Σατώ-Πορσιάν

Συντεταγμένες: 49°31′46″N 4°14′45″E / 49.52944°N 4.24583°E / 49.52944; 4.24583

Σατώ-Πορσιάν

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήδιαμέρισμα του Ρετέλ
Ταχυδρομικός κώδικας08360[1]
Κωδικός Κοινότητας08107[2]
Πληθυσμός1.308 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση17,31 km²[4]
Υψόμετρο62 μέτρα[5] και 144 μέτρα[5]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σατώ-Πορσιάν
49°31′46″N 4°14′45″E
Ιστότοποςhttp://www.chateau-porcien.fr[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Σατώ-Πορσιάν είναι γαλλική κοινότητα η οποία βρίσκεται στον νομό των Αρδεννών και την περιοχή της Καμπανίας-Αρδεννών.

Το Δημαρχείο, ηρώο και σχολεία

Το Σατώ-Πορσιάν, ευρισκόμενο στην κοιλάδα της Αιν επιβλέπεται από έναν απότομο βράχο στην κορυφή του οποίου εντοπίζονται ακόμη τα ερείπια κάστρου.

Μία ρωμαϊκή οδός, της οποίας τα ίχνη είναι ακόμη ορατά, εκκινούσε από την Ρενς με κατεύθυνση τα βόρεια, και διέσχιζε την ΑΙν σε κοντινή απόσταση από το Σατώ-Πορσιάν. Είναι, λογικά, σε κοντή απόσταση από την κοινότητα που ένα πλωτό πέρασμα, ένα "portus", έδωσε την ονομασία του στο Πορσιάν, την αγροτική αυτή περιοχή των γαλλικών Αρδεννών[7].

Κατά τον 14ο αιώνα, το Σατώ-Πορσιάν αναδείχτηκε σε κομητεία από τον Κάρολο Ζ΄ για να ανταμείψει τον Αντουάν Α΄ τον Μέγα του Κρόι, με τον τίτλο του κόμη να μεταδίδεται μέσω της οικογένειας των Κρόι.

Κατά την Σφενδόνη, η πόλη ανακαταλήφθηκε την άνοιξη του 1654 από το γαλλικό βασιλικό στρατό[8].

Στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, η κοινότητα έφερε προσωρινά την ονομασία Marat-Fruvaine ή Marat-sur-Aisne[9].

Προσωπικότητες σχετιζόμενες με την κοινότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μεγάλη του αξία, η εξαίρετη ανδρεία του και οι γνώσεις του στην κατασκευή πολιορκητικών μηχανών, σύντομα αναγνωρίστηκαν από τον Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν. Ο τελευταίος τον έχρισε σημαιοφόρο του και άνθρωπο εμπιστοσύνης του, αποστέλλοντάς τον έτσι, ενώ οι Σταυροφόροι βρίσκονταν στην Μικρά Ασία, ως πρέσβη στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό ώστε να ξαναμπούν σε τάξη οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών και, ταυτόχρονα, να αντιμετωπίσει το διπλό παιχνίδι το οποίο έπαιζε ο Αυτοκράτορας μεταξύ των Χριστιανών και των Μουσουλμάνων ηγετών. Ο Ανσέλμος σκοτώθηκε στη μάχη του Άρχα, στις 26 Φεβρουαρίου 1099 από μια πέτρα η οποία είχε εκτοξευθεί από έναν καταπέλτη και την οποία δέχτηκε στο κεφάλι. Ήταν σύζυγος της Αγνής του Ρουσί, κόρης του Εμπλ Β΄ του Μοντιντιέ, Κόμη του Ρουσί και του Ραμερύπτ, και της Σιμπίλ Γκισάρ ντε λα Πούιγ. Ο Ανσέλμος είχε μεγάλο αριθμό απογόνων και κατά τον 13ο αιώνα, και ήταν ιδιαιτέρως γνωστός για την βαθιά χριστιανική του πίστη, για χάρη της οποίας προέβη σε σημαντικά έργα όπως την δωρεά των εδαφών του στο Πεκανκούρ, επί των οποίων ιδρύθηκε το περίφημο Αββαείο του Ανσάν (κατεστράφη το 1792) και την συγγραφή επιστολών από την Παλαιστίνη όπου βρισκόταν με παραλήπτη τον επίσκοπο Μανάσση της Ρενς.
  • Γκωσέ Ε΄ ντε Σατιγιόν, Κόμης του Πορσιάν και Μέγας Σταβλάρχης της Καμπανίας, και μετέπειτα Μέγας Σταβλάρχη της Γαλλίας.
  • Κάρολος Γ΄ του Κρόι, Κόμης του Πορσιάν και Πρίγκιπας του Σιμαί
  • Ζαν Τατέ, αστός και δημοτικός σύμβουλος του Σατώ-Πορσιάν κατά τον 18ο αιώνα, χρονικογράφος. Χρονικό του Ζαν Τατέ : Πολιορκίες του Σατώ-Πορσιάν το 1652 και το 1653.
  • Ζυλ Γκριζόν, οργανοπαίκτης και συνθέτης, γεννημένος στο Σατώ-Πορσιάν το 1842.
  • Ο πρίγκιπας Αλβέρτος Β΄ του Μονακό διεκδικεί τον τίτλο του Πρίγκιπα του Σατώ-Πορσιάν, τίτλο της οικογένειας του Καρδιναλίου Μαζαρέν, η οποία εξαφανίστηκε με τον θάνατο του τελευταίου Μαζαρέν, του οποίου οι Γκριμάλντι είναι απόγονοι.
  1. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  2. (Γαλλικά) Code INSEE.
  3. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  4. 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement.ign.fr/83edtfdyqte031y0ra49d2e3/telechargement/inspire/RGC-2015-01$RGC2015/file/RGC2015.7z.
  6. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2023.
  7. Auguste Longnon, Études sur les pagi de la Gaule
  8. Anne Blanchard, « Louis Nicolas de Clerville», in Actes du colloque « Vauban et ses successeurs dans les ports du Ponant et du Levant », Brest, 16-19 mai 1993, publié dans Vauban et ses successeurs dans les ports du Ponant et du Levant, Paris : Association Vauban, 2000, p 122 (également publié dans Les cahiers de Montpellier no 38, tome II/1998, Histoire et Défense, Université Paul-Valéry)
  9. Notice communale - Château-Porcien, École des Hautes Études en Sciences Sociales (EHESS), 24 Δεκεμβρίου 2012