Συντεταγμένες: 40°10′49.01″N 44°29′39.98″E / 40.1802806°N 44.4944389°E
Στάδιο Χραζντάν | |
---|---|
Είδος | στάδιο ποδοσφαίρου |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°10′49″N 44°29′40″E |
Διοικητική υπαγωγή | Γερεβάν |
Τοποθεσία | Γερεβάν |
Χώρα | Αρμενία[1] |
Έναρξη κατασκευής | 29 Νοεμβρίου 1970 |
Ολοκλήρωση | 1970 |
Ένοικοι | Εθνική Αρμενίας (ποδόσφαιρο ανδρών) |
Ιδιοκτήτης | Government of Armenia |
Διαχειριστής | Εθνική Αρμενίας (ποδόσφαιρο ανδρών) |
Χωρητικότητα | 54.208 |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Στάδιο Χραζντάν (αρμενικά: Հրազդան մարզադաշտ) είναι στάδιο πολλαπλών χρήσεων στο Γερεβάν της Αρμενίας, το οποίο άνοιξε το 1970. Όντας η μεγαλύτερη αθλητική εγκατάσταση στην Αρμενία, το στάδιο χρησιμοποιείται κυρίως για ποδοσφαιρικούς αγώνες. Ήταν η έδρα της Εθνικής Αρμενίας μέχρι το 1999, η οποία έκτοτε αγωνίζεται περιστασιακά στο στάδιο. Το στάδιο μπορεί να φιλοξενήσει 54.208 θεατές[2] μετά την πιο πρόσφατη ανακατασκευή το 2008, η οποία μετέτρεψε το στάδιο για αποκλειστικά καθήμενους θεατές. Πριν από την ανακαίνιση, το στάδιο μπορούσε να χωρέσει έως και 70.000 θεατές. Ήταν μεταξύ των τεσσάρων κορυφαίων γηπέδων της Σοβιετικής Ένωσης ως προς τη χωρητικότητά του. Το στάδιο φιλοξένησε τους τελικούς του Κυπέλλου Αρμενίας σε πολλές περιπτώσεις, καθώς και την τελετή έναρξης των Παναρμενικών Αγώνων το 2003. Η Εθνική ΕΣΣΔ έπαιξε δύο παιχνίδια στο Στάδιο Χραζντάν, εναντίον της Φινλανδίας και της Ελλάδας, το 1978.
Η παλαιότερη ιδέα κατασκευής γηπέδου ποδοσφαίρου στην κοιλάδα του ποταμού Χραζντάν προτάθηκε από τον Πρώτο Αντιπρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Ένωσης, Αναστάς Μικογιάν, κατά την επίσκεψή του στο Γερεβάν τη δεκαετία του 1950. Κατά την παραμονή του στο προεδρικό μέγαρο σε ένα λόφο με θέα στον ποταμό Χραζντάν, παρατήρησε ένα «φυσικό αμφιθέατρο» στο φαράγγι του Χραζντάν και πρότεινε την κατασκευή ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου χωρητικότητας 30.000 θέσεων. Ωστόσο, η ιδέα δεν έγινε ποτέ σοβαρή εκείνη την περίοδο.
Το 1967, οι αρχές της Αρμενικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας ξεκίνησαν ένα σοβαρό πρόγραμμα για τον εορτασμό της 50ής επετείου από τη σοβιετικοποίηση της Αρμενίας το 1970. Μια ομάδα αρχιτεκτόνων, με επικεφαλής τον πρώην αρσιβαρίστα Κοριούν Χακοπιάν και τον πρώην ξιφομάχο Γκουργκέν Μουσεγκιάν, πρότειναν το σχέδιο κατασκευής ενός γηπέδου ποδοσφαίρου στο φαράγγι του Χραζντάν, για να φιλοξενήσει περίπου 75.000 θεατές.
Συνολικό ποσό 5 εκατομμυρίων ρουβλιών διατέθηκε για το έργο. Οι κατασκευαστικές εργασίες ξεκίνησαν το δεύτερο εξάμηνο του 1969 και με την οικονομική υποστήριξη του Calouste Gulbenkian Foundation, ολοκληρώθηκαν σε μια αξιοσημείωτη περίοδο 18 μηνών.[3]
Η διαδικασία κατασκευής επιτηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον κομμουνιστή ηγέτη, Καρέν Ντεμιρτσιάν. Τελικά, το στάδιο ήταν έτοιμο το Νοέμβριο του 1970. Τα επίσημα εγκαίνια του σταδίου έγιναν στις 29 Νοεμβρίου 1970 με την παρουσία του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, για τον εορτασμό της 50ής επετείου της Αρμενικής ΣΣΔ. Ωστόσο, η προγραμματισμένη τελετή για την ημέρα των εγκαινίων αναβλήθηκε λόγω της έντονης χιονόπτωσης.
