Σέι Γκίβεν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Shay Given (Αγγλικά) |
Γέννηση | 20 Απριλίου 1976[1][2][3] Λίφφορντ |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιρλανδία |
Ύψος | 185 cm |
Βάρος | 84 kg |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Αγγλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποδοσφαιριστής goalkeeper coach |
Περίοδος ακμής | 1991 |
Ιστότοπος | |
www | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σέαμους «Σέι» Τζον Τζέιμς Γκίβεν (αγγλικά: Séamus "Shay" John James Given) (γενν. 20 Απριλίου 1976) είναι Ιρλανδός πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας. Με 134 συμμετοχές, είναι ο δεύτερος παίκτης της Εθνικής Ιρλανδίας με τις περισσότερες συμμετοχές, πίσω από τον Ρόμπι Κιν.
Ο Γκίβεν ξεκίνησε την καριέρα του στη Σέλτικ, ωστόσο δεν αγωνίστηκε ποτέ στην πρώτη ομάδα και στη συνέχεια έμεινε ελεύθερος και υπέγραψε στην Μπλάκμπερν Ρόβερς με ελεύθερη μεταγραφή το 1994. Ο Γκίβεν ήταν μέλος τόσο της Σάντερλαντ που κέρδισε τον τίτλο της Φούτμπολ Λιγκ Φερστ Ντιβίζιον το 1995-96 όσο και της Σουίντον Τάουν που κέρδισε τον τίτλο της Φούτμπολ Λιγκ Σέκοντ Ντιβίζιον την ίδια σεζόν, ενώ ήταν δανεικός από την Μπλάκμπερν. Υπεγράφη από τη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ το 1997 έναντι 1,5 εκατομμυρίου λιρών, και εκεί άρχισε να αγωνίζεται για να γίνει τερματοφύλακας πρώτης επιλογής στην Πρέμιερ Λιγκ. Ο Γκίβεν ήταν μέρος των ομάδων που ήταν δευτεραθλήτριες στις εκστρατείες του Κυπέλλου Αγγλίας το 1998 και το 1999 και ονομάστηκε στην Ομάδα της Σεζόν στην Πρέμιερ Λιγκ για τις σεζόν 2001–02 και 2005–06. Έπαιξε στο ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ και στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τη Νιούκασλ και συμμετείχε στην πρόκληση του τίτλου του συλλόγου το 2001–02. Παρόλο που υπέβαλε αίτημα μεταγραφής κατά τη διάρκεια της σεζόν 2000–01 αφού έχασε τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα, απορρίφθηκε και ο Γκίβεν συνέχισε και ξανακέρδισε τη θέση του.
Την 1η Φεβρουαρίου 2009, ο Γκίβεν μεταγράφηκε στη Μάντσεστερ Σίτι για 6 εκατομμύρια λίρες με συμβόλαιο τεσσεράμισι ετών. Ενώ ο Γκίβεν ήταν στη Μάντσεστερ Σίτι, ο σύλλογος προκρίθηκε για το ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία του, αφού τερμάτισε στην 3η θέση στην Πρέμιερ Λιγκ, καθώς και κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας, αν και δεν εμφανίστηκε στο πρωτάθλημα στη σεζόν που η Σίτι έφτασε στο Τσάμπιονς Λιγκ, ούτε έπαιξε στο Κύπελλο Αγγλίας. Στις 18 Ιουλίου 2011, εντάχθηκε στην Άστον Βίλα έναντι αμοιβής που πιστεύεται ότι ήταν περίπου 3,5 εκατομμύρια λίρες, υπογράφοντας πενταετές συμβόλαιο. Ο Γκίβεν εντάχθηκε στην Στόουκ Σίτι τον Ιούλιο του 2015, παραμένοντας στον σύλλογο για δύο σεζόν.
