Σεξουαλικός εκφοβισμός

Εκφοβισμός
Είδη

Ο σεξουαλικός εκφοβισμός είναι ένα είδος εκφοβισμού και παρενόχλησης, η οποία συμβαίνει σε σχέση με το φύλο, το σώμα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή με τη σεξουαλική δραστηριότητα. Ο σεξουαλικός εκφοβισμός μπορεί να εκδηλώνεται σωματικά, λεκτικά, ή συναισθηματικά.

Ορισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η NSPCC έχει ορίσει το σεξουαλικό εκφοβισμό ως «οποιαδήποτε μορφή εκφοβισμού είτε σωματική ή μη, που βασίζεται στο σεξουαλικότητα ή το φύλο. Όταν η σεξουαλικότητα ή το φύλο χρησιμοποιείται ως όπλο από αγόρια ή κορίτσια προς άλλα αγόρια ή κορίτσια - αν και πιο συχνά απευθύνεται σε κορίτσια. Μπορεί να γίνεται κατά πρόσωπο, πίσω από την πλάτη του ατόμου ή μέσω της χρήσης της τεχνολογίας.»[1] Ο οργανισμός Beatbullying έχει έναν παρόμοιο ορισμό.[2] Μπορεί με τη χρήση σεξουαλικών λέξεων να γίνεται προσπάθεια ταπείνωσης του ατόμου, όπως ο χαρακτηρισμός πόρνη ή γκέι ή η διάδοση φημών σχετικά με την υποτιθέμενη σεξουαλική ζωή του. Στον μέγιστο βαθμό της, μπορεί να αφορά απρεπές άγγιγμα, σεξουαλική επίθεση ή ακόμα και βιασμό.[2] Αυτός ο ορισμός χρησιμοποιείται στο Ηνωμένο Βασίλειο και δε χρησιμοποιείται σε άλλες περιοχές. Ωστόσο, οι ορισμοί και οι περιγραφές για τον εκφοβισμό και τον σεξουαλικό εκφοβισμό, μπορεί να είναι προβληματικοί. Προσβλητικοί όροι μπορεί συχνά να χρησιμοποιηθούν σε φιλικό τόνο, οπότε η αναφορά τέτοιων διαλόγων είναι πολύ σημαντικοί καθώς οι ενήλικες πολλές φορές τους παρερμηνεύουν. Αντιστρόφως, ενώ ένα μέρος της σεξουαλικής παρενόχλησης είναι εμφανές, ένα μεγάλο μέρος της δεν είναι και παρουσιάζεται ως συνηθισμένος εκφοβισμός. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το πείραγμα των σκληρών αγοριών σε παιδιά φυτά για τις επιδόσεις τους στο σχολείο. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι το συγκεκριμένο αγόρι είναι αντικείμενο πειράγματος για την έλλειψη ανδρισμού ή την μη συμμετοχή του στα ετεροσεξιστικά πειράγματα με κορίτσια ή αγόρια. Επιφανειακά ο εκφοβισμός δεν έχει καθόλου σεξουαλικό περιεχόμενο, όμως υποστηρίζεται από την προσπάθεια επιβολής του θύτη σε αυτού του είδους τα αγόρια. (Δείτε Mac An Ghaill, 1994 και Duncan, 1999)

Γενίκευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως μέρος αυτή της έρευνας σχετικά με το σεξουαλικό εκφοβισμό στα σχολεία, η εκπομπή του BBC Panorama, δημιούργησε ένα ερωτηματολόγιο με στόχο τους νέους 11–19 ετών στα σχολεία και τα κέντρα νεότητας σε πέντε περιοχές της Αγγλίας.[3] Η έρευνα αποκάλυψε ότι από τα 273 νεαρά άτομα που απάντησαν στο ερωτηματολόγιο, τα 28 είχαν εξαναγκαστεί να κάνουν κάτι σεξουαλικό και 31 ήταν μάρτυρες περιστατικών που είχαν συμβεί σε άλλους. Από τους 273 ερωτηθέντες, οι 40 είχαν υποστεί ανεπιθύμητο άγγιγμα.[4] Τα στοιχεία της κυβέρνησης της Βρετανίας έδειξαν πως το σχολικό έτος 2007/8 υπήρξαν 3.450 αποβολές με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια και 120 αποβολές από τα σχολεία της Αγγλίας εξαιτίας σεξουαλικών παραπτωμάτων.[5] Αυτό ισοδυναμεί με 19 αποβολές ανά ημέρα[6] για περιστατικά που αφορούσαν άγγιγμα με σεξουαλικό τρόπο και για χρήση προσβλητικής γλώσσας σχετιζόμενης με το σεξ. Από τον Απρίλιο του 2008 μέχρι το Μάρτιο του 2009 η γραμμή υποστήριξης για το παιδί, συμβούλευσε στο σύνολο 156.729 παιδιά. Από αυτά τα 26.134 παιδιά μίλησαν για τον εκφοβισμό ως κύριο ζήτημα και 300 από αυτά μίλησαν συγκεκριμένα για σεξουαλικό εκφοβισμό.[7] Το 25% των παιδιών που συμμετείχαν στα δωρεάν προγράμματα κατά του εκφοβισμού στο Kidscape ανέφεραν κάποια μορφή σεξουαλικού εκφοβισμού.[8]

