Σάντρα Πέρκοβιτς

Σάντρα Πέρκοβιτς
2015
Προσωπικές Πληροφορίες
Γέννηση	21 Ιουνίου 1990 (1990-06-21) (34 ετών) Ζάγκρεμπ, Γιουγκοσλαβία
Ύψος	1,83 μέτρα
Βάρος	85 κιλά
Άθλημα
Χώρα	Κροατία
Άθλημα	Στίβος
Αγώνισμα	Δισκοβολία
Σύλλογος	HAAK Mladost, AK Dinamo Zrinjevac
Μετάλλια Διοργάνωση 1ο 2ο 3ο Ολυμπιακοί Αγώνες 2 0 0 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2 2 1 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 7 0 0 Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 0 2 1 Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ρίψεων 2 0 0 Σύνολο 13 4 2 Ολυμπιακοί Αγώνες Χρυσό 2012 Λονδίνο Δισκοβολία Χρυσό 2016 Ρίο ντε Τζανέιρο Δισκοβολία

Σάντρα Πέρκοβιτς
Μέλος του Κροατικού Κοινοβουλίου της 2ης εκλογικής περιφέρειας
Περίοδος 28 Δεκεμβρίου 2015 – 14 Οκτωβρίου 2016
Προσωπικά στοιχεία
Εθνότητα	Κροατική
Υπηκοότητα	Κροατία
Πολιτικό κόμμα	Μπάντις Μίλαν - 365 - Κόμμα Εργασίας και Αλληλεγγύης (Bandić Milan 365 – Labour and Solidarity Party)
Επάγγελμα	Αθλήτρια στίβου
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Σάντρα Πέρκοβιτς (κροατικά: Sandra Perković , γεννήθηκε 21 Ιουνίου 1990) είναι Κροάτισσα αθλήτρια της δισκοβολίας. Μία από τις τρεις μόνο αθλήτριες που έχουν κατακτήσει δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στην ιστορία του αγωνίσματος,^[1] έχει δύο ακόμα τίτλους παγκόσμιας πρωταθλήτριας και το επίτευγμα ρεκόρ των επτά χρυσών μεταλλίων Πρωταθλήματος Ευρώπης: το 2010, το 2012, το 2014, το 2016, το 2018, το 2022 και το 2024.^[2]

Έχοντας επιτυχημένη καριέρα στην κατηγορία Νεανίδων με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2009 με νέο εθνικό ρεκόρ, έφτασε στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος εκείνης της χρονιάς ως η νεότερη δισκοβόλος του αγώνα. Στην πρώτη της σεζόν στους αγώνες κατηγορίας γυναικών, κέρδισε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2010, και έγινε η νεότερη πρωταθλήτρια Ευρώπης στο αγώνισμα. Προπονητής της είναι ο Έντις Ελκάσεβιτς. Το προσωπικό της καλύτερο και εθνικό ρεκόρ είναι 71,41 μέτρα, που σημειώθηκε τον Ιούλιο του 2017 στην Ελβετία. Εκείνη την εποχή, ήταν η καλύτερη βολή από αθλήτρια τα τελευταία 25 χρόνια.

Έγινε μέλος του Κροατικού Κοινοβουλίου μετά τις γενικές εκλογές του 2015, θέση που διατήρησε για περίπου ένα χρόνο.^[3]

Βιογραφία

Πρώτα χρόνια

Η Πέρκοβιτς ξεκίνησε με το στίβο στη δεύτερη τάξη του δημοτικού σχολείου και έπαιζε επίσης μπάσκετ και βόλεϊ. Μέχρι την έκτη τάξη, ο στίβος επικράτησε και επικεντρώθηκε στη σφαιροβολία και τη δισκοβολία.^[4][5] Το 2001 εντάχθηκε στον αθλητικό σύλλογο Dinamo Zrinjevac του Ζάγκρεμπ. Από το 2004 την προπονεί ο πρώην Ολυμπιονίκης σφαιροβόλος Ιβάν Ιβάντσιτς, ο οποίος αναγνώρισε το ταλέντο της στη δισκοβολία.^[6] Την πρώτη της χρονιά με το νέο προπονητή, βελτίωσε το προσωπικό της ρεκόρ από 32 σε πάνω από 50 μέτρα.