Έχοντας ξεπεράσει το σύνολο των 100 συμμετοχών που απαιτούνται για την ένταξη, είναι μέλος του FIFA Century Club. Ο Γκίβεν έκανε την πρώτη του συμμετοχή το 1996 και ήταν βασικός σε κάθε αγώνα για τη χώρα του κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002,[4] βοηθώντας την ομάδα να φτάσει στο νοκ άουτ στάδιο. Αργότερα βρέθηκε στο γήπεδο στο Παρίσι όταν η Δημοκρατία της Ιρλανδίας αποκλείστηκε από τα πλέι οφ για μια θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 από τη Γαλλία πριν βοηθήσει την ομάδα του να προκριθεί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012. Ο Γκίβεν έπαιξε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012 και επιλέχθηκε στην ομάδα του Μάρτιν Ο΄Νιλ για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016, αλλά δεν εμφανίστηκε σε κανέναν από τους τέσσερις αγώνες της Ιρλανδίας στη διοργάνωση. Ο Γκίβεν είναι ο δεύτερος παίκτης της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας με τις περισσότερες συμμετοχές (μετά τον Ρόμπι Κιν). Ανακοίνωσε την απόσυρση του από την εθνική ομάδα τον Ιούλιο του 2016, έχοντας κάνει 134 συμμετοχές για τη χώρα του και 52 καθαρές εστίες.[5][6][7]
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Ο Γκίβεν εκπροσώπησε τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας σε επίπεδο νέων προτού κερδίσει πέντε συμμετοχές για την Εθνική Ιρλανδίας Κ21. Αν και δεν ήταν βασικός παίκτης της πρώτης ομάδας της Μπλάκμπερν Ρόβερς, οι εμφανίσεις του Γκίβεν ενώ ήταν δανεικός σε Σουίντον και Σάντερλαντ τον οδήγησαν στην κλήση του στην Εθνική Ιρλανδίας ανδρών το 1996. Έκανε το ντεμπούτο του για την εθνική ομάδα στις 27 Μαρτίου 1996, σε έναν αγώνα εναντίον της Ρωσίας.[8][9] Αν και η Ιρλανδία απέτυχε να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000, ο Γκίβεν καθιερώθηκε ως τερματοφύλακας πρώτης επιλογής. Έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια της χώρας του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Με ισοπαλίες ενάντια στο Καμερούν και στη Γερμανία και μια νίκη με 3–0 εναντίον της Σαουδικής Αραβίας,[10][11][12] η ομάδα έφτασε στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης.[13] Συναντώντας την Ισπανία στον γύρο νοκ άουτ, η Ιρλανδία έφερε τον αγώνα στη διαδικασία των πέναλτι με το σκορ στο 1-1 στο τέλος της παράτασης. Τρία χαμένα πέναλτι για την Ιρλανδία τελείωσαν τη συμμετοχή της στη διοργάνωση και η Ισπανία προκρίθηκε στον επόμενο γύρο.[14]
Ο Γκίβεν ήταν μέλος της ομάδας για το μεγαλύτερο μέρος της εκστρατείας των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Ωστόσο, η ισοπαλία με την Ελβετία σήμαινε ότι η Ιρλανδία απέτυχε να προκριθεί στους τελικούς της διοργάνωσης στη Γερμανία. Ο Γκίβεν ισοφάρισε το ρεκόρ του Πάκι Μπόνερ με 80 συμμετοχές εναντίον της Σλοβακίας στις 28 Μαρτίου 2007. Ο Γκίβεν έκανε την 100ή του συμμετοχή εναντίον του Μαυροβουνίου στις 14 Οκτωβρίου 2009 σε έναν αγώνα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010. Η Ιρλανδία έφτασε στα προκριματικά πλέι οφ εναντίον της Γαλλίας, αλλά αποκλείστηκε με ένα αμφιλεγόμενο γκολ που σημείωσε η Γαλλία, αφού ο Τιερί Ανρί χρησιμοποίησε το χέρι του στη φάση του γκολ.[8]
Ο Γκίβεν ήταν μέλος της ομάδας που εξασφάλισε την πρόκριση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012 με τη νίκη στα πλέι οφ κόντρα στην Εσθονία.[15] Ο Γκίβεν έπαιξε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012, καθώς η Ιρλανδία αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων.
Στις 13 Αυγούστου 2012, ο Γκίβεν ανακοίνωσε στο Twitter την απόφασή του να αποσυρθεί από το διεθνές ποδόσφαιρο, περιγράφοντάς το ως αξέχαστη εμπειρία να παίζει για τη χώρα του. Ο Γκίβεν κατείχε το ρεκόρ του Ιρλανδού με τις περισσότερες συμμετοχές, αν και ο Ρόμπι Κιν πλησίαζε στο ρεκόρ.[16][17]
Λόγω της έλλειψης χρόνου παιχνιδιού του Γκίβεν στην Άστον Βίλα, υπήρχαν εικασίες ότι θα έβαζε τον εαυτό του διαθέσιμο για επιλογή ως μέρος της εκστρατείας της Ιρλανδίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014. Στις 14 Ιανουαρίου 2013, ανακοινώθηκε ότι το Γκίβεν ήταν και πάλι διαθέσιμο για κλήση.[18]
