Συντεταγμένες: 49°58′31″N 19°49′39″E / 49.97528°N 19.82750°E
Σκαβίνα | |||
---|---|---|---|
| |||
49°58′31″N 19°49′39″E | |||
Χώρα | Πολωνία | ||
Διοικητική υπαγωγή | Γκμίνα Σκαβίνα | ||
Έκταση | 20,5 km² | ||
Πληθυσμός | 24.177 (31 Μαρτίου 2021)[1] | ||
Ταχ. κωδ. | 32-050 | ||
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
Η Σκαβίνα (πολωνικά: Skawina) είναι πόλη του Πόβιατ Κρακοβίας, στο Βοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας της νότιας Πολωνίας. Τα έτη 1975 έως 1998, ήταν μέρος του Βοεβοδάτου Κρακοβίας. Η πόλη βρίσκεται στον ποταμό Σκαβίνκα, σε κοντινή απόσταση από την Κρακοβία. Ο πληθυσμός της είναι 24.366 κάτοικοι (2020)[2] και η έκταση της είναι 20,50 χλμ2. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ιστορικά κτίρια στην πόλη είναι ένα αναγεννησιακό παλάτι, που χτίστηκε στα μέσα του 16ου αιώνα από τον Πάβεου Κορίτκο. Το όνομα της πόλης πιθανότατα προέρχεται από τον ποταμό Σκαβίνκα.
Στα τέλη του 13ου αιώνα, υπήρχαν τρία χωριά: Babice Nowe (Νέο Μπαμπίτσε), Babice Stare (Παλαιό Μπαμπίτσε) και Pisary (Πισάρι). Ανήκαν στο Αββαείο των Βενεδικτίνων του Τίνιετς. Στο Μεσαίωνα, ο Σκαβίνκα σημάδεψε για λίγο το όριο μεταξύ της Σιλεσίας και της Ελάσσονος Πολωνίας, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την κατασκευή ενός αμυντικού γκορντ, το οποίο προστάτευε την πόλη της Κρακοβίας από το νότο. Στις 22 Μαΐου 1364, ο Βασιλιάς Καζίμιρ Γ΄ ο Μέγας παραχώρησε δικαιώματα του Μαγδεβούργου στη Σκαβίνα και λίγα χρόνια αργότερα, η ενοριακή εκκλησία του Αγίου Πνεύματος κατασκευάστηκε εδώ. Η Σκαβίνα ήταν η έδρα ενός βούιτ και παρέμεινε στα χέρια των Βενεδικτίνων μοναχών. Η πόλη είχε ένα αμυντικό τείχος και ένα κάστρο, το οποίο ήταν η κατοικία των μοναχών. Το 1509, η Σκαβίνα κάηκε από πυρκαγιά, αλλά η πόλη ξαναχτίστηκε γρήγορα και απόλαυσε την ευημερία της Πολωνικής Χρυσής Εποχής. Οι καλές στιγμές τελείωσαν με τη σουηδική εισβολή στην Πολωνία, όταν οι στρατοί της Σουηδικής Αυτοκρατορίας και της Τρανσυλβανίας κατέστρεψαν τη Σκαβίνα, μειώνοντας τον πληθυσμό της κατά 50%. Μετά τους διαμελισμούς της Πολωνίας, η Σκαβίνα έγινε μέρος της αυστριακής επαρχίας της Γαλικίας (1772). Η πόλη παρέμεινε φτωχή και οπισθοδρομική μέχρι το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, όταν έγινε σιδηροδρομικός κόμβος, με τρεις γραμμές, προς την Κρακοβία, τη Σούχα Μπεσκίτσκα και το Οσφιέντσιμ. Κατασκευάστηκε ζυθοποιείο και άνοιξαν νέες επιχειρήσεις.
Στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία, η Σκαβίνα ανήκε στο Βοεβοδάτο Κρακοβίας (1919-1939). Στις 6 Σεπτεμβρίου 1939, τα πρώτα στρατεύματα της Βέρμαχτ εισήλθαν στην πόλη και η γερμανική κατοχή κράτησε μέχρι τις 23 Ιανουαρίου 1945. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Γερμανοί δολοφόνησαν σχεδόν όλο τον προπολεμικό πληθυσμό της πόλης των περίπου 300 Εβραίων. Μερικοί δολοφονήθηκαν εκεί κοντά, ενώ άλλοι συγκεντρώθηκαν και στάλθηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης Μπέλζεκ, όπου τους δολοφόνησαν αμέσως με αέρια. Μερικοί στάλθηκαν σε στρατόπεδα εργασίας κοντά στο Πλάσουφ, όπου οι περισσότεροι δολοφονήθηκαν αργότερα. Αυτοί που κρύφτηκαν από τη μάζωξη πυροβολήθηκαν αργότερα στην πόλη.[3]
Η κομμουνιστική κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας αποφάσισε ότι η Σκαβίνα θα γίνει κέντρο της βαριάς βιομηχανίας. Το 1954 άνοιξαν τα Εργοστάσια Αλουμινίου Skawina (Huta Aluminium Skawina) και το 1961 τέθηκε σε λειτουργία ο Ηλεκτροπαραγωγός Σταθμός Σκαβίνα (Elektrownia Skawina). Τα εργοστάσια αλουμινίου έκλεισαν το 1981 λόγω της εκτεταμένης ρύπανσης που προκάλεσαν. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας είχε ως αποτέλεσμα την εισροή νέων κατοίκων και την ανέγερση πολλών πολυκατοικιών σε νέες συνοικίες της πόλης.
Η Σκαβίνα είναι αδελφοποιημένη με τις:
Η Σκαβίνα φιλοξενεί τον αθλητικό σύλλογο Skawinka, ο οποίος ιδρύθηκε το 1922.