Σμηγματορροϊκή κερατίαση
| Σμηγματορροϊκή κερατίαση | |
|---|---|
 Πολλαπλές βλάβες σμηγματορροϊκής κερατίασης στην πλάτη ασθενούς, ο οποίος έπασχε και από καρκίνο στο παχύ έντερο. | |
| Ειδικότητα | δερματολογία |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-10 | L82 |
| ICD-9 | 702.1 |
| OMIM | 182000 |
| DiseasesDB | 29386 |
| MedlinePlus | 000884 |
| eMedicine | derm/397 |
| MeSH | D017492 |
Οι βλάβες της σμηγματορροϊκής κερατίασης του δέρματος, που αναφέρονται και ως σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση ή σμηγματορροϊκή verruca, είναι εξαιρετικά συχνές καλοήθεις δερματικές βλάβες (μη καρκινικές), που προέρχονται από τα κύτταρα της εξωτερικής στοιβάδας της επιδερμίδας (κερατινοκύτταρα). Ο όρος "σμηγματορροϊκά κονδυλώματα", πρέπει να αποφεύγεται καθώς ο όρος "κονδυλώματα" αναφέρεται σε βλάβες που προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων HPV, ο οποίος δεν σχετίζεται με την σμηγματορροϊκή κερατίαση.
Η νόσος συνήθως εμφανίζεται στις ώριμες ηλικίες[1].
Κλινική εικόνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις είναι οι πιο κοινοί καλοήθεις όγκοι του δέρματος με συχνότητα αυξανόμενη σε συνάρτηση με την ηλικία. Λέγεται ότι κάθε άνθρωπος άνω των 50 ετών έχει τουλάχιστον μία σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση. Εμφανίζονται κατά τη μέση ηλικία (μετά την ηλικία των 40 ετών), αν και μπορεί να αποτελούν εύρημα και σε νεότερους ασθενείς. Μοιάζουν με κρεατοελιές ή μυρμηγκιές, αλλά δεν σχετίζονται με την έκθεση στον ήλιο, ούτε με κάποιον ιό και δεν είναι μεταδοτικές. Χωρίς να είναι γνωστά τα αίτιά της, ίσως κάποιο ρόλο να διαδραματίζει η κληρονομικότητα.
Οι δερματικές αυτές βλάβες εμφανίζονται με διάφορα χρώματα, από ανοιχτό καστανό έως μαύρο ή στο χρώμα του δέρματος. Έχουν σχήμα στρογγυλό ή οβάλ, ψηλαφίζονται ως επίπεδες κηλίδες ή ελαφρώς επηρμένες, και κυμαίνονται σε μέγεθος από πολύ μικρό μέχρι και σε μήκος μερικών εκατοστών. Μπορεί να είναι κηρώδεις ή ξηρές στην όψη και συχνά μοιάζουν σαν να έχουν «επικολληθεί» στο δέρμα, καθώς προέρχονται μόνο από τα επιπολής στρώματα της επιδερμίδας. Μπορεί να είναι μονήρεις ή πολλαπλές και εμφανίζονται οπουδήποτε στο σώμα, αλλά συνήθως εντοπίζονται κυρίως στο πρόσωπο, το θώρακα και τη ράχη λευκών ενήλικων. Σε ορισμένες περιπτώσεις προεξέχουν από το δέρμα και υπάρχει κνησμός[2].
Σε κάποιες περιπτώσεις, οι βλάβες μπορεί να αναπτυχθούν γρήγορα και άλλοτε να μοιάζουν με καρκίνο του δέρματος, οπότε κατά την κλινική εξέταση, η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει τα κονδυλώματα και το μελάνωμα.
Θεραπεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεν απαιτείται θεραπεία παρά μόνο για λόγους αισθητικής. Στόχοι της θεραπείας είναι να αφαιρεθούν ή να καταστραφούν πλήρως, προς αποφυγή υποτροπής, αλλά κατά το δυνατό ανώδυνα και χωρίς να προκληθεί δύσμορφη ουλή.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ James, William D.; Berger, Timothy G.; et al. (2006). Andrews' Diseases of the Skin: Clinical Dermatology. Saunders Elsevier. ISBN 0-7216-2921-0.
- ↑ Seborrheic keratosis: Symptoms, from the Mayo Clinic website.