Σεβλίεβο

Συντεταγμένες: 43°01′N 25°06′E / 43.017°N 25.100°E / 43.017; 25.100

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 18/11/2014.


Σεβλίεβο

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σεβλίεβο
43°1′15″N 25°5′40″E
ΧώραΒουλγαρία[1]
Διοικητική υπαγωγήΔήμος του Σεβλίεβο[2]
Έκταση41,244 km²
Υψόμετρο230 μέτρα
Πληθυσμός22.035 (15  Μαρτίου 2024)[3]
Ταχ. κωδ.5400
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Σεβλίεβο (βουλγαρικά: Севлиево) είναι πόλη στην κεντροβόρεια Βουλγαρία και ανήκει στην Επαρχία του Γκάμπροβο. Το Σεβλίεβο είναι γνωστό ως μία από τις πλουσιότερες πόλεις της Βουλγαρίας λόγω της πολύ αναπτυγμένης τοπικής οικονομίας, του υψηλού ποσοστού απασχόλησης και μεγάλων ξένων επενδύσεων, όπως το εργοστάσιο της American Standard Companies. Είναι διοικητικό κέντρο του ομώνυμου δήμου. Το 2009 ο πληθυσμός ήταν 24.065.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα ίχνη κατοίκησης στην περιοχή χρονολογούνται από την ύστερη Νεολιθική περίοδο. Σώζονται ακόμη μερικοί Θρακικοί τάφοι. Το Φρούριο Χόταλιχ είναι η παλιά μεσαιωνική πόλη. Είχε κατοικηθεί για πάνω από 1000 χρόνια και λειτούργησε ως σημαντικό αμυντικό κέντρο. Το Χόταλιχ συνυπήρχε επί αιώνες με τον οικισμό στη θέση της σημερινής πόλης, γνωστό ως Σέρβι και Σέλβι.

Το δημαρχείο και το νέο κέντρο της πόλης του Σεβλίεβο
Ξενοδοχείο Πλάτζα
Πίστα μοτοσικλέτας

Στα μέσα του 19ου αιώνα η ανάπτυξη της βιοτεχνίας οδήγησε στη συγκέντρωση μεγάλων χρηματικών ποσών στις συντεχνίες των τεχνιτών. Τις γενικές γνώσεις εμπλούτιζαν τα εμπορικά ταξίδια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Ευρώπη και τη Ρωσία.

Το 1834 ανακαινίστηκε η εκκλησία του Αγίου Προφήτη Ηλία και το 1836 ξαναχτίστηκε το μεσαιωνικό μοναστήρι Μπατόσεβο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1850 ο Κόλιου Φιτσέτο, εξέχων μάστορας της περιόδου της Βουλγαρικής Εθνικής Αφύπνισης, έχτισε την πέτρινη γέφυρα πάνω από τον Ποταμό Ρόζιτσα. Το 1844 ο διάσημος πλούσιος βιοτέχνης και έμπορος Χατζή Στογιά Νικόλοφ επένδυσε τα χρήματά του στην ανέγερση ενός γυμνασίου.

Το 1870 δημιουργήθηκε μια επαναστατική επιτροπή, υπό την άμεση καθοδήγηση του Βασίλ Λέβσκι, γνωστού ως "Απόστολου της Ελευθερίας", που προετοίμασε τον πληθυσμό του Σεβλίεβο για την Εξέγερση του Απριλίου του 1876. Οι Βούλγαροι της περιοχής αυτής πήραν ενεργό μέρος στην εξέγερση.

Η Οθωμανική κατοχή της πόλης τερματίστηκε στις 2 Ιουλίου 1877. Ως σημαντικό πολιτιστικό ίδρυμα, το τοπικό κοινοτικό κέντρο υπάρχει εδώ και 127 χρόνια. Νέο κέντρο πολιτστικών εκδηλώσεων έγινε το Σπίτι Πολιτισμού Μάρα Μπέλτσεβα.

