου της επικρατείας, μέλος της Γερουσίας, επίτιμο μέλος της Σερβικής Βασιλικής Ακαδημίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Δημητρίου Γκρούιτς κι εγγονός του Βούλε Ίλιτς, διοικητής του Σμεντέρεβο κατά τη Σερβική επανάσταση και αδελφός του Ίλιγια Γκρούιτς. Εισήλθε στη στρατιωτική ακαδημία της Σερβίας το 1856 και έμεινε μέχρι το 1861 όταν πήγε στην Πρωσία να συνεχίσει τις στρατιωτικές σπουδές, εκεί έμεινε μέχρι το 1863. Από την Πρωσία το 1864 πήγε στη Ρωσία όπου μπήκε συνέχισε τις στρατιωτικές σπουδές, εκεί έμεινε μέχρι το 1870. Το 1876 προήχθη σε συνταγματάρχη.
Χρημάτισε υπουργός άμυνας από τις 4 Νοέμβριος 1876 έως τις 1 Οκτωβρίου 1878. Το 1879 ήταν ο πρώτος σερβικός διπλωματικός αντιπρόσωπος που διορίσθηκε στη Βουλγαρία. Το 1882 αναπληρωτής πρέσβης στην Αθήνα και στη συνέχεια το 1885 αναπληρωτής στην Αγία Πετρούπολη. Εκ νέου διορίστηκε υπουργός άμυνας από τις 3 Ιουνίου έως τις 19 Δεκεμβρίου 1887 που γίνεται για πρώτη φορά πρωθυπουργός έως τις 14 Απριλίου 1888.
Από τις 23 Φεβρουάριου 1889 μέχρι τις 11 Φεβρουάριου 1891 ήταν υπουργός εξωτερικών ταυτόχρονα και πρωθυπουργός. Εκπρόσωπος του υπουργού άμυνας από τις 16 Μαρτίου 1890 μέχρι τις 11 Φεβρουάριου 1891, όπου διορίζεται στην πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης έως το 1893. Έπειτα χρημάτισε πρόεδρος της Κυβέρνησης, υπουργός άμυνας εκτελών και χρέη υπουργού εξωτερικών από τις 23 Νοέμβριου 1893 έως τις 12 Ιανουαρίου 1894.
Πρόεδρος του συμβουλίου της επικρατείας από τον Ιούνιο 1903 και πρωθυπουργός από τις 21 Σεπτεμβρίου 1903 μέχρι τις 27 Νοέμβριου 1904. Πρωθυπουργός και υπουργός εθνικής άμυνας ήταν και πάλι από την 1 Μαρτίου έως 17 Απριλίου 1906, και πρόεδρος του συμβουλίου της επικρατείας το 1906 έως το 1910.
Συμμετείχε στους Σερβοτουρκικούς πολέμους του 1876 και του 1878. Συγγραφέας βιβλίων με θέμα την ιστορία του πολέμου και της διπλωματίας. Πέθανε στο Βελιγράδι 21 Οκτώβριος με το παλιό ημερολόγιο, ή 3 Νοέμβριος 1913 με το σημερινό.
Έργα του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Војна организација Србије, Крагујевац 1874.
- Основи војног уређења кнежевине Бугарске, Београд 1880.
- Операције Тимочко-моравске војске, -{I—IV}-, београд 1901—02
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Живан Живановић: Политичка историја Србије у другој половини двадесетог века, Београд -{II—III}-, 1924 и IV 1925
- Слободан Јовановић: Влада Милана Обреновића -{I—II}- Београд 1926 и 1927.
- Слободан Јовановић: Влада Александра Обреновића -{I—II}- Београд 1929 и 1931.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Биографија на сајту САНУ
- Душко М. Ковачевић: Радикалска влада Саве Грујића и Русија (31.12.1887 - 26.4.1888)[νεκρός σύνδεσμος], Истраживања, број 15, 2004. године