Στέπας Μπουτάουτας

Στέπας Μπουτάουτας
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΛιθουανική
Γέννηση25 Αυγούστου 1925
Κάουνας, Λιθουανία
Θάνατος21 Μαρτίου 2001 (75 ετών)
Κάουνας, Λιθουανία
Αθλ. καριέρα1944 - 1956
Καριέρα σε συλλόγους
1944 - 0 Ντιναμό Κάουνας
1945 - 0 ΣΚ Κάουνας
1946 - 0 Ντιναμό Κάουνας
1947 - 1956 0 Ζάλγκιρις Κάουνας
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1947 - 1953 0 Εθνική Σοβιετικής Ένωσης
Τίτλοι
Ολυμπιακοί Αγώνες
Δεύτερη θέση 1952 Ελσίνκι Σοβιετική Ένωση
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA
Πρώτη θέση 1947 Τσεχοσλοβακία Σοβιετική Ένωση
Πρώτη θέση 1951 Γαλλία Σοβιετική Ένωση
Πρώτη θέση 1953 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση

Ο Στέπας Μετσισλάβοβιτς Μπουτάουτας (ρωσικά: Стяпас Мечиславович Бутаутас‎‎, λιθουανικά: Stepas Butautas, 25 Αυγούστου 1925 – 22 Μαρτίου 2001) ήταν Σοβιετικός/Λιθουανός καλαθοσφαιριστής και προπονητής.[1] Αγωνίστηκε με την Εθνική Σοβιετικής Ένωσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952, όπου κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο. Κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, έπαιξε και στους οκτώ αγώνες. Το 1991 ανακηρύχθηκε ως ένας από τους 50 Σπουδαιότερους Παίκτες της FIBA.

Σταδιοδρομία ως παίκτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουτάουτας ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με την Ντίναμο Κάουνας το 1944. Στη συνέχεια έπαιξε με την ΑΣΚ Κάουνας το 1945, πριν επιστρέψει στη Ντίναμο Κάουνας το 1946. Από το 1947 έως το 1956 έπαιξε στη Ζάλγκιρις Κάουνας.

Με τη Ζάλγκιρις, κέρδισε το Πρωτάθλημα ΕΣΣΔ το 1947 και το 1951 καθώς και 6 Πρωταθλήματα Λιθουανικής ΣΣΔ (1945, 1950, 1952, 1953, 1954, 1955).

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουτάουτας υπήρξε μέλος της Εθνικής Σοβιετικής Ένωσης από το 1947 έως το 1954. Με τη Σοβιετική Ένωση, κέρδισε χρυσά μετάλλια στο Ευρωμπάσκετ 1947, στο Ευρωμπάσκετ 1951 και στο Ευρωμπάσκετ 1953 και το ασημένιο μετάλλιο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952.[2][3]

Σταδιοδρομία ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού αποσύρθηκε από την αγωνιστική δράση, ο Μπουτάουτας ξεκίνησε να εργάζεται ως προπονητής καλαθοσφαίρισης. Σε επίπεδο συλλόγων, ήταν ο προπονητής της γυναικείας ομάδας Πόλιτεχνικα Κάουνας από το 1960 έως το 1966. Αργότερα, ήταν ο προπονητής της Ζάλγκιρις Κάουνας από το 1975 έως το 1979.

Ο Μπουτάουτας διετέλεσε προπονητής της Εθνικής Σοβιετικής Ένωσης γυναικών από το 1958 έως το 1964, την οποία οδήγησε σε χρυσά μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1959, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1964, στο Ευρωμπάσκετ 1960, στο Ευρωμπάσκετ 1962 και στο Ευρωμπάσκετ 1964. Κέρδισε επίσης το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 1958.

Εν συνεχεία ανέλαβε προπονητής της Εθνικής Κούβας από το 1967 έως το 1968 και το 1970. Ως προπονητής της Κουβάς συμμετείχε στο Σεντρομπάσκετ του 1967, στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1970.

Διοκητικές θέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουτάουτας χρημάτισε επικεφαλής του τμήματος του Κρατικού Ινστιτούτου Φυσικής Αγωγής της Λιθουανίας (τώρα Λιθουανικό Αθλητικό Πανεπιστήμιο) από το 1978 έως το 1985, Πρόεδρος της Λιθουανικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης από το 1959 έως το 1961 και Πρόεδρος της Επιτροπής Λιθουανών Προπονητών Λιθουανικής από το 1980 έως το 1989.

Ο γιος του, Ραμούνας Μπουτάουτας, ήταν προπονητής της Εθνική Λιθουανίας.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Boris Khavin (1979). All about Olympic Games (στα ρώσικα) (2nd έκδοση). Μόσχα: Fizkultura i sport. σελ. 306. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  2. ↑ Stiepas BUTAUTAS (URS).
  3. ↑ Soviet Union 4 - Stepas Butaustas.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]