Σαρλότε φον Λένγκεφελντ | |
---|---|
Η Σαρλότε φον Λάνγκεφελντ το 1793 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charlotte von Lengefeld (Γερμανικά) |
Γέννηση | 22 Νοεμβρίου 1766[1][2][3] Ρούντολστατ |
Θάνατος | 9 Ιουλίου 1826[1][4][2] Βόννη |
Τόπος ταφής | Alter Friedhof Bonn (50°44′11″ s. š., 7°5′31″ v. d.) |
Χώρα πολιτογράφησης | Πριγκιπάτο του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Φρίντριχ Σίλερ |
Τέκνα | Emilie von Gleichen-Rußwurm Ernst von Schiller Karl von Schiller Caroline Junot |
Γονείς | Carl Christoph von Lengefeld και Louise von Lengefeld |
Αδέλφια | Καρολίνα φον Βολτσόγκεν |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Σαρλότε φον Λένγκεφελντ (γερμανικά: Charlotte von Lengefeld, 22 Νοεμβρίου 1766 - 9 Ιουλίου 1826) ήταν σύζυγος του Γερμανού συγγραφέα Φρίντριχ Σίλερ.[5]
Γεννήθηκε το 1766 στο Ρούντολσαταντ στη Θουριγγία, όπου μεγάλωσε με τη μεγαλύτερη αδερφή της, τη μετέπειτα συγγραφέα Καρολίνα φον Βολτσόγκεν. Η οικογένεια ήταν αριστοκρατική και οι δύο κόρες έλαβαν εκπαίδευση κατάλληλη για μια ζωή στη δουκική αυλή της Βαϊμάρης. Ο πατέρας της Καρλ Κρίστοφ φον Λένγκεφελντ, που ήταν διαχειριστής δασών του Λουδοβίκου Γκύντερ Β΄ του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ, πέθανε όταν ήταν νεαρή κοπέλα, αφήνοντας πίσω τη χήρα Λουίζα φον Λένγκεφελντ, η οποία ήταν άπειρη σε οικονομικά θέματα και σύντομα η οικογένεια βρέθηκε σε οικονομικές δυσκολίες. Έτσι, η χήρα συμφώνησε όταν ο πλούσιος Φρίντριχ φον Μπούλβιτς ζήτησε το χέρι της μεγαλύτερης κόρης Καρολίνας το 1779.
Η οικογένεια φον Λένγκεφελντ είχε στενούς δεσμούς με την αυλή των Μουσών της δούκισσας Άννας Αμαλίας της Σαξονίας-Βαϊμάρης-Αϊζενάχ στη Βαϊμάρη. Το σπίτι τους επισκέπτονταν πολλοί εξέχοντες διανοούμενοι, μεταξύ των οποίων οι Γιόχαν Γκότφριντ Χέρντερ, Γιόχαν Γκότλιμπ Φίχτε, Αλεξάντερ και Βίλχελμ φον Χούμπολτ και Σαρλότε φον Στάιν, στο επίκεντρο του κύκλου του κλασικισμού της Βαϊμάρης και η νεαρή Σαρλότε μυήθηκε στους λογοτεχνικούς κύκλους. Στον κήπο της οικογένειας φον Λένγκεφελντ, τον Σεπτέμβριο 1788 ο Σίλερ συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Γκαίτε.
Με τις γνώσεις της στις ξένες γλώσσες, τη μανιώδη μελέτη και την εξοικείωσή της με τα έργα Ευρωπαίων συγγραφέων της εποχής της και παλαιότερων, ήταν μια ιδιαίτερα μορφωμένη για την εποχή της γυναίκα.
