Στέφαν Κρασενινίκοφ

Στέφαν Κρασενινίκοφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	18^ιουλ. / 29  Οκτωβρίου 1711^γρηγ.[1] ή 11  Νοεμβρίου 1711[2] ή 31 Οκτωβρίου^ιουλ. / 11  Νοεμβρίου 1711^γρηγ.[3] Μόσχα[4][5]
Θάνατος	12^ιουλ. / 23  Φεβρουαρίου 1755^γρηγ. (απροσδιόριστο ημερολόγιο, θεωρείται Ιουλιανό)[1][6] Αγία Πετρούπολη[7][5]
Τόπος ταφής	νεκροταφείο Λαζάρεφ
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Ρωσίας Ρωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ρωσικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά[8]
Σπουδές	Σλαβοελληνολατινική Ακαδημία Academic Gymnasium at the St. Petersburg Academy of Sciences Κρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	βοτανολόγος[9] εξερευνητής[9] ανθρωπολόγος φυσιοδίφης γεωγράφος[10]
Εργοδότης	Ακαδημία Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Στεπάν Πέτροβιτς Κρασενινίκοφ (ρωσικά: Степа́н Петро́вич Крашени́нников‎‎, 11 Νοεμβρίου (Π.Η. 31 Οκτωβρίου) 1711 - 8 Μαρτίου (Π.Η. 25 Φεβρουαρίου) 1755) ήταν ένας Ρώσος εξερευνητής της Σιβηρίας, φυσιοδίφης και γεωγράφος, ο οποίος έδωσε την πρώτη πλήρη περιγραφή της Καμτσάτκα στις αρχές του 18ου αιώνα. Εκλέχτηκε στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών το 1745. Το ηφαίστειο Κρασενινίκοφ στην Καμτσάτκα ονομάστηκε προς τιμήν του.

Πρώτα χρόνια

Ο Κρασενινίκοφ εκπαιδεύτηκε στη Σλαβική Ελληνολατινική Ακαδημία της Μόσχας (1724-32), όπου ο Λομονόσοφ ήταν συμμαθητής του. Στο πλαίσιο των εκτεταμένων προετοιμασιών του Βίτους Μπέρινγκ για τη δεύτερη αποστολή στην Καμτσάτκα, επιλέχθηκαν 12 μαθητές από την ακαδημία για την αποστολή - ο Κρασενινίκοφ ήταν ένας από αυτούς. Έτσι, συνέχισε την εκπαίδευσή του στην Αγία Πετρούπολη προτού ξεκινήσει για τη δεύτερη αποστολή της Καμτσάτκα (1731-42).^[11]

Η δεύτερη αποστολή της Καμτσάτκα

Ο Κρασενινίκοφ επρόκειτο να μελετήσει φυτά, ζώα και ορυκτά, αλλά επιπλέον εξέφρασε έντονο ενδιαφέρον για την ιστορία και τη γεωγραφία της Σιβηρίας.^[11] Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της αποστολής, συνόδευσε τον καθηγητή Γκμέλιν στο ταξίδι μέσω των Ουραλίων και της δυτικής Σιβηρίας στο Γιενισέισκ. Έκανε πολλές παρατηρήσεις σχετικά με τη φυσική ιστορία, την εθνολογία και τη γλωσσολογία, π.χ. καταγραφές της γλώσσας Εβένκι (τουνγκούς) και του λεξιλογίου της Μπουργιατικής γλώσσας. Από την έδρα του Μπέρινγκ στο Γιακούτσκ, οι καθηγητές της αποστολής, ο Γκμέλιν και Γκέρχαρντ Φρίντριχ Μίλλερ έστειλαν τον Κρασενινίκοφ μπροστά στο Οχότσκ και τη Καμτσάτκα για να χτίσει σπίτι και να προβεί σε προκαταρκτικές παρατηρήσεις. Έτσι, έγινε μέλος της αποστολής με την πιο εκτεταμένη γνώση της χερσονήσου. Δημοσίευσε τις παρατηρήσεις του το 1755 ("Описание земли Камчатки")^[12][13]. Ωστόσο, σχεδίασε εκτενώς τα χειρόγραφα του αποθανόντος Γκεόργκ Βίλχελμ Στέλερ. Εκτός από τις λεπτομερείς αναφορές των φυτών και των ζώων της περιοχής, υπήρξαν επίσης αναφορές σχετικά με τη γλώσσα και τον πολιτισμό των Ιτελμέν και των Κοριάκων, όπου σύμφωνα με πληροφορίες τα πήγαινε πολύ καλά με αυτούς.

