Σινγκ Σινγκ

Σινγκ Σινγκ
To Σινγκ Σινγκ όπως φαίνεται από το βουνό Χουκ, πέρα ​​από τον ποταμό Χάντσον.
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Σινγκ Σινγκ
Συντεταγμένες41°9′6″N 73°52′8″W / 41.15167°N 73.86889°W / 41.15167; -73.86889Συντεταγμένες: 41°9′6″N 73°52′8″W / 41.15167°N 73.86889°W / 41.15167; -73.86889
ΚατάστασηΕνεργή
Επίπεδο ασφάλειαςΥψίστης ασφαλείας
Χωρητικότητα1,747
Πληθυσμός1,576
Άνοιγμα1826 (ολοκληρώθηκε το 1828)
ΔιαχειριστήςΥπουργείο σωφρονιστικών και κοινοτικής εποπτείας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης.
ΠόληΝέα Υόρκη
ΠολιτείαΝέα Υόρκη
Χώρα Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Ομοσπονδιακό σωφρονιστήριο Σινγκ Σινγκ (αγγλικά: Sing Sing Correctional Facility‎‎), είναι μια φυλακή υψίστης ασφαλείας[1] που λειτουργεί από το Υπουργείο Σωφρονιστικών και Κοινοτικής Εποπτείας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης στο χωριό Οσίνινγκ της Νέας Υόρκης. Είναι περίπου 48 χλμ. βόρεια της πόλης της Νέας Υόρκης στην ανατολική όχθη του ποταμού Χάντσον. Φιλοξενεί περίπου 1.700 κρατούμενους και στέγασε το θάλαμο εκτελέσεων για την Πολιτεία της Νέας Υόρκης μέχρι την κατάργηση της θανατικής ποινής στη Νέα Υόρκη το 2004.[2]

Το όνομα "Σινγκ Σινγκ" προήλθε από τη φυλή των Ινδιάνων Σίντσινκ από την οποία αγοράστηκε η γη το 1685,[3] και ήταν παλαιότερα το όνομα του χωριού. Το 1970, το όνομα της φυλακής άλλαξε σε σωφρονιστικό κέντρο Οσίνινγκ, αλλά επανήλθε στο αρχικό της όνομα το 1985.[4]

Λειτουργία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1989, το ίδρυμα διαπιστεύτηκε για πρώτη φορά από την Αμερικανική Σωφρονιστική Ένωση, η οποία καθιέρωσε ένα σύνολο εθνικών προτύπων βάσει των οποίων έκρινε κάθε σωφρονιστικό ίδρυμα.[5] Από το 2019 , το Σινγκ Σινγκ στεγάζει περίπου 1.500 κρατούμενους, απασχολεί περίπου 900 άτομα[6] και έχει φιλοξενήσει πάνω από 5.000 επισκέπτες το μήνα. Η αρχική πτέρυγα κελιών του 1825 δεν χρησιμοποιείται πλέον και το 2002 ανακοινώθηκαν σχέδια για τη μετατροπή του σε μουσείο.[7]Τον Απρίλιο του 2011 έγιναν συζητήσεις για το κλείσιμο της φυλακής για να εκμεταλλευτεί την πολύτιμη ακίνητη περιουσία της.[8]

Εκτελέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το «Old Sparky», η ηλεκτρική καρέκλα στη φυλακή Σινγκ Σινγκ στις αρχές του 20ου αιώνα.

Συνολικά, 614 άνδρες και γυναίκες – συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων κρατουμένων με ομοσπονδιακές θανατικές καταδίκες – εκτελέστηκαν με ηλεκτρική καρέκλα στο Σινγκ Σινγκ μέχρι την κατάργηση της θανατικής ποινής το 1972. Μετά από μια σειρά αποδράσεων, μια νέα αίθουσα εκτελέσεων χτίστηκε στο 1920 και ξεκίνησαν τις εκτελέσεις το 1922. Οι εκτελέσεις γνωστών προσωπικοτήτων στην ηλεκτρική καρέκλα του Σινγκ Σινγκ, με το παρατσούκλι "Old Sparky", περιλαμβάνουν τον Τζούλιους και την Έθελ Ρόζεμπεργκ στις 19 Ιουνίου 1953, για κατασκοπεία υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης σχετικά με την έρευνα πυρηνικών όπλων και τον Γκέρχαρντ Παφφ στις 12 Αυγούστου 1954, για τη δολοφονία ενός πράκτορα του FBI.[9] Το τελευταίο άτομο που εκτελέστηκε στην πολιτεία της Νέας Υόρκης ήταν ο Έντι Λι Μέις, για φόνο, στις 15 Αυγούστου 1963.

