Στρατώνες των Πραιτωριανών

Συντεταγμένες: 41°54′31.67521″N 12°30′28.58684″E / 41.9087986694°N 12.5079407889°E / 41.9087986694; 12.5079407889

Στρατώνες των Πραιτωριανών
Χάρτης
Είδοςρωμαϊκό στρατόπεδο, στρατώνας, αρχαιολογική θέση και αρχαία ρωμαϊκή κατασκευή
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°54′32″N 12°30′29″E
Διοικητική υπαγωγήΡώμη
ΧώραΙταλία
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)
Η θέση των Στρατώνων των Πραιτοριανών και η αρχαία Ρώμη
Η σωζόμενη Πραιτοριανή Πύλη.

Οι Στρατώνες των Πραιτωριανών (λατινικά: Castra Praetoria‎‎) ήταν οι αρχαίοι στρατώνες της πραιτωριανής φρουράς της Αυτοκρατορικής Ρώμης.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον Ρωμαίο ιστορικό Τάκιτο, οι στρατώνες κτίστηκαν το 23 μ.Χ. από τον Λεύκιο Αίλιο Σηιανό, τον έπαρχο του πραιτορίου, που υπηρετούσε υπό τον Αυτοκράτορα Τιβέριο, σε μία προσπάθεια να ενοποιηθούν τα διάφορα τμήματα των φρουρών.[1]

Οι στρατώνες ανεγέρθηκαν λίγο έξω από την πόλη της Ρώμης και περιβάλλονταν από συμπαγείς τοίχους τοιχοποιίας, συνολικών διαστάσεων 440 επί 380 μέτρων. Τρεις από τις τέσσερις πλευρές των τειχών ενσωματώθηκαν αργότερα στα Αυρηλιακά Τείχη και τμήματά τους είναι ευδιάκριτα σήμερα. Η γειτονική συνοικία της πόλης Κάστρο Πρετόριο (Castro Pretorio) πήρε το όνομά της από τους στρατώνες.

Τα Στρατόπεδα των Πραιτωριανών ήταν η τοποθεσία πολλών σημαντικών γεγονότων στην ιστορία της Ρώμης. Σε αυτό το στρατόπεδο μεταφέρθηκε ο Κλαύδιος μετά τη δολοφονία του ανιψιού του Καλιγούλα, για να γίνει ο πρώτος Αυτοκράτορας που ανακηρύχθηκε από τους Πραιτωριανούς. Εδώ επίσης ήταν, όπου η Πραιτωριανή Φρουρά δημοπράτησε τον Αυτοκρατορικό τίτλο μετά τη δολοφονία του αυτοκράτορα Περτίνακος. Στις 28 Μαρτίου 193 μ.Χ., ο Τίτος Φλάβιος Κλαύδιος Σουλπικιανός βρισκόταν μέσα στους στρατώνες προσπαθώντας να ηρεμήσει τα στρατεύματα, όταν άρχισε να προσφέρει δωρεά (donativum), εάν αυτά υποστήριζαν την υποψηφιότητά του για τον θρόνο. Εν τω μεταξύ έφτασε στο στρατόπεδο και ο Δίδιος Ιουλιανός, και επειδή ήταν απαγορευμένη η είσοδός του, φώναζε τις προσφορές του στη Φρουρά. Μετά από ώρες προσφορών, ο Σουλπικιανός υποσχέθηκε 20.000 σηστέρτιους σε κάθε στρατιώτη. Ο Ιουλιανός, φοβούμενος ότι ο Σουλπικιανός θα έπαιρνε τον θρόνο, πρόσφερε τότε 25.000. Οι φρουροί έκλεισαν με την προσφορά του Ιουλιανού, άνοιξαν τις πύλες τού στρατοπέδου και τον ανακήρυξαν Αυτοκράτορα.[2] Αυτός ήταν επίσης ο τόπος δολοφονίας του Αυτοκράτορα Ελαγάβαλου και της μητέρας του Ιουλίας Σωαιμιάδος από τους Πραιτοριανούς το 222 π.Χ. Στη συνέχεια, το 238, οι στρατώνες δέχθηκαν επίθεση από τους πολίτες της Ρώμης, που ήταν σε εξέγερση κατά του Αυτοκράτορα Μαξιμίνου του Θρακός.

Οι Στρατώνες των Πραιτωριανών καταστράφηκαν από τον Κωνσταντίνο Α΄, ο οποίος διέλυσε επίσης την Πραιτωριανή Φρουρά κατά την κατάκτηση της Ιταλίας, όταν ο Μαξέντιος κυβερνούσε ως Ρωμαίος Αυτοκράτορας της Δύσης στην Ιταλία.[3] Η τελευταία τους δράση ήταν στη Μάχη της Μιλβίας Γέφυρας το 312, όπου είχαν λάβει το μέρος του Μαξεντίου. Μετά τη νίκη του ο Κωνσταντίνος Α΄ διέλυσε επίσημα την Πραιτωριανή Φρουρά, στέλνοντας τα μέλη της σε διάφορες γωνιές της Αυτοκρατορίας.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Tacitus. Annals. 4.1-2. 
  2. ↑ Cassius Dio, LXXIV, 11.1-5
  3. ↑ Bunson, Matthew (1994). Encyclopedia of the Roman Empire. New York: Facts on File, Inc. σελ. 342. ISBN 0-8160-3182-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]