Μορφές αλληλεπίδρασης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια έρευνα που διεξήχθη από την Εθνική Ένωση Δασκάλων της Βρετανίας υπέδειξε πως ο σεξουαλικός εκφοβισμός γίνεται πιο συχνά από αγόρια σε κορίτσια, αν και υπάρχει αυξητική τάση στα περιστατικά όπου κορίτσια παρενοχλούν άλλα κορίτσια και αγόρια με σεξουαλικό τρόπο.[9] Η έρευνα[9][10] έδειξε πως ο σεξουαλικός εκφοβισμός αρχίζει στο δημοτικό σχολείο και συνήθως παίρνει τη μορφή λεκτικών προσβολών που απευθύνουν αγόρια σε κορίτσια και γυναίκες με υποτιμητική σεξουαλική υβριστική και επιθετική γλώσσα. Μια έρευνα του NUT[9][11] έδειξε ότι αυτές οι λεκτικές προσβολές έχουν συνήθως ως επίκεντρο την σεξουαλική κατάσταση των κοριτσιών περιλαμβάνοντας βρισιές όπως σκύλα, πόρνη κ.ά. Άλλοι μελετητές παραθέτουν παρόμοιες αποδείξεις.[12] Ωστόσο αυτά τα περιστατικά τυπικά παραβλέπονται ως παιχνιδιάρικη διάθεση ή δικαιολογούνται ως χιούμορ.[9] Η έρευνα έδειξε ακόμα, ότι τα αγόρια επίσης υπόκεινται σε ευρέως φάσματος σεξουαλικό εκφοβισμό από άλλα αγόρια και κορίτσια αν και αναφέρεται πως είναι λιγότερο εμφανές ως περιστατικό. Το πιο διαδεδομένο πρόβλημα είναι η σεξουαλική λεκτική κακοποίηση και ο χαρακτηρισμός με άσεμνα ονόματα. Τα ονόματα που προκαλούν τα περισσότερα αδικήματα για τα αγόρια είναι ομοφοβικοί όροι και εκείνα που σχετίζονται με την «απουσία» υψηλής αρρενωπότητας.[9][10] Η σεξουαλική παρενόχληση μπορεί να περιλαμβάνει τη διάδοση φημών σχετικά με τη σεξουαλικότητα και τη σεξουαλική ζωή κάποιου,[13] ή επίδειξη ή ανάρτηση σεξουαλικών σχολίων, φωτογραφιών ή βίντεο,[14] όπως το εκδικητικό πορνό.

Μερικοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και η φιλανθρωπική οργάνωση Beatbullying του Ηνωμένου Βασιλείου, υποστήριξαν ότι τα παιδιά πέφτουν θύματα εκφοβισμού για παροχή «σεξουαλικών χαρών» σε αντάλλαγμα για προστασία, καθώς η κουλτούρα των συμμοριών εισχωρεί στο εσωτερικό των σχολείων της πόλης.[15] Άλλες ομάδες κατά του εκφοβισμού και οργανώσεις εκπαιδευτικών, συμπεριλαμβανομένου της Εθνικής Ένωσης Δασκάλων, κάλεσε τη φιλανθρωπική οργάνωση να παρέχει αποδεικτικά στοιχεία περί αυτών των ισχυρισμών, δεδομένου ότι δεν είχε καμία απόδειξη ότι αυτό το είδος της συμπεριφοράς συμβαίνει στα σχολεία.[15]

Σχετιζόμενα φαινόμενα και ρίσκα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θύματα εκφοβισμού συναντώνται συχνότερα στις σεξουαλικές μειονότητες από ότι σε ετεροφυλόφιλα άτομα.[16][17] Ο σεξουαλικός προσανατολισμός σε σχέση με τη σωματική βία σχετίζεται σημαντικά με την ψυχική δυσφορία και τα συμπτώματα του τραύματος.[16] Όταν ο εκφοβισμός συμβαίνει μαζί με αρνητικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας (βλέπε: Έρευνα σχετικά με τα ανεπιθύμητα βιώματα της παιδικής ηλικίας), εμφανίζονται εφ όρου ζωής, μεγάλες διαφορές μεταξύ της υγείας και των επικίνδυνων συμπεριφορών για την υγεία.[16] Ο εκφοβισμός, ειδικά στους εφήβους, μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και σε τάσεις αυτοκτονίας.[18] Οι γυναίκες των μειονοτήτων που εκφοβίζονται σεξουαλικά είναι πιο πιθανόν να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης και αυτοκτονικές τάσεις απ' ότι οι άνδρες των μειονοτήτων και οι ετεροφυλόφιλοι ομόλογοί τους.[17] Ο σωματικός εκφοβισμός κατά των γκέι, μαζί με την σεξουαλική κακοποίηση και τον λεκτικό εκφοβισμό μπορεί να οδηγήσει σε ψυχοκοινωνικά προβλήματα υγείας, κάτι που μπορεί να προβλέπει επικίνδυνες σεξουαλικές συμπεριφορές.[19] Οι άντρες που κάνουν σεξ με άντρες στις Η.Π.Α. και τον Καναδά έχουν υψηλότερη συχνότητα μόλυνσης με τον HIV από οποιαδήποτε άλλη ομάδα.[19]