Οι πρώτες επιτυχίες στη δισκοβολία σημειώθηκαν το 2006. Στην πρώτη της μεγάλη διοργάνωση, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων-Κορασίδων του 2006, απέτυχε να περάσει στον τελικό, αλλά κέρδισε διεθνή μετάλλια στη συνέχεια, το αργυρό, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων-Κορασίδων, στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων της Ευρώπης και στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2007. Κατέκτησε ακόμα ένα χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην κατηγορία κάτω των 20 ετών το 2008.^[7]

Ακολούθησε το χρυσό μετάλλιο στη δισκοβολία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου Νεανίδων στο Νόβι Σαντ τον Ιούλιο του 2009, όπου σημείωσε νέο εθνικό ρεκόρ με ρίψη 62,44 μέτρων. Η απόδοσή της ήταν η καλύτερη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων-Νεανίδων έως 20 χρονών, με διαφορά νίκης 7,33 μέτρα, η μεγαλύτερη στην ιστορία των διοργανώσεων.^[8] Ένα μήνα αργότερα, κατέλαβε την 9η θέση στον πρώτο της μεγάλο διαγωνισμό γυναικών, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 2009, ως η νεότερη δισκοβόλος στο αγώνισμα, συμπεριλαμβανομένων των προκριματικών.^[9] Αργότερα μέσα στο έτος βελτίωσε το εθνικό ρεκόρ στα 62,79 μ. Οι ρίψεις της κατέλαβαν τελικά τις πρώτες έντεκα θέσεις στην παγκόσμια λίστα ρίψεων δισκοβολίας της ηλικίας της του 2009.

Σταδιοδρομία στην κατηγορία γυναικών (2010 –2011)

Στο Κροατικό Πρωτάθλημα Χειμερινών Ρίψεων που διεξήχθη στις 6 Μαρτίου 2010 στο Σπλιτ, η Πέρκοβιτς βελτίωσε εντυπωσιακά την προσωπική της επιδόση στα 66,85 μ., επιτυγχάνοντας την κορυφαία παγκόσμια βολή το 2010 και ξεπερνώντας το καλύτερη παγκόσμια επίδοση του 2009 των 66,40 μ., που έθεσε η Λι Γιανφένγκ. Την ίδια ημέρα, σημείωσε την καλύτερη της ατομική επίδοση σε ανοικτό στίβο στη σφαιροβολία στα 16,02 μ. Συνέχισε τις υψηλές ρίψεις παίρνοντας το χρυσό στην ηλικία κάτω των 23 ετών στη δίσκο γυναικών στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο Χειμερινών Ρίψεων. Η νικητήρια βολή της στα 61,93 μ. θα ήταν αρκετή για το αργυρό μετάλλιο στο αγώνισμα των γυναικών.^[10]

