Σουόνι Μπιν

Σουόνι Μπιν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16ος αιώνας
East Lothian
Θάνατος16ος αιώνας
Αιτία θανάτουθάνατος στην πυρά
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Σκωτίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεγκληματίας
κατά συρροήν δολοφόνος
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςδολοφονία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αλεξάντερ Σουόνι Μπιν ήταν ο επικεφαλής μιας 48μελούς οικογενείας στην Σκωτία και έδρασε κάπου μεταξύ του 13ου και 16ου αιώνα. Σύμφωνα με πληροφορίες ευθύνεται για τη μαζική δολοφονία και τον κανιβαλισμό πάνω από 1.000 ανθρώπων.

Η ιστορία εμφανίζεται στο The Newgate Calendar, έναν κατάλογο εγκληματιών στη φυλακή του Newgate στο Λονδίνο. Ενώ οι ιστορικοί τείνουν να πιστεύουν ότι ο Σουόνι Μπιν δεν υπήρξε ποτέ ή ότι η ιστορία του είναι σε μεγάλο βαθμό υπερβολική, έχει περάσει στην τοπική λαογραφία και έχει γίνει μέρος της τουριστικής βιομηχανίας του Εδιμβούργου.

Θρύλος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το The Newgate Calendar, ο Σουόνι Μπιν γεννήθηκε στο Ανατολικό Λόθιαν κατά τον 16ο αιώνα.[1] Ο πατέρας του έσκαβε χαντάκια και κούρευε θάμνους. Ο Μπιν προσπάθησε να αναλάβει την οικογενειακή δουλειά, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε ότι δεν του ταίριαζε.

Έφυγε από το σπίτι με μια βίαιη, κατά τις φήμες, γυναίκα την Μπλακ Άγκνες Ντάγκλας, η οποία είχε τις ίδιες προτιμήσεις με εκείνον και φημολογούνταν πως ήταν μάγισσα. Ύστερα από τον καννιβαλισμό ενός θύματος, το ζευγάρι πήγε να μείνει σε μια παράκτια σπηλιά στο Μπενάν Χεντ, μεταξύ του Γκιρβάν και του Μπαλαντρέ. Η σπηλιά είχε βάθος γύρω στα 180 μέτρα και κατά τη διάρκεια της υψηλής παλίρροιας η είσοδός της έκλεινε από το νερό με αποτέλεσμα το ζεύγος να μην ανακαλυφθεί για περίπου 25 χρόνια.

Ο Σόουνι και η Άγκνες έκαναν οχτώ γιούς, έξι κόρες, 18 εγγονούς και 14 εγγονές. Διάφορα εγγόνια ήταν αποτέλεσμα αιμομηξίας τών παιδιών τους.

Χωρίς κανονική εργασία, η φατριά των Μπιν ζούσε στήνοντας προσεκτικές παγίδες την νύχτα για να ληστέψουν και να δολοφονήσουν μεμονομένα άτομα ή μικρές ομάδες ανθρώπων. Η φατριά πήγαινε τα πτώματα στην σπηλιά όπου τα διαμέλιζαν και τα έτρωγαν. Τα υπολλείματα τα έκαναν παστό σε βαρέλια. Η φατριά πέταγε κάποια μέλη των πτωμάτων στην θάλασσα, τα οποία καμιά φορά το νερό ξέβραζε σε γειτονικές παραλίες. Αυτή η στρατιγική χρησιμοποιούνταν για την κάλυψη των εγκλημάτων τους και να οδηγήσει τους χωρικούς να πιστεύουν ότι κάποιο ζώο επιτεθόταν στους ταξιδιώτες.

Τα μέλη πτωμάτων και οι εξαφανίσεις δεν πέρασαν απαρατήρητες από τους ντόπιους χωρικούς , αλλά η φατριά των Μπιν έμενε κρυμμένη στην σπηλιά την ημέρα και αναζητούσε τα θύματά της την νύχτα. Ήταν τόσο προσεκτικοί ώστε οι χωρικοί δεν γνώριζαν την ύπαρξή των δολοφόνων.

Καθώς οι χωρικοί αντιλαμβάνονταν όλο και περισσοτερες εξαφανίσεις, έγιναν αρκετές οργανωμένες έρευνες για να βρεθούν οι ένοχοι. Μία ομάδα είδε την σπηλιά αλλά δεν πίστεψαν ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να μείνει εκεί. Εκνευρισμένοι, και καθώς ήταν σε μία ξέφρενη αναζήτηση δικαιοσύνης, οι χωρικοί λίντσαραν αρκετούς αθώως, αλλά οι εξαφανίσεις συνεχίστηκαν. Οι υποίες βάρεναν τους ξενοδόχους καθώς συνήθως ήταν αυτοί που έβλεπαν για τελευταία φορά το θύμα ζωντανό.

