Sandro | |
---|---|
Πραγματικό όνομα | Roberto Sánchez-Ocampo |
Επίσης γνωστός ως | Sandro Sandro de América Gitano El Paolo |
Γέννηση | 19 Αυγούστου 1945 Μπουένος Άιρες, Αργεντινή |
Θάνατος | 04 Ιανουαρίου 2010 (64 ετών) Μεντόζα, Αργεντινή |
Είδη | Rock and roll, Latin pop, canción melódica |
Ιδιότητες | τραγουδιστής, μουσικός, ηθοποιός |
Μουσικά όργανα | φωνητικά, κιθάρα, πιάνο |
Παρουσία | 1959–2010 |
Συνεργασία | Los de Fuego |
Ο Ρομπέρτο Σάντσεζ-Οκάμπο (Roberto Sánchez-Ocampo ; 19 Αυγούστου 1945 - 4 Ιανουαρίου 2010), περισσότερο γνωστός με τα καλλιτεχνικά ονόματα Sandro ή Sandro de América, ήταν Αργεντίνος τραγουδιστής και ηθοποιός. Θεωρείται πρωτοπόρος του Αργεντίνικου ροκ και ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες της ροκ που τραγούδησε στα ισπανικά στην Λατινική Αμερική. Ηχογράφησε 52 δίσκους και πούλησε οκτώ εκατομμύρια αντίτυπα παρόλο που άλλες πηγές αναφέρουν ότι πούλησε πάνω από 22 εκατομμύρια.[1] Μερικά από τα διασημότερα τραγούδια του είναι "Dame fuego", "Rosa, Rosa", "Quiero llenarme de ti", "Penumbras", "Porque yo te amo", "Así", "Mi amigo el Puma", "Tengo", "Trigal" και "Una muchacha y una guitarra". Το single "Rosa, Rosa" πούλησε δυο εκατομμύρια αντίτυπα και θεωρείται το πιο αναγνωρίσιμο και δημοφιλές τραγούδι του. Άλλη επιτυχία του, το "Tengo", έλαβε την 15η θέση μεταξύ των 100 καλύτερων Αργεντίνικων ροκ τραγουδιών από το MTV και το περιοδικό Rolling Stone. Στην Λατινική Αμερική, συγκρινόταν συχνά με τον Έλβις Πρίσλεϊ όσον αφορά την δημοφιλία.
Ο Σάντρο ήταν επίσης ο πρώτος Λατινοαμερικανός καλλιτέχνης που τραγούδησε στο Felt Forum στην Πλατεία Μάντισον.[2] Το 2005, έλαβε ένα βραβείο Latin Grammy προς τιμήν της καριέρας του.
Στις 20 Νοεμβρίου 2009, ο Σάντρο υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση καρδιάς και πνευμόνων στην Μεντόζα της Αργεντινής - η επέμβαση ήταν επιτυχής. Πέντε μέρες αργότερα, σε μια συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν οι γιατροί του, αναφέρθηκε ότι ο Σάντρο, παρόλο που εξακολουθούσε να παραμένει στην εντατική, ανέπνεε χωρίς μηχανική βοήθεια και είχε ξεκινήσει μια αργή ανάρρωση. Ωστόσο, το βράδυ της 4ης Ιανουαρίου 2010, 45 μέρες μετά την μεταμόσχευση και ορισμένες άλλες επιπλοκές, πέθανε από σηπτικό σοκ, εντερική ισχαιμία και ενδοαγγειακή πήξη στο νοσοκομείο Italiano της Μεντόζα.[3]