Το 1972, το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών έκρινε στην υπόθεση Φάρμαν κατά Τζόρτζια ότι η θανατική ποινή ήταν αντισυνταγματική εάν η εφαρμογή της ήταν ασυνεπής και αυθαίρετη. Αυτό οδήγησε σε ένα προσωρινό de facto εθνικό μορατόριουμ (οι εκτελέσεις ξανάρχισαν σε άλλες πολιτείες το 1977), αλλά η ηλεκτρική καρέκλα στο Σινγκ Σινγκ, παρέμενε ακόμα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η ηλεκτρική καρέκλα μεταφέρθηκε στο Ομοσπονδιακό σωφρονιστήριο Γκριν Χέιβεν σε λειτουργική κατάσταση, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ ξανά.[10]

Διάσημοι κρατούμενοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Λουί Μπουτσάλτερ, Αμερικανός γκάνγκστερ και επικεφαλής της Murder, Inc. που υπηρέτησε 18 μήνες στο Σινγκ Σινγκ για κλοπή.[11][12] Στις 22 Ιανουαρίου 1920, επέστρεψε στο Sing Sing με ποινή 30 μηνών για απόπειρα διάρρηξης.[11] Ο Μπουτσάλτερ αφέθηκε ελεύθερος στις 16 Μαρτίου 1922 και τελικά εκτελέστηκε για φόνο το 1944.
  • Μαρία Μπαρμπέλα, η δεύτερη γυναίκα που καταδικάστηκε σε θάνατο με ηλεκτρική καρέκλα πρωτόδικα, αργότερα άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερη.[13]
  • Πολ Γκέιντελ, ο μακροβιότερος κρατούμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες, του οποίου η ποινή έληξε με την αποφυλάκισή του, ο οποίος εξέτισε 68 χρόνια και 296 ημέρες σε διάφορες φυλακές της πολιτείας της Νέας Υόρκης.[14]
  • Τζέιμς Λάρκιν, πολιτικός ακτιβιστής και ηγέτης συνδικάτων καταδικάστηκε σε πέντε έως δέκα χρόνια στη φυλακή του Σινγκ Σινγκ για «εγκληματική αναρχία» το 1919. [15]
  • Τζο Βαλάτσι, μέλος της Αμερικανικής Μαφίας, εξέτισε την πρώτη του ποινή φυλάκισης (περίπου ενός έτους) στο Σινγκ Σινγκ πριν γίνει 20 ετών. [16]
  • Τζούλιους και Έθελ Ρόζενμπεργκ, εκτελέστηκαν το 1953 επειδή έδωσαν τα μυστικά του αμερικανικού προγράμματος ατομικής βόμβας στη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.[17][18]
  • Τόνι Σιρίκο, ηθοποιός γνωστός για το ρόλο του ως Πόλι Γκολτιέρι στην τηλεοπτική σειρά The Sopranos, καταδικάστηκε για κατοχή όπλων και εξέτισε 20 μήνες από την τετραετή ποινή του στο Σινγκ Σινγκ. [19][20]
  • Φρανκ Αμπαντάντο και Χάρι Μάγιον, δολοφόνοι και μέλη της Murder, Inc., οι οποίοι εκτελέστηκαν το 1942 [21][22]
  • Χανς Σμιτ (ιερέας), που εκτελέστηκε το 1916, και ο μόνος Ρωμαιοκαθολικός ιερέας που εκτελέστηκε ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Συλλογή εικόνων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Άποψη από μακριά, γκραβούρα του 1857
    Άποψη από μακριά, γκραβούρα του 1857
  • Η φυλακή και τα εργαστήρια, περ. 1863–1885
    Η φυλακή και τα εργαστήρια, περ. 1863–1885
  • Ένα κελί στην παλαιότερη εγκατάσταση.
    Ένα κελί στην παλαιότερη εγκατάσταση.
  • Το Σινγκ Σινγκ μετά την πυρκαγιά του 1913
    Το Σινγκ Σινγκ μετά την πυρκαγιά του 1913
  • Η φυλακή, περ. 1913
    Η φυλακή, περ. 1913
  • Παλιά πτέρυγα κελιών, περ. 1938
    Παλιά πτέρυγα κελιών, περ. 1938
  • Πύργος φρουρών το 2014.
    Πύργος φρουρών το 2014.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «NYS Dept. of Corrections Facility list». NYS Dept. of Corrections. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2009. 
  2. ↑ «Hub System: Profile of Inmate Population Under Custody on January 1, 2007» (PDF). State of New York, Department of Correctional Services. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2008. 
  3. ↑ «History of Ossining». Greater Ossining Chamber of Commerce. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-10-02. https://web.archive.org/web/20081002072352/http://www.ossiningchamber.org/history.aspx. Ανακτήθηκε στις December 21, 2008. 
  4. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2010. 
  5. ↑ «NYCHS excerpts: Mark Gado's "Stone Upon Stone: Sing Sing Prison"». Correctionhistory.org. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2010. 
  6. ↑ Feicht, Jennifer L. (2019-11-11). Prison Rape Elimination Act (PREA) Audit Report, Adult Prisons & Jails (Report). New York State Department of Corrections and Community Supervision. https://doccs.ny.gov/system/files/documents/2019/12/sing-sing-final-prea-audit-report-dated-11.11.19-audit-complete-8.9.19.pdf. Ανακτήθηκε στις 2021-09-27. 
  7. ↑ «All about Sing Sing Prison, by Mark Gado – Sing Sing Now – Crime Library on». Trutv.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2010. 
  8. ↑ «'Up the river' views: Sing Sing condos». New York Post. 2011-04-06. http://www.nypost.com/p/news/local/up_the_river_views_SCFWPU7s5zANHRGvrSF0CJ. 
  9. ↑ Executions of Federal Prisoners (since 1927), Federal Bureau of Prisons, http://www.bop.gov/about/history/execchart.jsp, ανακτήθηκε στις August 22, 2010 
  10. ↑ «NYCHS excerpts: Mark Gado's 'Stone Upon Stone: Sing Sing Prison'». Correctionhistory.org. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2010. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «$2,000,000 racket aim of Dewey raid». The New York Times. October 16, 1935. https://timesmachine.nytimes.com/timesmachine/1935/10/16/94641067.pdf. Ανακτήθηκε στις 7 June 2013. (απαιτείται συνδρομή)
  12. ↑ «FBI Records: The Vault». Louis Lepke Buchalter. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2013. 
  13. ↑ «Maria Barbella to Die». New York Times. July 19, 1895. https://timesmachine.nytimes.com/timesmachine/1895/07/19/106064882.pdf. Ανακτήθηκε στις 2 August 2011. 
  14. ↑ New York Times, January 16, 1974 "Freedom Is Sought for a Murderer in Prison 62 Years"
  15. ↑ «James Larkin in History of Socialism in British History». 
  16. ↑ «Book Description, biography by Joe Bruno: Joe Valachi – Mob Rats». 
  17. ↑ «Execution of the Rosenbergs». TheGuardian.com. 20 Ιουνίου 1953. 
  18. ↑ Smith, Dinitia (21 June 2000). «Intimate View of the Death House; Exhibition on Sing Sing Tells of Last Meals and Final Moments». https://www.nytimes.com/2000/06/21/arts/intimate-view-death-house-exhibition-sing-sing-tells-last-meals-final-moments.html. 
  19. ↑ "'Sopranos' actor has real life mob history", UPI, March 20, 2006.
  20. ↑ «From Sing Sing To Bada Bing!». thesmokinggun.com. 25 Φεβρουαρίου 2001. 
  21. ↑ «Dealing death in drag». 9 Μαρτίου 2019. 
  22. ↑ Flowers and Flowers, p. 63