Μία μοιραία νύχτα,η φατριά των Μπιν έστησε ενέδρα σε ένα ζευγάρι που έφευγε πάνω σε άλογο από ενα απόσπασμα αναζήτησης αλλά ό άντρας ήταν επιδέξιος στην μάχη, με αποτέλεσμα να αποκρούσει την φατριά σε το σπαθί του. Η φατριά πλήγωσε θανάσιμα την γυναίκα όταν έπεσε από το άλογο κατά την διάρκεια της μάχης. Πριν εξοντώσουν και τον σύζυγο, ένα μεγάλο μέρος του αποσπάσματος εμφανίστηκε στο μονοπάτι και η φατριά τράπηκε σε φυγή. ο τραμαυτίας μεταφέρθηκε στο δικαστήριο της περιοχής, όπου όλοι πληροφορήθηκαν για το συμβάν.

Με την αποκάλυψη της ύπαρξης της φατριάς των Μπιν, δεν άργησε ο Βασιλιάς (ίσως ο Τζέιμς ο 6ο της Σκωτίας σε ιστορίες για τον 16ο αιώνα, αν και δεν είναι τόσο ξεκάθαρο ποιός θα μπορούσε να είναι σε άλλες ιστορίες απο τον 15ο αιώνα) άκουσε για τις απάνθρωπες αυτές πράξεις και αποφάσησε να ηγηθεί ένα απόσπασμα αναζήτησης με 400 άντρες και αρκετά λαγωνικά. Σύντομα βρήκαν την σπηλιά των Μπιν, την οποία έιχαν παραβλέψει πιο πριν, χάρις τα λαγωνικά. Μπαίνοντας στην σπηλία με πυρσούς, βρήκαν την φατριά περιτριγυρισμένη από ανθρώπινα οστά διαφορα ανθρώπινα μέλη είτε να κρέμονται στους τοίχους είτε να είναι μέσα σε βαρέλια καθώς και αντικείμενα αξίας και κοσμήματα σε σωρούς.

υπάρχουν δύο εκδοχές για το τι ακολούθησε:

  • Η πιο γνωστή από τις δύο εκδοχές είναι ότι η φατριά των Μπιν αιχμαλωτίστηκε ζωντανή και δεν αντιστάθηκε. Τους οδήγησαν με αλυσίδες στις φυλακές Τόλμπουθ στο Εδιμβούργο, και ύστερα μεταφέρθηκαν ή στο Λέι ή στην Γλασκόβη, όπου γρήγορα εκτελέστηκαν χωρίς δίκη, καθώς οι άνθρωποι τις εποχής τους έβλεπαν σαν κάτι κατώτερο από άνθρωπο και δεν μπορούσαν να δικάστούν.Στον Σόουνι και στους υπόλοιπους άνδρες, αφού τους έκοψαν τα γεννητικά όργανα και τα έριξαν στις φωτιές, τους έκοψαν τα χέρια και τα πόδια και τους άφησαν να αιμοραγήσουν μέχρι θανάτου. Τα τελευταία λόγια του Σόουνι ήταν : "Δεν τελείωσε, δεν θα τελειώσει ποτέ". Αφού είδαν τους άνδρες να πεθαίνουν η Αγκάθα και οι υπόλοιπες γυναίκες και παιδιά δέθηκαν σε πασσάλους και κάηκαν ζωντανοί. Αυτές οι μεθόδοι εκτέλεσης (κρέμασμα,πνιγμός,διαμελισμός) χρησιμοποιούνταν για άνδρες που βρέθηκαν ένοχοι εσχάτης προδωσίας. Σε αντίθεση οι γυναίκες για το ίδιο αδίκημα καίγονταν στον πάσσαλο.

Υπάρχει μία ακόμα εκδοχή πως το απόσπαμα άναψε φωτιά στην είσοδο της σπηλίας με αποτέλεσμα η φατριά να πεθάνει από ασφυξία.

Η πόλη Γκιρβάν, η οποία βρίσκεται κοντά στο μέρος όπου εξελίχθηκαν αυτά τα φρικτά γεγονότα, έχει έναν ακόμα θρύλο για την φατριά των Μπιν. Λέγεται πως μια από τις κόρες του Μπιν εγκατέλεψε την φατριά και εγκαταστάθηκε ατο Γκιρβάν όπου φύτεψε ένα δέντρο το όποιο παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για τον απαγχονισμό ανθρώπων, το οποίο έγινε γνωστό ως Χέρι Τρι. Αφού η οικογενειά της ανακαλύφθηκε και αιχμαλωτίστηκε, η ταυτότητα της κόρης αποκαλύφθηκε και οργισμένοι χωρικοί την κρέμασαν από το Χερι Τρι.

  1. ↑ «Sawney Beane». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2010. 

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]