"Ηφαίστεια στην Καμτσάτκα. Από το Описание земли Камчатки, Αγία Πετρούπολη 1755."

Ύστερα χρόνια

Ο Κρασενινίκοφ πέρασε δέκα χρόνια στη δεύτερη αποστολή της Καμτσάτκα. Κατά την επιστροφή του στην Αγία Πετρούπολη, έγραψε και υπερασπίστηκε τη διδακτορική του διατριβή για την ιχθυολογία το 1745. Διορίστηκε επικεφαλής της Ακαδημίας Επιστημών και αργότερα επικεφαλής του Βοτανικού Κήπου της Ακαδημίας και καθηγητής φυσικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο. Ήταν ένας από τους 26 Ρώσους που έγιναν μέλη της Ακαδημίας τον 18ο αιώνα.^[11] Το 1752, ο Κρασενινίκοφ πήγε στην τελευταία του αποστολή, στις εκτάσεις της λίμνης Λάντιογκα και του Νόβγκοροντ για να ερευνήσει τη χλωρίδα. Πέθανε πριν μπορέσει να δημοσιεύσει τις παρατηρήσεις του, οι οποίες αντ 'αυτού δημοσιεύθηκαν από τον Νταβίντ ντε Γκορτέρ.^[14]

Είδη φυτών που ονομάστηκαν προς τιμήν του

Περισσότερα από 20 είδη έχουν ονομαστεί προς τιμήν του,^[15] όπως:

• Το είδος σπαθόχορτου Carex krascheninnikovii Komarov ex Hultén, το οποίο συλλέχθηκε από τον Β. Λ. Κομάροφ το 1909 στον ίδιο λόφο που το είχε βρει ο Κρασενινίκοφ κατά τη διάρκεια της δεύτερης αποστολής της Καμτσάτκα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• (Ρωσικά) Крашенинников, Степан Петрович.

Παραπομπές

1. 2108349.
2. «Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 2: К—П» (Ρωσικά) Nauka. Αγία Πετρούπολη. 1999. ISBN-10 5-02-028095-X.
3. «Историческая энциклопедия Сибири». (Ρωσικά) Historical Encyclopedia of Siberia. Νοβοσιμπίρσκ. 2009. ISBN-10 5-8402-0230-4.
4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
5. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
6. Nikolay Chechulin: «Крашенинников, Степан Петрович» (Ρωσικά)
7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
8. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 165448172. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2020.
9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
10. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
11. Egerton, Frank N. (2008). «A History of the Ecological Sciences, Part 27: Naturalists Explore Russia and the North Pacific During the 1700s». Bulletin of the Ecological Society of America 89 (1): 39–60. doi:10.1890/0012-9623(2008)89[39:AHOTES]2.0.CO;2. 
12. Krasheninnikov, S.P. (1755). Описание земли Камчатки, vol. 1. St petersburg: Imperial Academy of Sciences. 
13. Krasheninnikov, S.P. (1755). Описание земли Камчатки, vol. 2. St petersburg: Imperial Academy of Sciences. 
14. de Gorter, David (1761). Flora Ingrica ex schedis Stephani Krascheninnikow confecta et propriis observationibus. Petropoli: Typis Academiae Scientiarum. 
15. IPNI query