Σεληνιακά Καρπάθια

Σε αυτό τον χάρτη του αναγλύφου γύρω από τη Θάλασσα των Βροχών, τα Σεληνιακά Καρπάθια σημειώνονται με ένα «M».

Τα Σεληνιακά Καρπάθια (λατινική και διεθνής επιστημονική ονομασία Montes Carpatus) είναι μία οροσειρά στην ορατή από τη γη πλευρά της Σελήνης, στο βόρειο ημισφαίριό της. Πήραν το όνομά τους από τα Καρπάθια Όρη της Κεντρικής Ευρώπης. Το συνολικό μήκος της σεληνιακής οροσειράς είναι 361 χιλιόμετρα.

Τα Σεληνιακά Καρπάθια, το κέντρο των οποίων βρίσκεται περίπου σε σεληνογραφικές συντεταγμένες πλάτος 14,5° Βόρειο και μήκος 24,4° Δυτικό, σχηματίζουν το νότιο σύνορο της μεγάλης Θάλασσας των Βροχών. Η οροσειρά έχει γενική διεύθυνση από τα δυτικά προς τα ανατολικά. Το δυτικό της άκρο θεωρείται γενικώς ότι αρχίζει κοντά στον κρατήρα Τ. Μάγερ, παρά το ότι λίγες λοφοσειρές-πρόποδες καμπυλώνονται προς τα βόρεια και τον κρατήρα Όυλερ. Στο ανατολικό άκρο της οροσειράς βρίσκεται ένα ευρύ διάκενο, το οποίο συνδέει τη Θάλασσα των Βροχών με τη Θάλασσα των Νήσων στα νότια. Στην ανατολική πλευρά αυτού του «πορθμού» αρχίζουν τα Σεληνιακά Απέννινα, μία άλλη οροσειρά, η οποία καμπυλώνεται προς τα βορειοανατολικά.

Το μεγαλύτερο μέρος των Καρπαθίων της Σελήνης αποτελείται από μία διαδοχή κορυφών και κοιλάδων στις οποίες έχουν διεισδύσει ροές λάβας. Καμιά από τις κορυφές των Σεληνιακών Καρπαθίων δεν έχει δικό της όνομα, με εξαίρεση το όρος Βινογκράντοφ στα δυτικά του κρατήρα Όυλερ. Η σεληνιακή επιφάνεια στα βόρεια της οροσειράς είναι σχεδόν επίπεδη, σημειώνοντας τις ακτές της θάλασσας, διακοπτόμενη μόνο εδώ κι εκεί από κάποιες πτυχώσεις ή μικρούς κρατήρες.

Η περιοχή στα νότια της οροσειράς είναι κάπως τραχύτερη, παρά το ότι καλύπτεται επίσης από λάβες. Περίπου 100 χλμ. νότια των Καρπαθίων απλώνεται ο γνωστός κρατήρας Κοπέρνικος, με τα ακανόνιστα εξωτερικά τοιχώματά του να εκτείνονται σχεδόν μέχρι τους πρόποδες της οροσειράς. Αξιοσημείωτος είναι επίσης ο μικρότερος κρατήρας Γκαί-Λυσάκ, που αγγίζει τους νότιους πρόποδες της οροσειράς.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]