Σαμπίτρι Χεϊσνάμ

Σαμπίτρι Χεϊσνάμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5  Ιανουαρίου 1946
Mayang Imphal
Χώρα πολιτογράφησηςΙνδία
Βρετανικές Ινδίες
Dominion of India (από 1947)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
Οικογένεια
ΣύζυγοςHeisnam Kanhailal
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΠάντμα Σρι στις τέχνες
δεδομένα

Η Σαμπίτρι Χεϊσνάμ είναι Ινδή ηθοποιός και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στο Μανιπουρικό θέατρο.[1] Έχει συμμετάσχει στην θρυλική ταινία μικρού μήκους Scribbles in Akka (2000),[2] σε σκηνοθεσία Μαντούσρι Ντούτα, η οποία κέρδισε το Βραβείο IDPA καλύτερου σεναρίου βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σαγκάης και το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου για την Καλύτερη Ανθρωπολογική Ταινία.[3] Έλαβε το Βραβείο Σανγκίτ Νακάτ Ακαντεμί το 1991.[4] Το 2008, η Κυβέρνηση της Ινδίας της απένειμε την τέταρτη μεγαλύτερη πολιτική τιμή της χώρας, το Πάντμα Σρι, για τις παρεμβάσεις της στο Μανιπουρικό θέατρο[5].

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σαμπίτρι γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου του 1946 σε μια οικογένεια Μεϊτέι στην περιφέρεια Μαγιάνγκ Ιμφάλ στο βορειοανατολικό Ινδικό κρατίδιο Μανιπούρ. Η Γκουραμάνι Ντέβι, η θεία της και γνωστή ηθοποιός, εκπαίδευσε τη Σαμπίτρι από νεαρή ηλικία και την παρουσίασε στο θέατρο ως παιδί-καλλιτέχνης, κερδίζοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Νιμάι Σανγιάς ως "Νιμάι" και της "Βασίλισσας Τσινταμάνι" στο Σρι-Βάστα Τσινταμάνι. Αυτές ήταν δύο αξιοσημείωτες πρώιμες παραστάσεις στις οποίες έλαβε μέρος[6]. Η καριέρα της έλαβε μια στροφή με την συμμετοχή της στο Λαγιένγκ Αχάνμπα (πρώτη θεραπεία) σε σκηνοθεσία Χεϊσνάμ Κανχαϊλάλ το 1961, ενώ παντρεύτηκε τον Κανχαϊλάλ το επόμενο έτος. Αποτέλεσε μέρος της ομάδας που ίδρυσε το Καλακσέτρα Μανιπούρ το 1969[7].

Η Χεϊσνάμ Σαμπίτρι έχει κάνει πολλές αξιόλογες παραστάσεις στην Ινδία και στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας και της Αιγύπτου[8]. Παίζοντας την Ντραουπάτι στο ομώνυμο δράμα που βασίζεται σε ένα διήγημα από τον Μαχασουέτα Ντέβι, δημιουργήθηκε είδηση καθώς στις τελευταίες στιγμές του θεατρικού, άρχιζε να βγάζει ένα-ένα τα ρούχα της και να μένει γυμνή επί σκηνής[9]. Μετά τις δύο πρώτες παραστάσεις στις 14 Απριλίου και στις 20 Απριλίου 2000, η απόδοση προκάλεσε δημόσια διαμαρτυρία για θεωρούμενη αισχρότητα[10], αλλά είναι γνωστό ότι ενέπνευσε μια ομάδα δώδεκα γυναικών να οργανώσουν διαμαρτυρία παρελαύνοντας γυμνές μπροστά από το Στρατιωτικό προσωπικό το 2004, το οποίο φερόταν ότι βίασαν και σκότωσαν μια γυναίκα[11]. Ενώ βρισκόταν στην έβδομη δεκαετία της, έπαιξε το ρόλο ενός νεαρού αγοριού στο Dakghor, ένα δράμα που βασίζεται σε διήγημα του Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ, λαμβάνοντας αναγνώριση[12].