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Barnes, Harry Elmer. The Repression of Crime: Studies in Historical Penology. Montclair, NJ: Patterson Smith.
  • Blumenthal, Ralph. Miracle at Sing Sing: How One Man Transformed the Lives of America's Most Dangerous Prisoners. (2005)
  • Brian, Denis. Sing Sing: The Inside Story of a Notorious Prison. (2005)
  • Brockway, Zebulon Reed. Fifty Years of Prison Service. Montclair, NJ: Patterson Smith.
  • Christianson, Scott. Condemned: Inside the Sing Sing Death House. (2000)
  • Conover, Ted. Newjack: Guarding Sing Sing (2000) (ISBN 0-375-50177-0)
  • Conyes, Alfred. Fifty Years in Sing Sing: A Personal Account, 1879–1929. SUNY Press (2015). (ISBN 978-1-4384-5422-1)
  • Gado, Mark. Death Row Women. (2008) (ISBN 978-0-275-99361-0)
  • Gilfoyle, Timothy J. (2006). A Pickpocket's Tale: The Underworld of Nineteenth-Century New York. W. W. Norton Company. ISBN 978-0393329896. 
  • Goeway, David. Crash Out: The True Tale of a Hell's Kitchen Kid and the Bloodiest Escape in Sing Sing History. (2005)
  • Lawes, Lewis E. Twenty Thousand Years in Sing Sing. New York: Ray Long & Richard H. Smith, Inc., 1932.
  • Lawes, Lewis E. Life and Death in Sing Sing. Garden City, NY: Garden City Publishing Co., 1928
  • Luckey, John. Life in Sing Sing State Prison, as seen in a Twelve Years' Chaplaincy. New York: N. Tibbals & Co., 1860.
  • McLennan, Rebecca M. The Crisis of Imprisonment: Protest, Politics, and the Making of the Penal State, 1776–1941. New York: Cambridge University Press, 2008. (ISBN 978-0-521-53783-4)
  • Morris, James McGrath. The Rose Man of Sing Sing: A True Tale of Life, Murder, and Redemption in the Age of Yellow Journalism.(2003)
  • Papa, Anthony. 15 to Life: How I Painted My Way To Freedom (2004) (ISBN 1-932595-06-6)
  • Pereira, Al Bermudez. Sing Sing State Prison, One Day, One Lifetime (2006) (ISBN 978-0-8059-7290-0)
  • Pereira, Al Bermudez. Ruins of a Society and the Honorable (2009) (ISBN 978-0-578-04343-2)
  • Weinstein, Lewis M. A Good Conviction. (2007) (ISBN 1-59594-162-2) (fiction)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]