Σπαθίφυλλο | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Σπαθίφυλλο
| ||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||
|
Tο σπαθίφυλλο είναι γένος περίπου 40 ειδών μονοκοτυλήδονων ανθοφόρων φυτών της οικογένειας των Αροειδών, που προέρχεται από τις τροπικές περιοχές της Αμερικής και της νοτιοανατολικής Ασίας. Ορισμένα είδη Σπαθίφυλλων είναι κοινώς γνωστά ως κρίνα της ειρήνης.
Είναι αειθαλή ποώδη πολυετή φυτά με μεγάλα φύλλα μήκους 12-65 εκ. και πλάτους 3-25 εκ.. Τα λουλούδια παράγονται σε ένα παχυσμένο κεντρικό μίσχο (σπάδικα), που περιβάλλεται από ένα 10-30 εκ. μακρύ, λευκό, κιτρινωπό, ή πρασινωπό φυλλόμορφο όργανο που φέρει ταξιανθία που μοιάζει με πέταλα (σπάθη). Το φυτό δεν χρειάζεται μεγάλες ποσότητες φωτός ή νερού για να επιβιώσει. Συχνά καλλιεργείται και χρησιμοποιείται ως φυτό εσωτερικού χώρου, ωστόσο είναι ανθεκτικό σε υψηλή θερμοκρασία και υγρασία όταν φύεται σε ανοιχτό χώρο.
Η περιγραφή του γένους από τον βοτανολόγο Heinrich Wilhelm Schott αναφέρεται στο Spatha foliaris persistens (λατινικά),[1] όπου το spatha είναι μία σπάθη και το foliaris είναι ένα επίθετο που τροποποιεί το spathe, που σημαίνει ότι σχετίζεται με ένα φύλλο και το persistens σημαίνει συνεχής ή επίμονη. Phyllum σημαίνει επίσης ένα φύλλο.
Το γένος περιλαμβάνει τα παρακάτω είδη (στα λατινικά):[2]
Στα καλλιεργούμενα υβρίδια περιλαμβάνεται το είδος:[3]
Αρκετά είδη είναι δημοφιλή ως φυτά εσωτερικού χώρου. Ζουν καλύτερα στη σκιά και χρειάζονται λίγο ηλιακό φως για να ευδοκιμήσουν, ενώ χρειάζονται πότισμα περίπου μία φορά την εβδομάδα. Η μελέτη καθαρού αέρα της NASA διαπίστωσε ότι το Σπαθίφυλλο καθαρίζει τον αέρα ενός εσωτερικού χώρου από ορισμένους περιβαλλοντικούς ρύπους, όπως το βενζόλιο και την φορμαλδεΰδη.[4]
Το Σπαθίφυλλο είναι ήπια τοξικό για τον άνθρωπο και τα ζώα κατά την κατάποση.[5][6] Το κρίνο της ειρήνης δεν είναι ένα αληθινό κρίνο από την οικογένεια των Λειριοειδών (Liliaceae). Τα αληθινά κρίνα είναι πολύ πιο τοξικά για τις γάτες και τα σκυλιά.[7][8] Το κρίνο της ειρήνης περιέχει κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου, που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό του δέρματος, αίσθημα καύσου στο στόμα, δυσκολία στην κατάποση και ναυτία.[9]