Τον Ιούνιο η Πέρκοβιτς πήρε το χρυσό και στη δισκοβολία και στη σφαιροβολία στο δεύτερο πρωτάθλημα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ομάδων του 2010, βοηθώντας την εθνική της να ανέβει στη διοργάνωση της Πρώτη Κατηγορία το 2011.^[11] Η καλή της φόρμα το 2010 κορυφώθηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βαρκελώνης, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη δισκοβολία. Δυσκολεύτηκε στην πρόκριση και ήταν ακόμη και κοντά στον αποκλεισμό, καθώς δεν κατάφερε να περάσει το όριο πρόκρισης των 60,00 μ., παίρνοντας μόνο τη 10η από τις 12 αθλήτριες που προκρίθηκαν στον τελικό. Ωστόσο, στον τελικό έκανε μεγάλη πρώτη βολή που την κράτησε στη θέση του αργυρού μεταλλίου μέχρι την τελευταία έκτη προσπάθεια γύρο, όταν σημείωσε επίδοση 64,67 μ., και έγινε η νεότερη πρωταθλήτρια Ευρώπης στη δισκοβολία γυναικών και παράλληλα η πρώτη από τη χώρα της χρυσή νικήτρια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Στίβου.^[12][13][14] Την ίδια χρονιά ήταν δεύτερη στο Κύπελλο Ηπείρων της IAAF το Σεπτέμβριο με την ήττα της να θεωρηθεί έκπληξη μετά την εξαιρετική σεζόν που είχε.^[15] Τον Φεβρουάριο του 2011 κέρδισε τη δισκοβολία στο Κροατικό Πρωτάθλημα Χειμερινών Ρίψεων στο Σπλιτ και βελτίωσε περαιτέρω το εθνικό της ρεκόρ στα 67,96 μέτρα. Στον ίδιο αγώνα σημείωσε και εθνικό ρεκόρ στη σφαιροβολία στα 16,40 μ. Λίγες ημέρες αργότερα, υπέστη τραυματισμό στην πλάτη που την ανάγκασε να χάσει το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Χειμερινών Ρίψεων τον Μάρτιο.^[16]

Τον Ιούνιο του 2011 ανακοινώθηκε ότι η Πέρκοβιτς απέτυχε σε δύο τεστ ντόπινγκ που έγιναν τον προηγούμενο μήνα στις συναντήσεις του Ντάιαμοντ Λιγκ στη Ρώμη και τη Σαγκάη. Βρέθηκε θετική στη μεθυλεξαναμίνη, ψυχοδιεγερτική ουσία που είχε απαγορευτεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Αντιντόπινγκ (WADA) από το 2010.^[17][18] Η Πέρκοβιτς δήλωσε ότι τα θετικά αποτελέσματα οφείλονταν σε προϊόν αμερικανικής παραγωγής ενεργειακού ποτού που χρησιμοποιούσε χωρίς να γνωρίζει ότι περιείχε απαγορευμένες ουσίες. Της επεβλήθη εξάμηνος αποκλεισμός, που διήρκησε από τις 8 Ιουνίου έως τις 7 Δεκεμβρίου (με αναδρομική ακύρωση των αποτελεσμάτων της σε αυτό το χρονικό διάστημα).^[19][20]

Η μεγαλύτερη ακμή

Επέστρεψε το 2012 και συνέχισε την πολύ καλή πορεία της: κέρδισε την κατηγορία κάτω των 23 ετών στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο Χειμερινών Ρίψεων του 2012^[7] και σημείωσε εθνικό ρεκόρ 68,24 μ. στο Γκραν Πρι της Σαγκάης. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ελσίνκι, η κύρια αντίπαλος του Πέρκοβιτς ήταν η Ναντίν Μίλερ από τη Γερμανία, η δεύτερη του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2011 και η κορυφαία αθλήτρια δισκοβολίας στον κόσμο το 2012 με 68,89 μ. Μετά την επιτυχή πρόκριση, η Πέρκοβιτς βρέθηκε σε σοβαρό πρόβλημα στον τελικό αφού σημείωσε δύο άκυρες βολές. Υπό πίεση, μετά από την πρώτη μέτρια προσπάθεια και άκυρη τη δεύτερη, έριξε 67,62 μ. στην τρίτη προσπάθεια, κάτι που τελικά της χάρισε δεύτερο ευρωπαϊκό τίτλο της.^[21]

