Συντεταγμένες: 56°17′31.380″N 2°58′17.202″W / 56.29205000°N 2.97144500°W
Σέρις | |
---|---|
56°17′31″N 2°58′17″W | |
Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
Διοικητική υπαγωγή | Φάιφ |
Υψόμετρο | 63 μέτρα |
Πληθυσμός | 950 (2016) |
Τηλ. κωδ. | 01334 |
Ζώνη ώρας | UTC±00:00 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Σέρις (αγγλικά: Ceres) είναι χωριό στο Φάιφ, της Σκωτίας, κτισμένο σε μια μικρή κοιλάδα σε απόσταση περίπου 3 χιλιόμετρα (2 μίλια) από το Κούπαρ και 11 χιλιόμετρα (7 μίλια) από το Σεντ Άντριους. Στην πρώην ενορία με αυτή την ονομασία περιλαμβανόταν οι οικισμοί Μπάλντινι, Τσανς Ιν, Κρεγκρόθι, Πιτσκότι και Τάρβιτ Μιλ.
Το Σέρις είναι ένα από τα πιο ιστορικά και γραφικά χωριά της Σκωτίας και ένα από τα ελάχιστα χωριά που έχουν ανοιχτό χώρο πρασίνου, γνωστό με την ονομασία "Bow Butts" μιας και αποτελούσε χώρο εξάσκησης τοξοβόλων κατά τον μεσαίωνα.[1] Το ρέμα του Σέρις διατρέχει το χωριό. Μια παλιά γέφυρα για άλογα, γνωστή ως "Bishop's Bridge" (Γέφυρα του Επισκόπου) συνδέει τις δύο άκρες του ρέματος από τον 17ο αιώνα και βρίσκεται ακόμη εκεί κοντά στην πιο σύγχρονη οδική γέφυρα.[2]
Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του χωριού είναι πιθανώς το άγαλμα «Ο Κοσμήτορας» (The Provost) του 18ου αιώνα. Θεωρείται πως αναπαριστά τον Τόμας Μπούχαναν (συγγενής με τον θεολόγο του 17ου αιώνα Τζορτζ Μπούχαναν), ο οποίος ήταν ο τελευταίος επικεφαλής της εκκλησίας του Σέρις το 1578. Η μορφή τον αναπαριστά καθήμενο σε σχήμα κούπας (toby-jug) και είναι πιθανώς σατιρική. Ο γλύπτης, λιθοξόος της περιοχής ονόματι Τζέιμς Χάουι, σκάλισε ένα πλαίσιο στο κάτω μέρος το οποίο αναπαριστά τη Μάχη του Μπάνοκμπερν.[3][4]
Στο χωριό κυριαρχεί ο Ενοριακός Ναός. Εδώ υπάρχει πιθανώς ο μικρότερος κεντρικός δρόμος στην Σκωτία - ελάχιστες μόλις οικίες σε κάθε πλευρά. Σε προεξέχουσα θέση κοντά στο Bow Butts βρίσκεται μνημείο που μνημονεύει τους άνδρες του Σέρις που πολέμησαν στη Μάχη του Μπάνοκμπερν το 1314. Κτίστηκε στην 600η επέτειο από τη μάχη, το 1914.[5][6]
Ο Ιταλός αεροναυτικός Βιτσέντζο Λουνάρντι προσγειώθηκε στην ενορία μετά την πρώτη του πτήση στην Σκωτία το 1785. Έχοντας παρασυρθεί σε ένα χωράφι κοντά στο Πιτσκότι, δέχθηκε θερμή υποδοχή στο χωριό, η σημαία του μεταφέρθηκε με πομπή και η καμπάνα χτυπούσε προς τιμήν του.[7]
Το Λαογραφικό Μουσείο του Φάιφ βρίσκεται στο χωριό και καταλαμβάνει πληθώρα κτιρίων στα οποία περιλαμβάνεται και το παλιό κτίριο στο οποίο ζυγιζόταν τα σιτηρά προτού πωληθούν στην αγορά. Το κτίριο λειτουργούσε επίσης ως δημόσιο κτίριο στο οποίο κρατούνταν ληστές και οι ζυγοί τιμωρίας βρίσκονται ακόμη στον χώρο. Στο μουσείο μνημονεύεται η αγροτική ζωή μιας περασμένης εποχής.[8] Ενώ η γεωργία παραμένει σημαντική για την τοπική οικονομία, πολλοί κάτοικοι εργάζονται σε κοντινές περιοχές. Ένα αγγειοπωλείο στο χωριό αναγέννησε την κατασκευή των παραδοσιακών κεραμικών αντικειμένων Γουίμς του Φάιφ.[9]
Το όνομα του χωριού σημαίνει «τοποθεσία στα δυτικά» από την Γαελική λέξη Siar που σημαίνει «δύση», πιθανώς σε σχέση με το Σεντ Άντριους. Καταλήξεις ονομασιών περιοχών σε -es είναι συνηθισμένες στο Ανατολικό Φάιφ. Οι θεωρίες πως η ονομασία προέρχεται ως αφιέρωση σε εκκλησία της περιοχής πλέον απορρίπτονται.[10]
Στην ενορία του Σέρις υπάρχουν και ορισμένες βιβλικές ονομασίες: Βαβυλώνα κοντά στο Μούρχεντ, νότια του Κραιγκρόθι, και Σόδομα και Γόμορρα (προφέρεται ως Gemorrie στην περιοχή) και Καθαρτήριο (Purgatory) στο δρόμο προς Πιτσκότι.[11] Δεν υπάρχουν πλέον κατοικίες σε αυτές τις περιοχές. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει τοποθεσία με το όνομα Παράδεισος, η οποία είναι κατοικημένη, κοντά στα όρια με την ενορία του Καλτς.
