Συντεταγμένες: 51°30′22″N 0°22′42″W / 51.50611°N 0.37833°W
σιδηροδρομικός σταθμός του Σάουθολ | |
---|---|
Είδος | σιδηροδρομικός σταθμός |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 51°30′22″N 0°22′42″W |
Διοικητική υπαγωγή | London Borough of Ealing |
Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
Ολοκλήρωση | 1 Μαΐου 1839 |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Ο Σάουθολ είναι ένας σιδηροδρομικός σταθμός στη Μεγάλη Δυτική κύρια γραμμή στο Σάουθολ του Λονδίνου της Αγγλίας. Βρίσκεται 14 χιλιόμετρα κάτω από τη γραμμή από το Πάντιγκτον και βρίσκεται μεταξύ των σιδηροδρομικών σταθμών Χάνγουελ προς τα ανατολικά και Χέιγιες και Χάρλινγκτον προς τα δυτικά.
Ο σταθμός διοικείται από την TfL Rail στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το Crossrail. Τον Δεκέμβριο του 2018, η σιδηροδρομική υπηρεσία TfL θα επαναλανσαριστεί ως γραμμή Ελισάβετ και τον Δεκέμβριο του 2019 η υπηρεσία της γραμμής Ελισάβετ θα ανοίξει για το Ρίντινγκ και το Αεροδρόμιο Χίθροου.
Ο Μεγάλος Δυιτκός Σιδηρόδρομος άνοιξε την πρωτομαγιά του 1839, σχεδόν ένα έτος μετά το άνοιγμα της πρώτης σιδηροδρομικής γραμμής στις 4 Ιουνίου 1838, ανάμεσα στο Λονδίνο-Πάντινγκτον και Μέιντενχεντ Ρίβερσαϊντ (το τελευταίο είναι γνωστό ως Τάπλοου).[1][2] Οι πλατφόρμες αγαθών εγκαινιάστηκαν ως μέρος του αρχικού σταθμού, αλλά έκλεισαν και δεν χρησιμοποιούνται από το 1967.[3]
Ο σταθμός Σάουθολ έχει δίγλωσση σηματοδότηση λόγω της μεγάλης Παντζαμπικής κοινότητας στην τοπική περιοχή. Οι πινακίδες σταθμού στις πλατφόρμες περιέχουν την επιγραφή "Σάουθολ" και επίσης το "ਸਾਊਥਹਾਲ" στο Γκουρμούχι, ένα αλφάβητο που χρησιμοποιείται συνήθως για την γλώσσα Παντζάμπι. Το 2007, μετά από ζητήματα που προέκυψαν με άλλες εθνοτικές ομάδες της περιοχής, η First Great Western ανακοίνωσε ότι θα επανεξετάσει το σύστημα σηματοδότησης.[4] Οι δίγλωσσες πινακίδες διατηρήθηκαν και εξακολουθούν να εμφανίζονται στον σταθμό.[5]
Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Σάουθολ έχει πέντε πλατφόρμες. Μία από αυτές δεν είναι αριθμημένη και χρησιμοποιείται μόνο για μεταφορά εμπορευμάτων και ειδικές εκδηλώσεις. Η πρόσβαση σε όλες τις πλατφόρμες είναι εφικτή μόνο με τις σκάλες. Σε κανονικές συνθήκες, οι πλατφόρμες 1 και 2 στις γρήγορες γραμμές και η πλατφόρμα χωρίς αριθμό δεν χρησιμοποιούνται από τους επιβάτες, ενώ οι πλατφόρμες 3 και 4 χρησιμοποιούνται από όλα τα τρένα τα οποία εξυπηρετούν το σταθμό. Στο κτίριο του σταθμού, πάνω από τις γρήγορες γραμμές, υπάρχει ένα γραφείο εισιτηρίων και ένα περίπτερο. Η πεζογέφυρα δίνει πρόσβαση στις πλατφόρμες 3 και 4, ενώ πύλες αποτρέπουν την πρόσβαση σε άλλες τρεις υπό κανονικές συνθήκες.[6]
Το σύστημα "pay as you go" της Oyster είναι διαθέσιμη από τον Οκτώβριο του 2008 για ταξίδια προς ή από το Σάουθολ.[7] Αν και ο Σάουθολ είναι πολυσύχναστος σταθμός, τα αυτόματα εμπόδια εισιτηρίων δεν έχουν αντικαταστήσει τους χειροκίνητους ελέγχους εισητηρίων και τους αυτόνομους αναγνώστες καρτών, καθιστώντας το σταθμό ευάλωτο σε φοροδιαφυγή αντίτιμων.
Τα δρομολόγια 105, 120, 195, 482, Ε5 και Η32 των Λεωφορείων του Λονδίνου εξυπηρετούν τον σταθμό.
Στις 19 Σεπτεμβρίου 1997, ένα επιβατικό τρένο της Great Western που εκτελούσε τη διαδρομή Σουόνσι-Λονδίνο Πάντινγκτον απέτυχε να σταματήσει σε ένα κόκκινο σηματοδότη και συγκρούστηκε με ένα φορτηγό τρένο, σκοτώνοντας 7 άτομα και τραυματίζοντας 139 άλλους.[8] Ο μηχανοδηγός Λάρι Χάρισον κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία αλλά η υπόθεση εναντίον του απορρίφθηκε. Η Great Western Trains τιμωρήθηκε με πρόστιμο 1.5 εκατομμυρίων λιρών για το ατύχημα. Μετά από αυτό το ατύχημα και το πιο σοβαρό σιδηροδρομικό δυστύχημα του Λάντμπροουκ Γκρόουβ μερικά χιλιόμετρα ανατολικότερα, η First Great Western απαιτεί σε όλα τα τρένα της να έχουν το ATP ενεργοποιημένο. Αν η συσκευή είναι ελαττωματική, το τρένο σταματά να χρησιμοποιείται.
Το 2007, μετά από αρκετούς θανάτους στο σταθμό Σάουθολ, ανάλυση της First Great Western διαπίστωσε ότι το ένα τρίτο των αυτοκτονιών στους αγγλικούς και ουαλικούς σιδηροδρόμους παρουσιάζονταν στη γραμμή μεταξύ του Σλάου και του σταθμού Πάντινγκτον.[9]