Η Σαμπίτρι, πρώην υποψήφιο μέλος της Σανγκίτ Νατάκ Ακαντέμι με πρόταση της κυβέρνησης[13], επίσης συμμετείχε στην Mahadevi Akka, μια ταινία μικρού μήκους με διάρκεια 60 λεπτών σε σκηνοθεσία Μαντούσρι Ντούτα το 1999. Έλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο και η ταινία κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου για την καλύτερη ανθρωπολογική ταινία, καθώς και το Βραβείο IDPA στην Ινδική Ένωση Παραγωγών Ντοκιμαντέρ και το βραβείο για το καλύτερο σενάριο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σαγκάης. Ο Νέμι Τσάντρα Τζάιν, φημισμένη θεατρική προσωπικότητα, έχει τεκμηριώσει την καριέρα της Σαμπίτρι Χεϊσνάμ στο βιβλίο του Από τα Φτερά, Σημειώσεις για το Ινδικό Θέατρο[14], το οποίο είναι προκαθορισμένο ακαδημαϊκό κείμενο στο Πανεπιστήμιο του Χριστού[15]. Το Ναταράνγκ Πρατισθάν, ένα αποθετήριο γνώσης για το Ινδικό θέατρο, έχει συντάξει περίπου 100 έγγραφα που σχετίζονται με τις παραστάσεις της, οι οποίες περιλαμβάνουν βιβλία, αφίσες, ειδήσεις και άρθρα, φωτογραφίες και αποσπάσματα από τις παραστάσεις της[16].

Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κρατική Κάλα Ακαντεμί της Μανιπούρ απένειμε στη Σαμπίτρι το ετήσιο βραβεί υποκριτικής το 1988, και έλαβε το Βραβείο Σανγκίτ Νατάκ Ακαντεμί το 1991. Την ίδια χρονιά, έλαβε το Βραβείο Κριτικών για τον καλύτερο ηθοποιό στο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου και Πειραματικού Θεάτρου του Κάιρο για την ερμηνεία της στο Migi Sharang (Άνθρωπος Κλουβί). Η συμμετοχή της στην ταινία Ο Θάνατος των Δύο Γυναικών του 2001 είχε ως αποτέλεσμα να κερδίσει την Υποτροφία του Πολιτισμού Ματζλίς στη Βομβάη, μια βραβευμένη πλατφόρμα για διεπιστημονικές τέχνες, η οποία σχολίασε την τεχνική της αναπνοής και την επιρροή της στην απόδοση[17]. Το 2002, η Ναντικάρ, μια θεατρική ομάδα με έδρα τη Καλκούτα, και το Τμήμα Ανάπτυξης Παιδιών και Γυναίκας της Κυβέρνησης της Ινδίας, της απένειμε το Βραβείο Ναντικάρ και έλαβε το τίτλο Νάτγια Ράτνα το 2006. Η Κυβέρνηση της Ινδίας της απένειμε το Πάντμα Σρι το 2008.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ananda Lal (2011). The Oxford Companion to Indian Theatre. Oxford University Press. ISBN 9780195644463. 
  2. ↑ «Profile on IMDB». IMDB. 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2016. 
  3. ↑ «Scribbles on Akka [2000]». Majlis. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2016. 
  4. ↑ «Sangeet Natak Akademi Puraskar (Akademi Awards)». Sangeet Natak Akademi. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2016. 
  5. ↑ «Padma Awards» (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2016. 
  6. ↑ «Heisnam Sabitri (Padmashree Awardee in 2007)». E Pao. 11 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2016. 
  7. ↑ «Heisnam Kanhailal (PADMASHREE AWARDEE IN 2003)». E Pao. 27 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016. 
  8. ↑ «Pure art form in garb of modern theatre». The Telegraph. 6 Νοεμβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016. 
  9. ↑ Trina Nileena Banerjee (Φεβρουαρίου 2006). «Written on the body». Infochange. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016. 
  10. ↑ «Shame and honour at play in violent realities». The Sunday Guardian. 22 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016. 
  11. ↑ Trina Nileena Banerjee (December 2013). «The Loss of Wor(l)ds: Theatre in Manipur and Heisnam Kanhailal». Humanities Underground. http://humanitiesunderground.org/the-loss-of-worlds-theatre-in-manipur-and-heisnam-kanhailal/. 
  12. ↑ «Politics Of Indigenous Theatre». NE Live. 1 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016. 
  13. ↑ «Heisnam Sabitri». Kalakshetra. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016. 
  14. ↑ Nemichandra Jain (2007). From the Wings, Notes on Indian Theatre. National School of Drama. ISBN 9788181970237. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2018. 
  15. ↑ «Department of Performing Arts Syllabus» (PDF). Christ University. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2016. 
  16. ↑ «Natarang Pratishthan Documentation Catalogue». Natarang Pratishthan. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2016. 
  17. ↑ «Fellowship». Majlis Culture. 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Nemichandra Jain (2007). Από τα Φτερά, Σημειώσεις για το Ινδικό Θέατρο. Εθνική Σχολή Δράματος. ISBN 9788181970237