Στις 30 Αυγούστου 2014, χωρίς να έχει παίξει ακόμα παιχνίδι πρωταθλήματος με την Άστον Βίλα, έχοντας φτάσει στην 3η αγωνιστική στη σεζόν 2014–15 της Πρέμιερ Λιγκ, επιλέχθηκε από τον Μάρτιν Ο΄Νιλ στην ομάδα των 27 παικτών για ένα φιλικό με το Ομάν και το πρώτο αγώνα των προκριματικών για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 εναντίον της Γεωργίας. Ήρθε μετά από μια διεθνή απουσία δύο ετών, αφού αποσύρθηκε μετά το απογοητευτικό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012, όπου η Ιρλανδία δεν κατάφερε να προχωρήσει από τη φάση των ομίλων. Ήταν ένας από τους τέσσερις τερματοφύλακες της ομάδας.[19][20] Στις 2 Σεπτεμβρίου 2014, ο Γκίβεν έκανε το πρώτο του ξεκίνημα για την Ιρλανδία μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, σε μια νίκη με 2–0 εναντίον του Ομάν.[21] Ωστόσο, δεν ξεκίνησε εναντίον της Γεωργίας στο πρώτο ανταγωνιστικό παιχνίδι του Ο΄Νιλ, με τον Ντέιβιντ Φορντ να παίρνει τη θέση του βασικού. Η Ιρλανδία κέρδισε με 2-1 στην Τιφλίδα χάρη σε δύο γκολ του Έιντεν ΜακΓκίντι.[22] Στις 18 Νοεμβρίου 2014, ο Γκίβεν ξεκίνησε στη νίκη με 4–1 εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών στο Δουβλίνο.[23]
Στις 29 Μαρτίου 2015, ο Γκίβεν ανέκτησε τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα για τον κρίσιμο αγώνα των προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2016 εναντίον της Πολωνίας. Το παιχνίδι ολοκληρώθηκε ισόπαλο με 1–1 με τον Σέιν Λονγκ να σκοράρει την τελευταία στιγμή το γκολ της ισοφάρισης.[24] Στις 8 Οκτωβρίου 2015, ο Γκίβεν υπέστη τραυματισμό στο γόνατο και χρειάστηκε να μεταφερθεί με φορείο εκτός αγωνιστικού χώρου στο 44 λεπτό του αγώνα εναντίον της νικήτριας του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014, Γερμανίας, σε μια αξέχαστη βραδιά για την Ιρλανδία, καθώς επικράτησε με 1–0.[25]
Στις 31 Μαΐου 2016, ο Γκίβεν έγινε ο μακροβιότερος παίκτης της Ιρλανδίας αφού εμφανίστηκε στην εντός έδρας ήττα με 2–1 από τη Λευκορωσία. Επισκίασε το ρεκόρ του Τζόνι Τζάιλς των 19 ετών και 202 ημερών και έγινε ο πρώτος Ιρλανδός που έπαιξε για τη χώρα του για 20 χρόνια ή περισσότερα.[26] Επιλέχθηκε στην ομάδα 23 ανδρών της Ιρλανδίας για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016, αλλά δεν συμμετείχε σε κανένα αγώνα στη διοργάνωση.[27]
Στις 28 Ιουλίου 2016, ο Γκίβεν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το διεθνές ποδόσφαιρο για δεύτερη και τελευταία φορά.[27] Έδωσε όλες τις διεθνείς αμοιβές του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.[28]
Τον Ιούνιο του 2018, ο Γκίβεν προσλήφθηκε ως προπονητής τερματοφυλάκων στην Ντέρμπι Κάουντι, υπό τον νέο προπονητή Φρανκ Λάμπαρντ.[29] Διατήρησε τη θέση του όταν Φίλιπ Κοκού διορίστηκε προπονητής τον Ιούλιο του 2019.[30] Το Νοέμβριο του 2020, ο Γκίβεν ήταν μέρος μιας προσωρινής προπονητικής τετράδας μαζί με τους Γουέιν Ρούνεϊ, Λίαμ Ροσένιορ και Τζάστιν Γουόκερ, μετά την απόλυση του Κοκού νωρίτερα εκείνο τον μήνα. Μετά από δύο αγώνες ως προσωρινή τετράδα, ο Ρούνεϊ θα αναλάμβανε τον αποκλειστικό ρόλο.[31] Στις 15 Ιανουαρίου 2021, ο Ρούνεϊ διορίστηκε ως μόνιμος προπονητής του συλλόγου και ο Γκίβεν μετακόμισε σε θέση στο προπονητικό επιτελείο της πρώτης ομάδας.[32] Ο Γκίβεν άφησε τον ρόλο του στη Ντέρμπι στο τέλος της σεζόν επειδή τα οικονομικά προβλήματα του συλλόγου δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στην ανανέωση του συμβολαίου του.[33][34]
Εθνική ομάδα | Έτος | Συμ. | Γκολ |
---|---|---|---|
Δημοκρατία της Ιρλανδίας | 1996 | 8 | 0 |
1997 | 6 | 0 | |
1998 | 6 | 0 | |
1999 | 3 | 0 | |
2000 | 3 | 0 | |
2001 | 10 | 0 | |
2002 | 11 | 0 | |
2003 | 8 | 0 | |
2004 | 11 | 0 | |
2005 | 8 | 0 | |
2006 | 4 | 0 | |
2007 | 7 | 0 | |
2008 | 6 | 0 | |
2009 | 11 | 0 | |
2010 | 7 | 0 | |
2011 | 11 | 0 | |
2012 | 5 | 0 | |
2013 | 0 | 0 | |
2014 | 2 | 0 | |
2015 | 6 | 0 | |
2016 | 1 | 0 | |
Σύνολο | 134 | 0 |
Σάντερλαντ
Νιούκασλ Γιουνάιτεντ
Μάντσεστερ Σίτι
Άστον Βίλα
Δημοκρατία της Ιρλανδίας
Ατομικές