Οι Αγώνες του Σέρις λέγεται πως διεξάγονται κάθε χρόνο μετά το 1314 όταν ο Ροβέρτος Α΄ έδωσε το δικαίωμα να μνημονεύεται η συμμετοχή των ανδρών του χωριού στη Μάχη του Μπάνοκμπερν. Πλέον διεξάγονται με τη μορφή Αγώνων Χάιλαντς, και είναι οι παλαιότεροι ελεύθεροι αγώνες στην Σκωτία.[12]
Το Κραιγκχόλ βρίσκεται περίπου 1,2 χιλιόμετρα (3/4 μίλια) νοτιοανατολικά του χωριού και είναι η ιστορική έδρα του Οίκου Χόουπ.[13]
Ο ενοριακός ναός κατασκευάστηκε το 1806 σε σχέδιο του Αλεξάντερ Λέσλι, και αντικατέστησε μεσαιωνικό κτίριο. Ο πύργος και το οκταγωνικό κωδωνοστάσιο κατασκευάστηκαν την δεκαετία του 1850. Πέρα από την προσθήκη ηλεκτρικού φωτισμού και δύο παραθύρων με υαλογραφήματα (ένα σε κάθε πλευρά του κεντρικού αμβώνα) στις αρχές του 20ού αιώνα, το εσωτερικό του κτιρίου είναι ουσιαστικά αμετάβλητο από τότε που κατασκευάστηκε και επίσης διατηρούνται τα αρχικά θεωρεία και τα ξύλινα στασίδια.[14]
Στον προθάλαμο του ναού διατηρείται επί σύγχρονου βάθρου, ομοίωμα ιππότη των τελών του μεσαίωνα το οποίο αρχικά βρισκόταν στον παλαιότερο ναό. Διατηρείται σε εξαιρετικά καλή κατάσταση και δείχνει ενδιαφέροντα στοιχεία των πανοπλιών του 15ου αιώνα.[15]
Υπάρχει μαυσωλείο στο κοιμητήριο το οποίο δημιουργήθηκε από την χήρα του Ροβέρτου 9ου Λόρδου Λίντσεϊ και αποκαλείται "Lady Boyd's House" (Οίκος της Κυρίας Μπόυντ) μιας και στη συνέχεια παντρεύτηκε τον 6ο Λόρδο Μπόυντ του Κιλμάρνοκ. Ωστόσο, στον θόλο υπάρχει ο τάφος του Τζον Λίντσεϊ, 20ού Δούκα του Κρόφορντ (1702-1749).[16]
Η Εκκλησία του Σέρις ανήκει στο Πρεσβυτέριο του Σεντ Άντριους της Εκκλησίας της Σκωτίας.[17] Το 1983, η ενορία του Σέρις συνδέθηκε (και αργότερα συνενώθηκε) με την γειτονική ενορία του Σπρίνγκφιλντ. Η συνενωμένη ενορία ενώθηκε στη συνέχεια με το Κέμπακ το 2005, αν και ακόμη διατηρούνται και οι τρεις ναοί.
Ένας από τους προηγούμενους ιερείς στο Σέρις ήταν ο Προϊστάμενος της Γενικής Συνέλευσης της Εκκλησίας της Σκωτίας (1588): ο Τόμας Μπούχαναν, που θεωρείται πως είναι το θέμα του γλυπτού "The Provost" (Ο Κοσμήτορας) στο κέντρο του χωριού. Ωστόσο, το γλυπτό είναι αμαλγάμα διάφορων τμημάτων: το πάνω τμήμα είναι ξεκάθαρα του είδους Toby Jug και συνεπώς δεν μπορεί να έχει κατασκευαστεί πριν το 1760. Η λέξη PROVOST προστέθηκε από άλλο χέρι και φαίνεται πως είναι ανέκδοτο που στοχεύει σε έναν μέθυσο ιερέα. Το συνολικό πλαίσιο είναι όντως έργο του 16ου ή 17ου αιώνα και περιλαμβάνει ένα φθαρμένο αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον σκηνικό κυνηγιού.[4][18]
|