Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων

Το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων ή Συμβούλιο των Λαϊκών Κομισάριων (Ρωσικά: Совет народных коммиссаров), γνωστό με το ακρωνύμιο Σοβναρκόμ (Совнарком) ήταν ένας κυβερνητικός θεσμός που σχηματίστηκε λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Δημιουργημένο στην Ρωσική Δημοκρατία το συμβούλιο έβαλε τα θεμέλια της αναδιάρθρωσης της χώρας για την διαμόρφωση της Σοβιετικής Ένωσης. Έφτασε να γίνει η ανώτατη κυβερνητική αρχή εκτελεστικής εξουσίας στο σοβιετικό σύστημα στα κράτη που ήρθαν υπό τον έλεγχο των Μπολσεβίκων.

Το Σύνταγμα του 1918 της ΡΣΟΣΔ επισημοποίησε τον ρόλο του Σοβναρκόμ στην Ρωσική Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Σοβιετική Δημοκρατία (ΡΣΟΣΔ): επρόκειτο να είναι υπεύθυνο απέναντι στο Συνέδριο των Σοβιέτ για την “γενική διαχείριση των υποθέσεων του κράτους”. Το σύνταγμα επέτρεψε στο Σοβναρκόμ να εκδίδει διατάγματα με πλήρη ισχύ νόμου, όταν το Συνέδριο δεν συνεδρίαζε. Το Συνέδριο, συνήθως μετά, ενέκρινε αυτά τα διατάγματα κατά την επόμενη συνεδρίασή του.

Όταν ιδρύθηκε η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών τον Δεκέμβριο του 1922, το Σοβναρκόμ της ΕΣΣΔ σχηματίστηκε στα πρότυπα του Σοβναρκόμ της ΡΣΟΣΔ. To 1946 μετονομάστηκε σε Συμβούλιο των Υπουργών.[1]

Αρχικοί Λαϊκοί Επίτροποι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λένιν και Στάλιν το 1922

Το πρώτο συμβούλιο που εκλέχτηκε από το Δεύτερο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ απαρτίστηκε, όπως παρακάτω:

Λαϊκός Επίτροπος Αρχικό Αξίωμα Θάνατος
Β. Ι. Λένιν Πρόεδρος Φυσικά αίτια 1924
Νικολάι Γκορμπούνοφ Γραμματέας Εκτελέστηκε 1938
Βλαντιμίρ Μιλιούτιν Λαϊκό Επιτροπάτο Γεωργίας της ΡΣΟΣΔ Εκτελέστηκε 1937
Νικολάι Κριλένκο (Τομέας Πολέμου) Συμβούλιο Λαϊκών Επιτρόπων για τον Πόλεμο και το Ναυτικό Εκτελέστηκε 1938
Πάβελ Ντιπένκο (Τομέας Ναυτικών) Εκτελέστηκε 1938
Βίκτορ Νογκίν Λαϊκό Επιτροπάτο Εμπορίου και Βιομηχανίας της ΡΣΟΣΔ Φυσικά αίτια 1924
Ανατόλι Λουνατσάρσκι Λαϊκό Επιτροπάτο Εκπαίδευσης της ΡΣΟΣΔ Φυσικά αίτια 1933
Ιβάν Τεοντόροβιτς Λαϊκό Επιτροπάτο Επισιτισμού Εκτελέστηκε 1937
Λέον Τρότσκι Λαϊκό Επιτροπάτο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΡΣΟΣΔ Δολοφονήθηκε 1940
Αλεξέι Ρίκοφ Λαϊκό Επιτροπάτο Εσωτερικών Υποθέσεων της ΡΣΟΣΔ Εκτελέστηκε 1938
Γκεόργκι Οπόκοφ Λαϊκό Επιτροπάτο Δικαιοσύνης Εκτελέστηκε 1937
Αλεξάντερ Σλιαπνίκοφ Λαϊκό Επιτροπάτο Εργασίας Εκτελέστηκε 1937
Ιωσήφ Στάλιν Λαϊκό Επιτροπάτο Εθνοτήτων Φυσικά αίτια 1953
Νικολάι Γκλεμπόφ-Αβιλόφ Λαϊκό Επιτροπάτο Ταχυδρομείων και Τηλεγραφημάτων της ΡΣΟΣΔ Εκτελέστηκε 1937
Λαϊκό Επιτροπάτο Σιδηροδρόμων
Ιβάν Σκβορτσόφ-Στεπάνοφ Λαϊκό Επιτροπάτο Οικονομικών Φυσικά αίτια 1928
Αλεξάνδρα Κολοντάι Λαϊκό Επιτροπάτο Κοινωνικής Πρόνοιας Φυσικά αίτια 1952

Πανενωσιακό Σοβναρκόμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την δημιουργία της ΕΣΣΔ το 1922, η κυβέρνηση της Ένωσης πήρε έλαβε την μορφή του Σοβναρκόμ της ΡΣΟΣΔ. Οι σοβιετικές δημοκρατίες διατήρησαν τις δικές τους κυβερνήσεις (Σοβναρκόμ_, οι οποίες ασχολήθηκαν με εσωτερικά ζητήματα.

Σοβμίν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1946, τα Σοβναρκόμ μετασχηματίστηκαν σε Συμβούλιο Υπουργών (Σοβμίν), τόσο σε Πανενωσιακό όσο και επίπεδο Ενωσιακής δημοκρατίας.[1][2][3]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 "О преобразовании Совета Народных Комиссаров СССР в Совет Министров СССР и Советов Народных Комиссаров Союзных и Автономных республик в Советы Министров Союзных и Автономных республик" 15 марта 1946 года [On Reforming the Council of People's Commissars into the Council of Ministers, and the Councils of People's Commissars of Union and Autonomous Republics into the Councils of Ministers of Union and Autonomous Republics, 15 March 1946]. Legislation of the USSR 1946-1952 (in Russian). World and Market Economy - Collection of Articles on Economy, Igor Averin.
  2. ↑ Huskey, Eugene (1992). Executive power and Soviet politics: the rise and decline of the Soviet state. USA: M.E. Sharpe. σελ. 281. ISBN 1-56324-059-9. 
  3. ↑ Law, David A (1975). Russian civilization. New York: Ardent Media. σελ. 185. ISBN 0-8422-0529-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]