Η Σονάτα για Πιάνο No. 30 σε Μι μείζονα, Op. 109 (αγγλικά: Piano Sonata No. 30, γερμανικά: Nr. 30 op. 109 in E-Dur) είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, γραμμένη το 1820, και αφιερωμένη στην Μαξιμιλιανή Μπρετάνο, την κόρη του φίλου του, Αντόνι Μπρετάνο. Η σονάτα αυτή χαρακτηρίζεται από την ελευθερία και αυθεντικότητα μίας σονάτας. Η εστίασή της επικεντρώνεται στο τρίτο μέρος, με μια σειρά από παραλλαγές που ερμηνεύουν το θέμα της σε μια ευρεία ποικιλία των επιμέρους τρόπων.[1]
Το έργο αποτελείται από τρία μέρη: I. Vivace ma non troppo / Adagio espressivo, Μι μείζονα, 2/4 - II. Prestissimo, Μι ελάσσονα, 6/8 - III. Gesangvoll, mit innigster Empfindung. Andante molto cantabile ed espressivo, Μι μείζονα, 3/4. Μία τυπική εκτέλεση της σονάτας διαρκεί περίπου 20 λεπτά, με το τελευταίο μέρος να διαρκεί πάνω από τον μισό συνολικό χρόνο. Συνολικά, η σονάτα είναι "προικισμένη" με πλούσια μελωδία και ενδιαφέρουσα, περίπλοκη αρμονία.[2]
Manuscript of Op. 109 at the Library of Congress. (Note: although the title of this web page and Beethoven's own title page read "Sonate für das Hammerklavier", it is Op. 109.)