Σίνισα Μιχάιλοβιτς

Σίνισα Μιχάιλοβιτς
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης20 Φεβρουαρίου 1969
Τόπος γέννησηςΒούκοβαρ, Γιουγκοσλαβία
Ημερ. θανάτου16 Δεκεμβρίου 2022 (53 ετών)
Τόπος θανάτουΡώμη, Ιταλία
Ύψος1,83 μ.
ΘέσηΑμυντικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1986–1988Μπόροβο41(5)
1988–1990Βοϊβοντίνα Νόβι Σαντ73(19)
1990–1992Ερυθρός Αστέρας38(9)
1992–1994Ρόμα54(1)
1994–1998ΟΚ Σαμπντόρια110(12)
1998–2004Λάτσιο126(20)
2004–2006Ίντερ25(5)
Σύνολο467(71)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1991–2003Γιουγκοσλαβία63(10)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2008–2009 Μπολόνια
2009– 2010Κάλτσιο Κατάνια
2010–2011Φιορεντίνα
2012–2013Σερβία
2013–2015ΟΚ Σαμπντόρια
2015–2016ΑΚ Μίλαν
2016–2018Τορίνο ΦΚ
2018Σπόρτινγκ Λισαβόνας
2019–2022 Μπολόνια
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Σίνισα Μιχάιλοβιτς (σερβ-κυριλ: Синиша Михајловић, 20 Φεβρουαρίου 1969 – 16 Δεκεμβρίου 2022) ήταν Σέρβος πρώην ποδοσφαιριστής και προπονητής.[1]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως ποδοσφαιριστής ήταν ένας τυπικός Γιουγκοσλάβος, μέρος αυτής της εξαιρετικής γενιάς μεγάλων τεχνιτών που έκαναν την Ευρώπη να ονειρεύεται τη δεκαετία του 1990. Ο εμφύλιος διέλυσε την πρώην Γιουγκοσλαβία και δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν το ταλέντο τους στη διεθνή σκηνή. Με καταγωγή από τη Σλαβονία, γιος Κροάτισας μητέρας και Σέρβου πατέρα, αποφασίζει να συμμετάσχει στην εθνική επιλογή του τελευταίου και να παίξει για τη Γιουγκοσλαβία. Του ζητήθηκε να υπογράψει στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ, αλλιώς δεν θα πήγαινε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων του 1987 στη Χιλή, αλλά αυτός αρνήθηκε.[2][3]

Κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου το 1991 στο Μπάρι απέναντι στην Ολιμπίκ της Μασσαλίας και στη συνέχεια και το Διηπειρωτικό Κύπελλο. Ακολούθησε καριέρα στην Ιταλία όπου αγωνίστηκε σε Ρόμα, Σαμπντόρια και Λάτσιο, ομάδα όπου άφησε το στίγμα του στο ιταλικό πρωτάθλημα για πάντα. Ο Μιχάιλοβιτς είναι ένας από τους λίγους παίκτες που σημείωσε τρία ελεύθερα χτυπήματα σε ένα παιχνίδι και είναι επίσης ο πρώτος σκόρερ με απευθείας φάουλ στην ιστορία της Σέριε Α με 45 γκολ, καταρρίπτοντας το ρεκόρ που κατείχε ο Μισέλ Πλατινί. Ο Μιχάιλοβιτς ήταν ένας πολύ ολοκληρωμένος και τεχνικός μέσος (ή αμυντικός) που σημείωσε 90 γκολ σε 567 επίσημους αγώνες.[4][5] Στις 13 Δεκεμβρίου 1998 με τη φανέλα της Λάτσιο και αντίπαλο την πρώην ομάδα του στο Ολυμπιακό Στάδιο Ρώμης στη Σέριε Α 1999–2000 σημείωσε χατ-τρικ, επίδοση ρεκόρ που παραμένει.[6]

Το 2006, αφού πέρασε δύο σεζόν στην Ίντερ, ομάδα με την οποία κέρδισε δύο Κύπελλα Ιταλίας και το πρωτάθλημα του 2006, αποσύρθηκε και έγινε βοηθός του Ρομπέρτο ​​Μαντσίνι για δύο χρόνια.[7]

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση έγινε προπονητής: σε 14 χρόνια πέρασε σε οκτώ ομάδες. Μόνιμα, με την εξαίρεση της σύντομης θητείας του ως εκλέκτορας της Σερβίας, στην Ιταλία. Δεν κέρδισε τίποτα ως προπονητής. Παντρεύτηκε Ιταλίδα, τη δημοσιογράφο Αριάνα Ραπατσιόνι από την οποία απέκτησε έξι παιδιά. Τον Ιούλιο του 2019 διαγνώστηκε με σπάνια μορφής λευχαιμίας. Υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση μυελού των οστών, χωρίς όμως να αποφύγει το μοιραίο.[2]

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βοϊβοντίνα

  • Γιουγκοσλαβικό Πρωτάθλημα : 1988–89

Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου

  • Γιουγκοσλαβικό Πρωτάθλημα (2) : 1990–91, 1991–92
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Πρωταθλητριών : 1990–91
  • Διηπειρωτικό Κύπελλο : 1991

Λάτσιο

  • Πρωτάθλημα Ιταλίας : 1999–2000
  • Κύπελλο Ιταλίας (2) : 1999–2000 , 2003–04
  • Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας (2) : 1998 , 2000
  • Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης : 1998–99
  • Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης : 1999

Ίντερ

  • Πρωτάθλημα : 2005–06
  • Κύπελλο Ιταλίας (2) : 2004–05 , 2005–06
  • Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας : 2005

Ατομικές διακρίσεις

  • Ομάδα της Χρονιάς ESM (2) : 1998–99, 1999–00
  • Παίκτης της Χρονιάς στη Γιουγκοσλαβία : 1999

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Sinisa Mihajlovic: manager». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Σίνισα Μιχαΐλοβιτς: Η σπίθα (του) που δεν σβήνει». Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  3. ↑ «Sinisa Mihajlovic - International Appearances». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  4. ↑ «Siniša Mihajlović: Lazio Legend Profile». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  5. ↑ «An ode to Sinisa Mihajlovic's superb hat-trick of free-kicks for Lazio». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  6. ↑ «Players who scored a hat-trick of free-kicks». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 
  7. ↑ «SINISA MIHAJLOVIC». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]