Η σεραπιάς (Serapias) είναι γένος από εδαφόβιες (μη αναρριχητικές) ορχιδέες, δηλαδή φυτά της οικογένειας των ορχεοειδών, που συναντώνται στη φύση σε ολόκληρη τη Νότια Ευρώπη και τη Μικρά Ασία. Το γένος πήρε το όνομά του από το όνομα του συγκρητιστικού ελληνιστικού-Αιγύπτιου θεού Σεράπιδος.
Τα είδη του γένους είναι πολυετείς πόες με δύο κονδύλους στη βάση και βλαστό όρθιο και απλό. Τα φύλλα τους είναι λογχοειδή και τα άνθη κοκκινωπά και διατεταγμένα σε ταξιανθία στάχυ. Αρκετά από τα είδη καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά φυτά. Στην Ελλάδα συναντώνται αυτοφυή τουλάχιστον 4 είδη, τα οποία αναπτύσσονται σε καλλιεργούμενα και χέρσα χωράφια. Στη σεραπιάδα ο υπέργειος βλαστός συνήθως ξηραίνεται κάθε χειμώνα και εκπτύσσονται νέοι βλαστοί και φύλλωμα την άνοιξη.
Τη δεκαετία του 1960 οι επιστήμονες διέκριναν περίπου 5 είδη σεραπιάδας. Σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί τα εξής 15 είδη:
- Serapias × albertii (S. neglecta × S. vomeracea)
- Serapias × ambigua (S. cordigera × S. lingua)
- Serapias × ambigua nothosubsp ambigua (S. cordigera × S. lingua)
- Serapias × ambigua nothosubsp panormosana (S. cordigera subsp. cretica × S. lingua)
- Serapias × cypria (S. bergonii × S. orientalis subsp. levantina)
- Serapias × euxina (S. bergonii × S. orientalis)
- Serapias × garganica (S. orientalis × S. vomeracea)
- Serapias × godferyi (S. cordigera × S. neglecta)
- Serapias × halacsyana (S. bergonii × S. cordigera)
- Serapias × halicarnassia (S. bergonii × S. orientalis subsp. carica)
- Serapias × intermedia (S. lingua × S. vomeracea)
- Serapias × kelleri (S. cordigera × S. vomeracea)
- Serapias × lupiensis (S. lingua × S. politisii)
- Serapias × meridionalis (S. lingua × S. neglecta)
- Serapias × oulmesiaca (S. lingua × S. cordigera subsp. cordigera)
- Serapias × provincialis (S. cordigera × S. olbia)
- Serapias × pulae (S. istriaca × S. lingua)
- Serapias × rainei (S. cordigera × S. parviflora)
- Serapias × todaroi (S. lingua × S. parviflora)
- Serapias × walravensiana (S. orientalis subsp. carica × S. lingua)
- Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 20, σελ. 325