Σονάτα για πιάνο No. 22 (Μπετόβεν)

Τα πρώτα έξι μέτρα του πρώτου μέρους.

Τα πρώτα τέσσερα μέτρα του δευτέρου μέρους.

Η Σονάτα για Πιάνο No. 22 σε Φα μείζονα, Op. 54 (αγγλικά: Piano Sonata No. 22, γερμανικά: Sonate Nr. 22 F-Dur op. 54) είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, που γράφτηκε το 1804. Το έργο αποτελείται από δύο μέρη: I. In tempo d'un menuetto 3/4 σε Φα μείζονα και II. Allegretto - Più allegro 2/4 σε Φα μείζονα. Μία τυπική εκτέλεση της σονάτας διαρκεί περίπου 12 λεπτά. O Ντόναλντ Τόβεϊ είπε για τη σονάτα πως «είναι βαθύτατα χιουμοριστική».^[1]

Παραπομπές

↑ L. van Beethoven· Edited by H. Craxton· Annotated by D.F. Tovey. Complete Pianoforte Sonatas Vol. II. London: Associated Board of the Royal Schools of Music. σελ. 232. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Σονάτα για πιάνο No. 22 (Μπετόβεν)

A lecture Αρχειοθετήθηκε 2020-10-18 στο Wayback Machine. by András Schiff on Beethoven's piano sonata op. 54
For a public domain recording of this sonata visit Musopen

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] L. van Beethoven· Edited by H. Craxton· Annotated by D.F. Tovey. Complete Pianoforte Sonatas Vol. II. London: Associated Board of the Royal Schools of Music. σελ. 232. CS1 maint: Extra text: authors list (link)

[1]

π σ ε Σονάτες για πιάνο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
Nos. 1–10 (Opp. 2–14)	No. 1 σε Φα ελάσσονα, οp. 2 No. 1 Νο. 2 σε Λα μείζονα, Op. 2, No. 2 No. 3 σε Ντο μείζονα, Op. 2, No. 3 No. 4 σε Μι-ύφεση μείζονα, Op. 7 (Grand Sonata) No. 5 σε Ντο ελάσσονα, Op. 10, No. 1 No. 6 σε Φα μείζονα, Op. 10, No. 2 No. 7 σε Ρε μείζονα, Op. 10, No. 3 No. 8 σε Ντο ελάσσονα, Op. 13 (Παθητική) No. 9 σε Μι μείζονα, Op. 14, No. 1 No. 10 σε Σολ μείζονα, Op. 14, No. 2
Nos. 11–20 (Opp. 22–49)	No. 11 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 22 No. 12 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 26 No. 13 σε Μι ύφεση μείζονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 1 No.14 σε Ντο δίεση ελάσσονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 2 (Σονάτα του Σεληνόφωτος) No. 15 σε Ρε μείζονα, Op. 28 (Pastorale) No. 16 σε Σολ μείζονα, Op. 31 No. 1 No. 17 σε Ρε ελάσσονα, Op. 31, No. 2 (Der Sturm) No. 18 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 31, No. 3 No. 19 σε Σολ ελάσσονα, Op. 49, No. 1 No. 20 σε Σολ μείζονα, Op. 49, No. 2
Nos. 21–32 (Opp. 53–111)	No. 21 σε Ντο μείζονα, Op. 53 (Waldstein) No. 22 σε Φα μείζονα, Op. 54 No. 23 σε Φα ελάσσονα, Op. 57 (Appassionata) No. 24 σε Φα δίεση μείζονα, Op. 78 (à Thérèse) No. 25 σε Σολ μείζονα, Op. 79 No. 26 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 81a (Les Adieux) No. 27 σε Μι ελάσσονα, Op. 90 No. 28 σε Λα μείζονα, Op. 101 No. 29 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 106 (Hammerklavier) No. 30 σε Μι μείζονα, Op. 109 No. 31 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 110 No. 32 σε Ντο ελάσσονα, Op. 111
Αναρίθμητες (WoO)	Τρεις σονάτες για Πιάνο, WoO 47 Σονάτα για Πιάνο σε Φα μείζονα, WoO. 50 (ανολοκλήρωτο έργο) Σονάτα για Πιάνο σε Ντο μείζονα, WoO. 51 (ανολοκλήρωτο έργο)
Αμφίβολες (Anh.)	Σοναντίνα σε Σολ μείζονα, Anh. 5, No. 1 Σοναντίνα σε Φα μείζονα, Anh. 5, No. 2