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με νέο εθνικό ρεκόρ 69,11 μ.^[20][22][23] Ήταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο στο στίβο στη σύντομη ιστορία της Κροατίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες.^[6] Στις αρχές του 2013, άρχισε να συνεργάζεται με νέο προπονητή, τον Έντις Ελκάσεβιτς, πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή νέων στη σφαιροβολία. Και η επόμενη χρονιά ήταν επιτυχημένη κερδίζοντας το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2013 στη Μόσχα με επίδοση 67,99 μέτρα.^[24][25] Το 2014 ξεκίνησε εντυπωσιακά με την επίδοση των 70,51 μέτρων στο Χειμερινό Πρωτάθλημα Ρίψεων της χώρας της, η πρώτη βολή άνω των 70 μέτρων στον 21ο αιώνα.^[26] Ολοκλήρωσε στη χρονιά το τριπλό των μεγάλων πρωταθλημάτων κερδίζοντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της χρονιάς με νέο προσωπικό ρεκόρ 71,08 μ. στη Ζυρίχη, σχεδόν έξι μέτρα περισσότερο από τη δεύτερη, επίδοση που ήταν η καλύτερη στο αγώνισμα από το 1992.^[27][28][29] Δύο εβδομάδες αργότερα, στο ίδιο στάδιο, η Πέρκοβιτς ολοκλήρωσε τη σεζόν του Ντάιαμοντ Λιγκ του 2014 με άλλη μία νίκη, την ίδια μέρα που πέθανε ο αρχικός της προπονητής Ιβάν Ιβάντσιτς.

Το 2015 κατέκτησε το ασημένιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πεκίνου με την καλύτερη βολή της στην τελευταία της προσπάθεια.^[30][31] Το 2016 η Πέρκοβιτς ολοκλήρωσε μία άψογη σεζόν κερδίζοντας και τους έντεκα αγώνες στους οποίους συμμετείχε, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων και του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ξεκίνησε μάλιστα τη χρονιά για τρίτη συνεχή χρονιά με επίδοση πάνω από 70 μέτρα στο Πρωτάθλημα Χειμερινών Ρίψεων της Κροατίας στις αρχές Μαρτίου στο Σπλιτ.^[32] Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Άμστερνταμ πρώτευσε με διαφορά περισσότερο από τέσσερα μέτρα από τη δεύτερη.^[33] Ο ολυμπιακός της τίτλος ήρθε με μία επιτυχημένη ρίψη (την προσπάθειά της στον τρίτο γύρο μετά από δύο άκυρες και πριν από τρεις άλλες), με επίδοση 69,21 μέτρα – δύο μέτρα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλη ρίπτρια που συμμετείχε. Έγινε έτσι η δεύτερη αθλήτρια με δύο συνεχόμενα χρυσά μετάλλια στην ιστορία των Ολυμπιάδων στο αγώνισμα.^[34][35][36]

Λίγο πριν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017 σημείωσε επίδοση 71,41 μ., την κορυφαία στον κόσμο ρίψη εκείνης της χρονιάς και τη μεγαλύτερη των τελευταίων 25 ετών. Επικράτησε εύκολα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου εκείνη τη χρονιά με 70,31 μέτρα.^[37] Το 2018 ήταν άλλη μία επιτυχημένη σεζόν, αρχικά με την επίδοση των 71,38 μέτρων στο Κατάρ το Μάιο.^[38] Κέρδισε και τους εννέα πρώτους αγώνες της το 2018 και πέτυχε νικηφόρα ακολουθία 14 που κρατούσε περισσότερο από ένα χρόνο. ^[39] Με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο Βερολίνο (ο πέμπτος τίτλος της), πέτυχε το μοναδικό επίτευγμα στην ιστορία της διοργάνωσης και σε όλα τα αγωνίσματα γυναικών.^[40][41][42] Γνώρισε δύο μόνο ήττες κατά τη διάρκεια της χρονιάς, στον τελικό του Ντάιαμοντ Λιγκ^[43] και στο Κύπελλο Ηπείρων της IAAF.^[44]

2019 και μετά

Το 2019 ήταν η χρονιά που η παγκόσμια κυριαρχία της άρχισε να τελειώνει με το χάλκινο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Κατάρ με επίδοση 66,72 μέτρων.^[45] Δεν κατάφερε να έχει τις επιδόσεις των προηγούμενων ετών και κέρδισε μόνο τρεις από τους εννέα τελικούς στους οποίους συμμετείχε. Παρ' αυτά, το 2019 αναδείχθηκε καλύτερη αθλήτρια της χρονιάς στην πατρίδα της από την Ολυμπιακή Επιτροπή για όγδοη συνεχόμενη φορά.^[46] Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021 ήταν μία από τους δύο σημαιοφόρους της ομάδας της Κροατίας,^[47] αλλά τερμάτισε εκτός των μεταλλίων στην τέταρτη θέση με 65,01 μ.^[48][49]

Το 2022 όμως, ήταν χρονιά ανάκαμψης: αρχικά ήρθε η κατάκτηση του πρωταθλήματος Κροατίας Χειμερινών Ρίψεων^[50] και ακολουθούθησε η κατάκτηση του αργύρου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Όρεγκον με 68,45 μ.^[51][52] Η νίκη της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν ήταν εύκολη: προηγήθηκε με βολή 65,77 μέτρων με τη δεύτερη προσπάθειά της, έχασε όμως το προβάδισμά αλλά επέστρεψε στην κορυφή με ρίψη στα 67,95 μέτρα στην πέμπτη προσπάθειά της. Έγινε έτσι η πρώτη αθλήτρια που κατέκτησε πέντε συνεχόμενα μετάλλια σε ένα αγώνισμα σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα Στίβου.^[53][54][55] Σε λιγότερο από ένα μήνα κατέκτησε τον έκτο ευρωπαϊκό της τίτλο, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου, επεκτείνοντας την κυριαρχία της στο αγώνισμα.^[42]

Τον Ιούνιο του 2024 στη Ρώμη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κατέκτησε τον έβδομο τίτλο με βολή 67,04 μέτρα έχοντας νέο επίθετο (Ελκάσεβιτς) μετά το γάμο της.^[2]

Διακρίσεις

• Πρωτάθλημα Πρωτάθλημα Κ-18 2007 : 2η θέση (51,25 μέτρα)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ-20 2007 : 2η (55,42 μ.)
• Ολυμπιάδα Νέων Ευρώπης 2007 : 2η (49,70 μ.)
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ-20 2008 : 3η (54,24 μ.)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ-20 2009 : 1η (62,44 μ.)
• Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ρίψεων 2010 : 1η (61,93 μ.)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2010 : 1η (64,67 μ.)
• Κύπελλο Ηπείρων IAAF 2010 : 2η (63,29 μ.)
• Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ρίψεων 2012 : 1η (67,19 μ.)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2012 : 1η (67,92 μ.)
• Ολυμπιακοί Αγώνες 2012 : 1η (69,11 μ.)
• Μεσογειακοί Αγώνες 2013 : 1η (66,21 μ.)
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2013 : 1η (67,99 μ.)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2014 : 1η (71,08 μ.)
• Κύπελλο Ηπείρων IAAF 2014 : 3η (62,08 μ.)
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2015 : 2η (67,39 μ.)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2016 : 1η (69,97 μ.)
• Ολυμπιακοί Αγώνες 2016 : 1η (69,21 μ.)
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2017 : 1η (70,31 μ.)
• Μεσογειακοί Αγώνες 2018 : 1η (66,46 μ.)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2018 : 1η (67,62 μ.)
• Κύπελλο Ηπείρων IAAF 2018 : 2η (68,44 μ.)
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2019 : 3η (66,72 μ.)
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2022 : 2η (68,45 μ.)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2022 : 1η (67,95 μ.)

