Το σουριμόνο (摺物) είναι ένα υποείδος ξυλογραφίας της Ιαπωνίας. Χρησιμοποιήθηκε για ειδικές περιστάσεις όπως είναι το Νέο Έτος. Κυριολεκτικά η λέξη σουριμόνο σημαίνει «τυπωμένο». Παραγόμενο σε μικρές ποσότητες για ένα ως επί το πλείστον μορφωμένο ακροατήριο, ήταν πειραματικό ως προς τα υλικά και τη μεθοδολογία της εκτύπωσης. Επίσης ήταν δημοφιλέστερο από το 1790 έως τη δεκαετία του 1830, καθώς σουριμόνο παρήγαγαν και πολλοί κορυφαίοι καλλιτέχνες[1]
Το συγκεκριμένο υποείδος περιελάμβανε μείγμα ποίησης και εικόνας καθώς σε πολλές περιπτώσεις φτιάχνονταν από ποιητές και κυκλοφορούσαν σε ποιητικούς κύκλους. Ανάμεσα στα πολλά διαφορετικά εικονογραφικά πρότυπα, τα κοινότερα περιελάμβαναν ιστορικά θέματα, σκηνές από τη φύση και το θέατρο Καμπούκι[2].
Το σουριμόνο τυπωνόταν σε χαρτί υψηλής ποιότητας, το χόσο-γκάμι, με τις καλύτερες τεχνικές της εποχής που αναδείκνυαν την ποιότητα και την απορροφητικότητα του χαρτιού, ώστε οι εικόνες να φαίνονται απαλότερες στην εμφάνιση[3].