Το Σεβλίεβο, όπως επίσης το Γκόστιβαρ, το Κίτσεβο, το στρατόπεδο της Σούμλας και το Κάρνομπατ, αποτέλεσαν τόπο εξορίας για 42.000 Έλληνες[4], ηλικίας κυρίως 17-60 ετών, που προέρχονταν από τα ελληνικά εδάφη της Ανατολικής Μακεδονίας που βρίσκονταν υπό βουλγαρική κατοχή (1916-1918). Η διαδικασία εκτοπισμού των Ελλήνων από τον βουλγαρικό στρατό κατοχής ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1917 και διήρκεσε περισσότερο από δύο χρόνια. Τα καραβάνια των αιχμαλώτων μεταφέρονταν πεζή και στη συνέχεια με τρένα κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ακόμη δυσμενέστερες όμως υπήρξαν οι συνθήκες διαβίωσής τους στη βουλγαρική ενδοχώρα με εξοντωτική συμμετοχή σε χειρωνακτικά έργα. Από τους αιχμαλώτους περίπου 12.000 δεν κατόρθωσαν τελικά να επιστρέψουν ζωντανοί[5][6][7][8][9][10][11][12]. Ειδικότερα, στο Σεβλίεβο εξορίστηκαν 216 Έλληνες ιερείς από την υπό βουλγαρική κατοχή Μακεδονία. Μετά από τρίμηνη παραμονή στην περιοχή οδηγήθηκαν σε εγκλεισμό σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξοντωτική συμμετοχή σε χειρωνακτικά έργα. Δεκατρείς από τους Έλληνες ιερείς πέθαναν εκεί.[6]

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σεβλίεβο έχει ήπιο κλίμα με κρύους χειμώνες και ζεστά καλοκαίρια.

Κλιματικά δεδομένα Σεβλίεβο , Bουλγαρία
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 20.5 22.6 32.6 32.9 36
(97) 		37.8 40.5 41.3 41.7 38
(100) 		27.2 21.7 41,7
Μέση Μέγιστη °C (°F) 3.9 6.8 11.5 17.8 22.6 26.4 29.1 29.4 25.4 18.8 11.9 4.8 17,4
Μέση Μηνιαία °C (°F) −0.5 2.4 5.9 12.4 16.5 20.6 23.2 23.1 18.1 12.4 7.1 2.1 11,6
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −4.6 −3.4 0.2 4.5 10.1 13.1 15.6 15.3 11.2 6.2 2.8 −2.7 5,7
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −35.4 −35
(−31) 		−24.3 −7.5 −1.6 3.2 6.7 5
(41) 		−1.8 −7
(19) 		−13.5 −26.5 −35,4
Υετός mm (ίντσες) 40 33 36 60 95 100 79 56 41 44 43 41 668
Πηγή: Stringmeteo.com

Αδελφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ GEOnet Names Server. 11  Ιουνίου 2018. -838162.
  2. ↑ Εθνικό Στατιστικό Ινστιτούτο (Βουλγαρία): «Националният регистър на населените места». (Βουλγαρικά) NRPP. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2024.
  3. ↑ www.grao.bg/tna/t41nm-15-03-2024_2.txt.
  4. ↑ Η Ελλάς του 1910-1920, Γεωργίου Βεντήρη : Αθήνα 1931, Identifier: 000074165, σ.σ.106-131
  5. ↑ Η βουλγαρική εισβολή στην Ανατ. Μακεδονία -του Ιακωβου Μιχαηλιδη, εφημερίδα Καθημερινή 25.09.2011
  6. ↑ 6,0 6,1 Ιερά Μητρόπολις Δράμας - Ημερολόγιο αφιερωμένο στη μνήμη των θυματων της Β' Βουλγαρικής Κατοχής, επισυμβάσαν κατά τα έτη 1916-1918.
  7. ↑ Τετράδια Βουλγαρικῆς Κατοχῆς, Ἀνατολική Μακεδονία 1916-1918, ἐπιμέλεια Ν. Ρουδομέτωφ, τ. 2ος, Ἱστορικό Λογοτεχνικό Ἀρχεῖο Καβάλας, Καβάλα 2008.
  8. ↑ Β.Σ. Κάρτσιου, Ἡ Γενοκτονία τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας κατά τή 2η Βουλγαρική Κατοχή (1916-18), ἐκδ. Ἐρωδιός, Θεσσαλονίκη 2010.
  9. ↑ Δημ. Πασχαλίδη, Ἡ Ἔκθεση τοῦ Ν.Μπακόπουλου, Νομάρχη Δράμας κατά τή δεύτερη Βουλγαρική Κατοχή τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας(1916-18).
  10. ↑ Δ. Πασχαλίδη, Τά δεινοπαθήματα τῆς Χωριστῆς κατά τή δεύτερη βουλγαρική κατοχή τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας, Χωριστή 2006.
  11. ↑ Δημ. Πασχαλίδη,Ἡ Χωριστή Δράμας (Τσατάλτζα) κατά τή δεύτερη Βουλγαρική Κατοχή τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας (1916-18).
  12. ↑ Ἀρχιμ. Γαβριήλ, Ἀναμνήσεις καί Νοσταλγία, Θεσσαλονίκη 1958.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sevlievo στο Wikimedia Commons