Στάθμευση ονομάζεται η πράξη της ακινητοποίησης και αποδέσμευσης ενός οχήματος και της παραμονής του χωρίς επιβάτες. Συχνά επιτρέπεται η στάθμευση στη μία ή και στις δύο πλευρές ενός δρόμου, αν και μερικές φορές με περιορισμούς. Ορισμένα κτίρια διαθέτουν χώρο στάθμευσης για χρήση από τους κατοίκους των κτιρίων. Οι εθνικές κυβερνήσεις και η τοπική αυτοδιοίκηση συχνά θέτουν κανόνες[1] για τον σχεδιασμό και τη χρήση χώρων στάθμευσης.
Οι χώροι στάθμευσης περιλαμβάνουν αμφότερους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, ως χώρος μίας πολυκατοικίας ή δημοτικό πάρκινγκ, πυλωτή πολυκατοικίας. Στην Ελλάδα, η στάθμευση πραγματοποιείται ως επί το πλείστον στην άκρη του δρόμου ή το κράσπεδο του πεζοδρομίου. Στις ΗΠΑ, αφού άνοιξε ο πρώτος δημόσιος χώρος στάθμευσης για οχήματα στη Βοστώνη, 24 Μαΐου 1898, οι στάβλοι στα αστικά κέντρα άρχισαν να μετατρέπονται σε χώρους στάθμευσης.[2]