Δείτε ακόμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «The NSPCC working definition of Sexual Bullying» (PDF). National Society for the Prevention of Cruelty to Children. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2010. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «What is sexual bullying?». Beatbullying. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2010. 
  3. ↑ «Rising problem of sexual bullying in schools». BBC Panorama (TV series). Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2010. 
  4. ↑ «What is sexual bullying and how can I manage it within educational settings?». National Society for the Prevention of Cruelty to Children. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2010. 
  5. ↑ «Permanent and Fixed Period Exclusions from Schools in England 2007/08». UK Government's Department for Children, Schools and Families. 30 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2010. 
  6. ↑ «Beatbullying on Panorama tonight to discuss Sexual Bullying». Beatbullying. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2010. 
  7. ↑ «NSPCC policy summary» (PDF). National Society for the Prevention of Cruelty to Children. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2010. 
  8. ↑ «Sexual 7 Bullying». Kidscape. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2010. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 «NUT policy statement on preventing sexual harassment and bullying». National Union of Teachers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2010. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Sexual Bullying: Gender Conflict and Pupil Culture in Secondary schools, Neil Duncan, Routledge,1999
  11. ↑ «A Serious Business: an NUT Report on sexism and harassment in schools». University of Warwick. National Union of Teachers. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2010. 
  12. ↑ The Great Divide: Gender in the primary school, M Clark, 1990
  13. ↑ Maxwell, C.· Wharf, H. «Stop sexual bullying: Preventing violence, promoting equality: Act now» (PDF). WOMANKIND Worldwide. WOMANKIND Worldwide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015. 
  14. ↑ «Sexual harassment and sexual bullying». TeensHealth. The Nemours Foundation. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Girls bullied for 'sex favours'». BBC. 27 March 2007. http://news.bbc.co.uk/1/hi/education/6500005.stm. Ανακτήθηκε στις 22 April 2010. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Andersen, J. P.; Zou, C.; Blosnich, J. (2015). «Multiple early victimization experiences as a pathway to explain physical health disparities among sexual minority and heterosexual individuals». Social Science & Medicine 133: 111–119. doi:10.1016/j.socscimed.2015.03.043. http://ac.els-cdn.com.ezproxy.neu.edu/S0277953615001963/1-s2.0-S0277953615001963-main.pdf?_tid=27783204-9260-11e5-a7f3-00000aab0f6b&acdnat=1448337918_3c49c6e970d0e68381f1ef0100f993a6. Ανακτήθηκε στις 18 November 2015. [νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ 17,0 17,1 Dunn, H. K.; Clark, M. A.; Pearlman, D. N. (2015). «The relationship between sexual history, bullying victimization, and poor mental health outcomes among heterosexual and sexual minority high school students: A feminist perspective». Journal of Interpersonal Violence: 1–23. doi:10.1177/0886260515599658. http://jiv.sagepub.com.ezproxy.neu.edu/content/early/2015/08/11/0886260515599658.full. Ανακτήθηκε στις 17 November 2015. [νεκρός σύνδεσμος]
  18. ↑ Alavi, N.; Roberts, N.; Sutton, C.; Axas, N.; Repetti, L. (2015). «Bullying victimization (being bullied) among adolescents referred for urgent psychiatric consultation: Prevalence and association with suicidality». The Canadian Journal of Psychiatry 60 (10): 427. http://search.proquest.com.ezproxy.neu.edu/openview/96f29a4a550b242d8a521f9adee3fbce/1?pq-origsite=gscholar. Ανακτήθηκε στις 17 November 2015. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Tulloch, T. G.; Rotondi, N. K.; Ing, S.; Myers, T.; Calzavara, L. M.; Loutfy, M. R.; Hart, T. A. (2015). «Retrospective reports of developmental stressors, syndemics, and their association with sexual risk outcomes among gay men». Archives of Sexual Behavior 44 (7): 1879–1889. doi:10.1007/s10508-015-0479-3. http://link.springer.com.ezproxy.neu.edu/article/10.1007/s10508-015-0479-3/fulltext.html#copyrightInformation. Ανακτήθηκε στις 18 November 2015. 

Επιπλέον Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]