Σίγκουρντ ο Φιδομάτης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Sigurðr ormr í auga (Παλαιά Νορβηγικά) |
Γέννηση | 9ος αιώνας Δανία |
Θάνατος | 891 Δανία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Αρθακανούτος Α΄ |
Γονείς | Ράγκναρ Λόθμπροκ και Aslaug |
Αδέλφια | Ούμπα Άιβαρ ο Ασπόνδυλος Χάλφνταν Ράγκναρσον Μπγερν ο Σιδηρόπλευρος Hvitserk |
Ο Σίγκουρντ ο Φιδομάτης Βίκινγκ οπλαρχηγός του 9ου αιώνα ήταν ένας από τους γιους του θρυλικού Ράγκναρ Λόθμπροκ.[1] Το προσωνύμιο του το πήρε από κάποιο φυσικό χαρακτηριστικό, ένα σημάδι στο μάτι το οποίο εμφανίζει ένα φίδι να δαγκώνει την ουρά του, το σημάδι είχε προφητεύσει πριν τη γέννηση του η μητέρα του Ασλόγκ κόρη της Βαλκυρίας Μπρίνιλντρ.[2] Ο Σίγκουρντ σαν παιδί ήταν πολύ στενά συνδεδεμένος με τον πατέρα του, τον συνόδευσε στην εκστρατεία του στη Ρωσία μέσω του Ελλησπόντου, τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στη Σκωτία και στα νησιά της Σκωτίας.
Σύμφωνα με αυτά που γράφουν οι περισσότερες πηγές γύρω στο 865 ο Αέλα της Νορθουμβρίας σκότωσε τον πατέρα του τον οποίο έριξε σε έναν λάκκο με φίδια, o Ράγκναρ πριν τον θάνατο του αναφώνησε : "πώς οι νεαροί χοίροι θα ψιθύριζαν αν γνώριζαν τι υποφέρει το παλιό αγριογούρουνο"! Ο Σίγκουρντ και τα αδέλφια του έμαθαν σχετικά με τον φόνο του πατέρα τους από έναν απεσταλμένο του Αέλα. Ο Σίγκουρντ εξοργίστηκε τόσο πολύ που κάρφωσε το μαχαίρι που κρατούσε στο χέρι του και έκοψε το κόκκαλο του, ο αδελφός του Μπγερν ο Σιδηρόπλευρος κράτησε το δόρυ στα χέρι του τόσο σφικτά που τα δάκτυλα του έμειναν στο ξύλο, όλα τα αδέλφια ορκίστηκαν εκδίκηση. Ο Σίγκουρντ και τα αδέλφια του διέσχισαν τη Βόρεια Θάλασσα (866) ως αρχηγοί του Μεγάλου Στρατού της Δανίας αλλά η πρώτη επίθεση εναντίον του Αέλα απέτυχε. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Σίγκουρντ Άιβαρ ο Ασπόνδυλος επινόησε ένα ευφυέστατο σχέδιο προκειμένου να πετύχουν την κατάληψη της Γιορκ και να εξαναγκάσουν τον Αέλα να δεχτεί τους όρους τους. Προσποιήθηκαν υποχώρηση με αποτέλεσμα ο Αέλα να υποτιμήσει τις δυνάμεις τους και να διαλύσει τον στρατό του, στη συνέχεια με αντεπίθεση κατάφεραν να τον συλλάβουν, ο Αέλα εκτελέστηκε με το μαρτύριο του "αετού αίματος".[3][4][5] Οι "Πράξεις των γιων του Ράγκναρ" αναφέρουν ότι όταν πέθανε ο πατέρας του ο Σίγκουρντ κληρονόμησε τη Σγιέλαν, τη Σκανία, την Άλλαντ, τα νησιά της Δανίας και το Βικέν, αργότερα κληρονόμησε σαν βασιλιάς της Δανίας τον αδελφό του Χάλφνταν Ράγκναρσον (877).
Ο Σίγκουρντ παντρεύτηκε την Μπλαέζα κόρη του Αέλα της Νορθουμβρίας με την οποία απέκτησε 4 παιδιά : Άλοφ, Τόρα, Ασλόγκ και Ελγκί, ο Ελγκί διαδέχθηκε για σύντομο χρονικό διάστημα τον πατέρα του στη Δανία αλλά ανατράπηκε από τον Όλαφ τον Ορμητικό (800). Τον Όλαφ διαδέχθηκαν οι γιοι του Γκίρντ και Γκνίππα και αυτούς ο εγγονός του Σίγκτριγκ Γκνίπασον. Τα "Χρονικά των γιών του Ράγκναρ" αναφέρουν ότι ο Αρθακανούτος Α΄ γενάρχης του Οίκου των Κνύτλινγκα (γεν. γύρω στο 880) ήταν επίσης γιος του Σίγκουρντ, ο Αρθακανούτος διαδέχθηκε τον Σίγκτριγκ Γκνίπασον στη Σγιέλαν, στη Σκανία και στην Άλλαντ αλλά έχασε το Βικέν (916). Ο Αρθακανούτος ήταν ο πατέρας του Γκορμ του Παλαιού (γεν. πριν το 900) του πρώτου ιστορικού βασιλιά της Δανίας που διαδέχθηκε τον πατέρα του και παντρεύτηκε την Τίρα.
Ο γιος του Γκορμ Χάραλντ Α΄ της Δανίας (γεν. γύρω στο 935) διαδέχθηκε τον πατέρα του ως βασιλιά και παντρεύτηκε την Γκύριντ της Σουηδίας, μαζί της απέκτησε τον Σβεν Α΄ της Δανίας. Ο Σβεν ο Διχαλογένης διαδέχθηκε τον πατέρα του και παντρεύτηκε τη Σίγκριντ η Υψηλή και ήταν ο πατέρας του Κνούτου του Μέγα του κορυφαίου βασιλιά της δυναστείας. Ο Σβεν λίγες βδομάδες πριν τον θάνατο του έγινε και βασιλιάς της Αγγλίας, τότε που η αυτοκρατορία της Δανίας έφτασε στο αποκορύφωμα της ισχύος της. Τον Σβεν τον Διχαλογένη διαδέχθηκε στη Δανία ο μεγαλύτερος γιος του Χάραλντ Β΄ της Δανίας, στην Αγγλία αντίθετα ο έκπτωτος βασιλιάς από τον Οίκο του Ουέσσεξ Έθελρεντ του Ουέσσεξ ανέκτησε τον θρόνο. Μετά τον θάνατο του Χάραλντ Β΄ ο αδελφός του Κνούτος κατόρθωσε να επεκτείνει την αυτοκρατορία του σε ολόκληρη τη Βόρεια θάλασσα και παντρεύτηκε την Έμμα της Νορμανδίας. Ο γιος του Κνούτου με την Έμμα Αρθακανούτος διαδέχθηκε τον πατέρα του στην Αγγλία και αυτόν με τη σειρά του διαδέχθηκε στον Αγγλικό θρόνο (1042) ο ετεροθαλής αδελφός του από τον Οίκο του Ουέσσεξ Εδουάρδος ο Ομολογητής. [6]