Παραπομπές

1. «Women's Discus Throw». Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2022. 
2. «Elkasevic and Thiam make history in glorious night at Roma 2024». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024. 
3. «HRVATSKI SABOR: Zastupnici u Saboru». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
4. «Πέρκοβιτς: «Να με θυμούνται ως μία από τις καλύτερες αθλήτριες όλων των εποχών»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
5. «Sandra Perković». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
6. «Perkovic relishes first-ever athletics gold for Croatia». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
7. «Sandra Perkovic». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
8. «2009 European U20 CH». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
9. «Sandra Perkovic motivated by Moscow to fill in the gap in her medal collection». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
10. «Slovenia's Ratej provides big surprise at European Cup Winter Throwing». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
11. «Strong throwing in Budapest and Belgrade - European Team champs 1st and 2nd Leagues». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2012. 
12. «Έγραψε ιστορία η Πέρκοβιτς». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
13. «Sandra Perkovic won gold for Croatia in discus throw in Barcelona 2010». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
14. «Sandra PERKOVIC - Croatia - 2010 European Championship discus gold». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
15. «World Athletics Continental Cup World Athletics Continental Cup 2010: EVENT Report - Women's Discus Throw». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
16. «"Sandra Perković ozlijedila leđa"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
17. «European champion Perkovic faces suspension for failed drugs test». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
18. «DISCUS CHAMP DOPE BAN». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
19. «Ivančić je odgovoran za Sandrinu dramu». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
20. «Sandra Perkovic wins discus title». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
21. «Sandra PERKOVIC - Croatia - 2012 Olympic discus gold». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
22. «London 2012 - Event Report - Women's Discus Throw Final». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
23. «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : LONDON 2012 ATHLETICS DISCUS THROW WOMEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
24. «Discus diva Sandra Perkovic counts her medals not her money». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
25. «HOT FAVOURITE PERKOVIC CLAIMS DISCUS GOLD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
26. «Discus star Perkovic throws massive 70.51m». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
27. «Perkovic wins European discus title with best distance since 1992». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
28. «Sandra Perkovic Croatian gold medal winner in discus throw at European Championships in Zurich in 2014». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
29. «Trionfo Perkovic nel disco femminile». Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2022. 
30. «Report: women's discus final – IAAF World Championships, Beijing 2015». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
31. «Sandra Perkovic discus throwing star of Croatia dominating the world scene from NY to Doha in 2015». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
32. «Perkovic throws 70.59m in Split». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
33. «Sandra PERKOVIC - Croatia - 2016 Olympic Games & European discus throw champion». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
34. «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Croatian Perkovic retains women's discus crown». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
35. «Perkovic keeps hold of crown as Europe banks five medals in Rio». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
36. «Rio Olympics: Sandra Perković winner of gold medal in Discus Throw». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
37. «Sandra PERKOVIC - Croatia - Discus gold medal at 2017 World Championship». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
38. «Perkovic after her solid Doha debut: 'I think I have lots of metres to show this year'». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
39. «What to look out for: Perkovic goes for her fifth European discus gold». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
40. «Perkovic begins 2018 season with two world-leading marks». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
41. «50 Golden Moments: Perković lands historic fifth European discus title». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
42. «Discus thrower Sandra Perkovic extends her reign with 6th European gold». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
43. «DIAMOND LEAGUE: Results 2018». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
44. «Report: women's discus - IAAF Continental Cup Ostrava 2018». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
45. «IAAF World Athletics Championships, DOHA 2019 : Discus throw women». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
46. «Perković wins record eighth successive Croatian athlete of the year award». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
47. «Athletes who can three-peat (or four-peat) at the Tokyo Olympics». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022. 
48. «Sandra PERKOVIC - Croatia 4th at 2020 Olympic Games». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
49. «Olympics: Sandra Perković fails to defend discus gold medal». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
50. «Croatian Winter Throwing Ch. - Stadion Park Mladeži, Split (CRO) - 05–06 MAR 2022». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
51. «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Track & Field World Athletics Championships Oregon22: Results, day six - Wednesday 20 July». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
52. «Perkovic returns to the rostrum with discus silver in Oregon». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
53. «Perkovic primed to challenge for a record sixth European discus title in Munich». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
54. «Η Σάντρα Πέρκοβιτς έγραψε ιστορία- «Χρυσή» για έκτη συνεχόμενη χρονιά σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022. 
55. «Discus thrower Sandra Perkovic makes history in her fifth world championship». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Σάντρα Πέρκοβιτς

• World Athletics : Sandra PERKOVIĆ
• European Athletics : Sandra PERKOVIĆ