Όταν ο πάμπτωχος Σίλερ εμφανίσθηκε στο Ρούντολσταντ το 1787 συνοδευόμενος από τον φίλο του Βίλχελμ φον Βολτσόγκεν, ξάδελφο και αργότερα δεύτερο σύζυγο της Καρολίνας, και οι δύο αδερφές τον ερωτεύτηκαν. Ο Σίλερ ανταπέδωσε και δεδομένου ότι και οι δύο ήταν εξίσου ελκυστικές, δεν μπορούσε να αποφασίσει. Οι τρεις τους πέρασαν αρκετούς μήνες μαζί κατά τη διάρκεια της άνοιξης, του καλοκαιριού και του φθινοπώρου του 1788. Ένα χρόνο αργότερα, η ήδη παντρεμένη Καρολίνα του πρότεινε να κάνει πρόταση γάμου στην αδελφή της. Είναι πιθανό ότι τόσο αυτή όσο και ο Σίλερ ήλπιζαν να κανονίσουν κάποιο είδος ερωτικού τριγώνου. Η ακριβής φύση της σχέσης του Σίλερ με τις δύο αδερφές δεν είναι τεκμηριωμένη.[6]
Όταν οι οικονομικές συνθήκες του Σίλερ βελτιώθηκαν ως αποτέλεσμα της θέσης του στο πανεπιστήμιο της Ιένας - από τον Φεβρουάριο του 1790 λάμβανε ετήσιο μισθό 200 τάλερ από τον δούκα της Βαϊμάρης - έγραψε στη Λουίζα φον Λένγκεφελντ τον Δεκέμβριο του 1789 ζητώντας το χέρι της Σαρλότε. Η μητέρα συμφώνησε με το γάμο με επιστολή της στις 22 Δεκεμβρίου 1789 και παραχώρησε στην κόρη της ετήσιο εισόδημα 150 τάλερ και αργότερα βοήθησε το ζευγάρι στην αγορά κατοικίας στην Ιένα.[7]
Παντρεύτηκαν στις 22 Φεβρουαρίου 1790, στη μικρή τοπική εκκλησία (τώρα φέρει το όνομά του). Ο γάμος ήταν ευτυχισμένος: «Τι όμορφη ζωή…. Η ύπαρξη της Σαρλότε, αυτής της υπέροχης, στοργικής ύπαρξης γύρω μου......η ευτυχία απλώνει ένα απαλό φως στην ύπαρξή μου». Απέκτησαν δύο γιους και δύο κόρες.
Τον Φεβρουάριο του 1805, ο Σίλερ αρρώστησε βαριά και τον Μάιο πέθανε. Η Σαρλότε μεγάλωσε τα τέσσερα παιδιά, τα οποία ήταν 12, 9, 6 και 1 ετών όταν πέθανε ο πατέρας τους. Το 1825, επισκέφθηκε τον γιο της Ερνστ στη Βόννη και υποβλήθηκε σε εγχείρηση καταρράκτη η οποία αρχικά φαινόταν επιτυχής. Όμως είχε πονοκεφάλους και αδυναμία και πέθανε πέντε μέρες αργότερα, πιθανώς από εγκεφαλικό, στις 9 Ιουλίου 1826. Ενταφιάστηκε στο παλιό νεκροταφείο της Βόννης.[8]
Αν και ποτέ δεν δημοσίευσε κατά τη διάρκεια της ζωής της, η Λένγκεφελντ έγραφε σε όλη της τη ζωή. Οι επιστολές της προς τον σύζυγό της, την αδερφή της, τη Στάιν, τον Γκαίτε και άλλους αποκαλύπτουν μια ιδιαίτερα ευφυή νεαρή γυναίκα με ανεξάρτητη σκέψη και σοβαρά πνευματικά ενδιαφέροντα και έχουν δημοσιευθεί σε πολλές εκδόσεις. Έγραψε επίσης ταξιδιωτικές αναφορές και ποιήματα. Έχει αναγνωριστεί ως συγγραφέας έργων που βρέθηκαν μεταξύ των εγγράφων του συζύγου της και συμπεριλήφθηκαν μεταθανάτια σε μια συλλογή εκδόσεων μαζί με το έργο του, όπως το μυθιστόρημα Ο μυστικός γάμος (Die heimliche Ehe). [10]
Η ταινία Αγαπημένες Αδελφές (2014) του Ντόμινικ Γκραφ βασίζεται στη ζωή του Γερμανού ποιητή Φρίντριχ Σίλερ και στις σχέσεις του με τις δύο αδερφές φον Λένγκεφελντ.[11]