Η ιστορία του σταδίου είναι στενά συνδεδεμένη με την ιστορία του αρμενικού ποδοσφαίρου. Το στάδιο, που κατασκευάστηκε σε περίοδο ρεκόρ 18 μηνών, είναι το πρώτο στον κόσμο που χτίστηκε σε ορεινό τοπίο.
Οι αρχιτέκτονες του σταδίου ήταν οι Κοριούν Χακοπιάν και Γκουργκέν Μουσεγκιάν από την Αρμενία. Την επίβλεψη της διαδικασίας κατασκευής είχε ο μηχανικός Έντουαρντ Τοσουνιάν. Στο αρχιτεκτονικό συγκρότημα του σταδίου απονεμήθηκε το βραβείο της καλύτερης κατασκευής της χρονιάς το 1971 και τιμήθηκε από τη Σοβιετική Κυβέρνηση.[4]
Το Στάδιο Χραζντάν φιλοξένησε τον πρώτο του επίσημο ποδοσφαιρικό αγώνα στις 19 Μαΐου 1971 όταν η Αραράτ Ερεβάν νίκησε με 3-0 την ΦΚ Καϊράτ μπροστά σε 78.000 θεατές.[5]
Το στάδιο φιλοξένησε μερικές ένδοξες στιγμές του αρμενικού ποδοσφαίρου κατά τη σοβιετική εποχή. Οι Αρμένιοι πανηγύρισαν το νταμπλ της Αραράτ Ερεβάν στο σοβιετικό ποδόσφαιρο το 1973, το οποίο τους επέτρεψε να παίξουν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης 1974-75. Φτάνοντας στα προημιτελικά, έχασε τον πρώτο αγώνα από την υπερασπίστρια και μελλοντική πρωταθλήτρια Μπάγερν Μονάχου με 2-0, ενώ κέρδισε τον 2ο αγώνα με 1-0 στο Στάδιο Χραζντάν, μπροστά σε περισσότερους από 70.000 θεατές.
Το 1985, το στάδιο ήταν ένα από τα γήπεδα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων της FIFA, το οποίο διεξήχθη στη Σοβιετική Ένωση. Φιλοξένησε τους αγώνες του 1ου ομίλου, καθώς και έναν αγώνα κατά τη διάρκεια των προημιτελικών.
Μετά την ανεξαρτησία της Αρμενίας, το στάδιο φιλοξένησε τους αγώνες της εθνικής ομάδας μέχρι το 1999, όταν το μικρότερο Στάδιο Βαζγκέν Σαρκσιάν στο κέντρο του Γερεβάν έγινε έδρα της. Ο μεγαλύτερος αριθμός θεατών για την Εθνική Αρμενίας καταγράφηκε στις 9 Οκτωβρίου 1996, σε αγώνα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 εναντίον της Γερμανίας. Με παρουσία 42.000 φιλάθλων, ο αγώνας έληξε με 5-1 υπέρ της Γερμανίας.
Το 2003, το στάδιο ιδιωτικοποιήθηκε και πουλήθηκε στην Hrazdan Holding CJSC, η οποία άρχισε να δημιουργεί μια διαδικασία ανακαίνισης το 2005. Μέχρι το τέλος του 2008 το στάδιο έγινε πλήρως καλυμμένο με καθίσματα.
Λίγο μετά την ανακαίνισή του, το στάδιο φιλοξένησε τον αγώνα της Αρμενίας εναντίον της Τουρκίας στις 6 Σεπτεμβρίου 2008, ο οποίος ήταν ο πρώτος αγώνας που έπαιξε η Αρμενία στο στάδιο μετά από έναν αγώνα για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2000 εναντίον της Γαλλίας στις 8 Σεπτεμβρίου 1999. Τον κρίσιμο αγώνα παρακολούθησαν οι πρόεδροι Σερζ Σαρκισιάν και Αμπντουλάχ Γκιουλ, με παρουσία περισσότερων από 30.000 θεατών.
Μετά την ανακαίνιση του 2008, το στάδιο κατείχε το καθεστώς τριών αστέρων της UEFA έως ότου αυτή η βαθμολογία αντικαταστάθηκε από ένα νέο σύστημα κατάταξης.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Αρμενίας, Ρουμπέν Αϊραπετιάν, συνολικά 6 εκατομμύρια ευρώ θα δαπανηθούν για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, του γηπέδου, του στίβου και για την εγκατάσταση πλήρους καλύμματος κερκίδας για το γήπεδο. Μετά την επικείμενη ανακαίνιση, το στάδιο θα έχει την ευκαιρία να υποβάλει προσφορά ως χώρος υποδοχής για τους τελικούς διασυλλογικών διοργανώσεων της UEFA.[6] Οι εργασίες ανακαίνισης ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2012.[7] Εκτιμάται ότι επενδύθηκαν 10 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.