Σολομών Α΄ της Ιμερετίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1735 Κουτάισι |
Θάνατος | 23 Απριλίου 1784 Κουτάισι |
Χώρα πολιτογράφησης | Γεωργία |
Θρησκεία | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
Eορτασμός αγίου | 23 Απριλίου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Αλέξανδρος της Ιμερετίας Darejan |
Γονείς | Αλέξανδρος Ε΄ της Ιμερετίας και Tamar Abashidze |
Αδέλφια | Αρτσίλ του Ιμερέτι (γιος Αλεξάνδρου Ε΄) |
Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλέας της Ιμερετίας |
Υπογραφή | |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σολομών Α΄ ο Μέγας, γεωργιανά: სოლომონ I დიდი, (1735 – 23 Απριλίου 1784), της δυναστείας των Μπαγκρατιόνι, ήταν βασιλιάς τού Ιμερέτι (δυτική Γεωργία ) από το 1752 έως το 1765 και ξανά από το 1767 μέχρι το τέλος του το 1784.
Ήταν γιος τού Αλεξάνδρου Ε΄ τού Ιμερέτι από τη δεύτερη σύζυγό του Τάμαρ, το γένος Aμπασίντζε και τον διαδέχτηκε μετά το τέλος τού πατέρα του το 1752. Αμέσως ξεκίνησε μία σειρά αυστηρών μέτρων κατά των αποστατών ευγενών και τού δουλεμπορίου, από τα οποία επωφελήθηκαν αυτός και οι οθωμανικές αρχές. Το 1752, η αντιπολίτευση των ευγενών πραγματοποίησε πραξικόπημα, αλλά ο Σολομών Α΄ ανέκτησε γρήγορα το στέμμα και ξεκίνησε ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, με στόχο τη σταθεροποίηση τού διαμελισμένου βασιλείου από χρόνιους εμφύλιους πολέμους. Οι Οθωμανοί, που έβλεπαν το Ιμερέτι μέσα στη σφαίρα επιρροής τους, έστειλαν στρατό, αλλά ο Σολομών Α΄ κατάφερε να κινητοποιήσει τους ευγενείς του γύρω του και νίκησε τους εισβολείς στη μάχη του Χρεσίλι το 1757. Την ίδια χρονιά, συνήψε συμμαχία με τον συγγενή του Ηρακλή Β΄, ο οποίος κυβερνούσε στην ανατολική Γεωργία. Νίκησε άλλες δύο Οθωμανικές επιδρομές (με δύναμη 20.000 ανδρών και 13.000 ανδρών). Οι Οθωμανοί υποκίνησαν εισβολή σε φυλές τού Βορείου Καυκάσου, μία από τις οποίες επέτυχε, ενώ η δεύτερη ματαιώθηκε. Εν συντομία, οι Οθωμανοί κατέλαβαν το Κουτάισι το 1765 και τοποθέτησαν στον θρόνο τον εξάδελφό του Τεϊμουράζ. Το 1767 ο Σολομών Α΄ κατάφερε να επιστρέψει και απελευθέρωσε ξανά το Ιμερέτι από τους Τούρκους. Τον επόμενο χρόνο, ένας άλλος ρωσο-τουρκικός ξεκίνησε και τον Μάιο του 1769, ο Σολομών Α΄ ταξίδεψε στην Τιφλίδα για να συναντηθεί με τον Ηρακλή Β΄.
Οι δύο βασιλείς αποφάσισαν να ζητήσουν πέντε ρωσικά συντάγματα και να συμμετάσχουν στον πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως αντάλλαγμα της εγγύησης, ότι τα γεωργιανά συμφέροντα θα προστατεύονταν στην τελική ρωσο-τουρκική ειρηνευτική συμφωνία. Οι Ρώσοι έστειλαν μία μικρή δύναμη υπό τον στρατηγό Γκότλημπ Χάινριχ Τότλεμπεν, αλλά η αγένεια και η συγκατάβαση τού στρατηγού αποξένωσαν τους Γεωργιανούς. Ο Tότλεμπεν ανακλήθηκε γρήγορα από τη Γεωργία. Μετά το τέλος τού πολέμου, ο Σολομών Α΄ μπόρεσε να αναγκάσει τους αυτόνομους υποτελείς του, πρίγκιπες της Μινγκρελία και της Γκουρία, σε υποταγή, και συνέχισε να ανταγωνίζεται την οθωμανική ηγεμονία στην περιοχή. Οι Οθωμανοί δεν είχαν άλλη επιλογή, από το να υπογράψουν μία συνθήκη με το Ιμερέτι, με την οποία το Ιμερέτι δεν ήταν πλέον οθωμανός υποτελής, το δουλεμπόριο δεν αναφέρθηκε καν, με συμβολικό φόρο τιμής 60 γυναικών ετησίως (δεν όριζε ότι ήταν Γεωργιανές και ο Σολομών δεν τίμησε ποτέ αυτή τη ρήτρα). Συνέτριψε την εξέγερση στην Αμπχαζία, που υποστηρίχθηκε από τους Οθωμανούς το 1779 και έκανε μία σειρά από επιδρομές στα ελεγχόμενα από τους Τούρκους νοτιοδυτικά ιστορικά γεωργιανά εδάφη. Απεβίωσε τον Μάρτιο του 1784 και ετάφη στη Μονή Γελάτι. Ανακηρύχτηκε άγιος από τη Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία στις 22 Δεκεμβρίου 2016, ημέρα εορτής του, που ορίστηκε στις 23 Απριλίου (N.Η. 10 Απριλίου). [1]
Νυμφεύτηκε τρεις φορές: πρώτα την πριγκίπισσα Tινατίν Σερβασίντζε, μετά την πριγκίπισσα Mαριάμ, κόρη τού Oτία Νταντιάνι (απεβ. το 1778), πρίγκιπα της Mινγκρελία, και έπειτα την πριγκίπισσα Γκουλκάν Tσουλουκίντζε (1730–1800). Είχε τους εξής πρίγκιπες: