Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στέφανος Κωνσταντίνος των Νεμάνια | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1282 |
Θάνατος | 1322 |
Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Stevo Vasojević |
Γονείς | Στέφανος Ούρος Β΄ Μιλούτιν και Ελισάβετ της Ουγγαρίας, βασίλισσα της Σερβίας |
Αδέλφια | Στέφανος Ούρος Γ΄ Άννα Νέδα της Σερβίας |
Οικογένεια | Οίκος των Νεμάνια |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Στέφανος Κωνσταντίνος των Νεμάνια (σερβικά : Стефан Константин од Немањића) από τον Οίκο των Νεμανιδών ήταν Σέρβος πρίγκιπας, γιος και διάδοχος του Στεφάνου Ούρου Β΄ Μιλούτιν, βασιλιά της Σερβίας (1282 - 1321). Μετά τον θάνατο τού πατέρα του και σαν νόμιμος κληρονόμος του βασίλευσε για ένα έτος, καθώς σκοτώθηκε σε εμφύλιο πόλεμο ενάντια στον αδελφό του Στέφανο Ούρο Γ΄ Ντέτσαν(σκ)ι (1322 - 1.331), τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Ζβεκάνε. Ήταν ο Στέφανος Ζ΄ στην σειρά διαδοχής των Νεμάνια και Στέφανος ΣΤ΄ στην σειρά διαδοχής του βασιλείου της Σερβίας.
Γεννήθηκε γύρω στο 1282 ή 1283 και ήταν το δεύτερο παιδί του Μιλούτιν και της Ελένης Αγγελίνας, κόρης του Ιωάννη Α΄ κυβερνήτη της Θεσσαλίας. Μόλις αποσύρθηκε ο πατέρας του το 1316, ο Στέφανος Κωνσταντίνος έλαβε τον τίτλο του βασιλιά, και τιμήθηκε με τη διοίκηση της Ζέτας και ουσιαστικά κατείχε την ιδιότητά ως διαδόχου του θρόνου. Αυτό υποστηρίζεται από το πορτρέτο του στη Γκρατσάνιτσα καθώς και αναφορά του Μιλούτιν που συνδέονται με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Μπάρι.
Ωστόσο ο Μιλούτιν ποτέ δεν ανακοίνωσε επίσημο διάδοχό του και μετά τον θάνατο του το 1321 οι δύο γιοί του ήρθαν σε σύγκρουση για τον θρόνο.
Χάρη στην υποστήριξη της εκκλησίας ο Στέφανος Ούρος Γ΄ στέφθηκε το 1322 βασιλιάς της Σερβίας· ο αδελφός του δεν αναγνώρισε την διαδοχή και ξεκίνησε εμφύλιος πόλεμος. Λεπτομέρειες της σύγκρουσης δεν είναι γνωστές, αλλά είναι σίγουρο ότι στη μάχη μεταξύ τους κατά τη διάρκεια του 1323 έχασε ο Στέφανος Κωνσταντίνος από τις δυνάμεις του αδελφού του.
Σε ορισμένα χρονικά έχει καταγραφεί η βάρβαρη εκτέλεσή του, ενώ κατά άλλες σκοτώθηκε σε μάχη. Μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου, το σώμα του μεταφέρθηκε και τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Ζβεκάνε, όπου ήταν ένα από τα παλάτια των Νεμάνια.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Константин Немањић της Σερβικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |