Συγκρότημα εκτοξεύσεων 10

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|18|12|2024}}
CCAFS LC-10
Συντεταγμένες 28°27′0″N 80°33′33″W / 28.45000°N 80.55917°W / 28.45000; -80.55917Συντεταγμένες: 28°27′0″N 80°33′33″W / 28.45000°N 80.55917°W / 28.45000; -80.55917
Είδος χρήσης Εκτοξεύσεις πυραύλων εδάφους - εδάφους
Οργανισμός USAF
Εξέδρες εκτόξευσης 1
Πύραυλοι Navaho, Alpha Draco, Jason
Πρώτη εκτόξευση 12 Αυγούστου 1957
Τελευταία εκτόξευση 27 Απριλίου 1959
Σύνολο εκτοξεύσεων 9
Σήμερα βρίσκεται σε ανενεργία

Το συγκρότημα εκτοξεύσεων πυραύλων με τον αριθμό LC-10 στο ακρωτήριο Κανάβεραλ ήταν διαστημική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή του νησιού Merritt στην Φλόριντα. Κατασκευάστηκε μαζί με το LC-9 για την πραγματοποίηση των δοκιμαστικών εκτοξεύσεων πυραύλων τύπου Navaho και ήταν σε λειτουργία για λίγα χρόνια στο τέλος της δεκαετίας του 1950. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την εκτόξευση πυραύλων Alpha Draco και Jason πυρηνικής έρευνας της ατμόσφαιρας.

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα αυτό κατασκευάστηκε το 1956 από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία για την δοκιμαστική εκτόξευση του πειραματικού πυραύλου Navaho. Το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει το 1946 και είχε ως στόχο την εξέλιξη ενός διηπειρωτικού πυραύλου. Η χρήση του συγκροτήματος 10 ανακοινώθηκε επίσημα στις 29 Ιουνίου 1956. Η πρώτη εκτόξευση πυραύλου Navaho πραγματοποιήθηκε στις 12 Αυγούστου 1957. Ο πύραυλος εκτροχιάστηκε αμέσως μετά από την απογείωση και έπεσε στον Ατλαντικό ωκεανό. Τα επόμενα χρόνια η χρήση του συγκροτήματος περιορίστηκε σε ασκήσεις λειτουργίας του πυραύλου, ώσπου το συγκρότημα έκλεισε το 1958 λόγω αποτυχιών και αλλεπάλληλων αναβολών του όλου προγράμματος.

Μετά το τέλος του προγράμματος Navaho, το συγκρότημα χρησιμοποιήθηκε για εκτοξεύσεις πυραύλων τύπου Jason πυρηνικής έρευνας. Ο πύραυλος Jason είχε πέντε βαθμίδες και έφτανε μέχρι τα 800 χλμ. ύψος στα πλαίσια του ατομικού προγράμματος Operation Argus. Σκοπός του προγράμματος ήταν η έκρηξη ατομικής βόμβας σε μεγάλο ύψος στην ατμόσφαιρα και η παρατήρηση των αποτελεσμάτων της έκρηξης αυτής. Τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1958 πραγματοποιήθηκαν συνολικά έξι επιτυχείς εκτοξεύσεις πυραύλων του τύπου αυτού.

Στην συνέχεια το συγκρότημα χρησιμοποιήθηκε για την εκτόξευση τριών πυραύλων τύπου Alpha Draco το 1959. Κατασκευαστής των πυραύλων τύπου Alpha Draco ήταν η McDonnell. Αποτελούντο από δύο βαθμίδες στερεών καυσίμων και ένα σώμα επαναφοράς στην Γη από ύψος 30 χιλιομέτρων, το οποίο ήταν ικανό χωρίς βοηθητικούς προωθητικούς πυραύλους να διανύσει 400 χιλιόμετρα από το σημείο εκτόξευσής του. Συνολικά εκτοξεύθηκαν τρεις πύραυλοι Alpha Draco από το σύμπλεγμα 10. Η τελευταία εκτόξευση έγινε στις 27 Απριλίου 1959.

Τελικά, το συγκρότημα απενεργοποιήθηκε το 1959 και οι εγκαταστάσεις αποσυναρμολογήθηκαν για να δώσουν την θέση τους στις εγκαταστάσεις εκτόξευσης διηπειρωτικών πυραύλων τύπου Minuteman.

Περιγραφή του συγκροτήματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα LC-10 ήταν αντίγραφο του LC-9.

Χρονολογία εκτοξεύσεων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ημερομηνία και Ώρα (UTC) Τύπος Πυραύλου
15 Αυγούστου 1958 04:16 Jason 1822
27 Αυγούστου 1958 03:33 Jason 1909
30 Αυγούστου 1958 04:31 Jason 2022
30 Αυγούστου 1958 06:36 Jason 2025
31 Αυγούστου 1958 00:07 Jason 2020
2 Σεπτεμβρίου 1958 22:15 Jason 2043
16 Φεβρουαρίου 1959 Alpha Draco
16 Μαρτίου 1959 Alpha Draco
27 Απριλίου 1959 Alpha Draco

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]