Συμμετοχή της Ισπανίας στη Eurovision

Ισπανία
Τηλεοπτ. φορέαςRTVE
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Εθνικός τελικός
1961–1962
1964–1965
1969 (τραγούδι)
1970
1971 (καλλιτέχνης)
1976
1979
2000–2001
2005
2007–2011
2012–2013 (τραγούδι)
2014
2016–2017
2021 (τραγούδι)
Operación Triunfo
2002–2004
2018–2019
Benidorm Fest
2022–2023
Εσωτερική επιλογή
1963
1966–1968
1969 (καλλιτέχνης)
1971 (τραγούδι)
1972–1975
1977–1978
1980–1999
2006
2012–2013 (καλλιτέχνης)
2015
2020
2021 (καλλιτέχνης)
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές63
Διοργανώσεις1969
Πρώτη συμμετοχή1961
Καλύτερη θέση1η: 1968, 1969
Χειρότερη θέσηΤελευταία: 1962, 1965, 1983, 1999, 2017
Μηδέν βαθμοί1962, 1965, 1983
Επιπλέον σύνδεσμοι
Σελίδα του TVE
Η σελίδα της Ισπανίας στο Eurovision.tv

Η Ισπανία συμμετείχε στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 63 φορές από τότε που έκανε το ντεμπούτο της το 1961, όπου έφτασε την ένατη θέση. Από το 1999, η Ισπανία είναι μία από τις "Μεγάλες Πέντε", μαζί με τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίοι μπορούν αυτομάτως να συμμετάσχουν στον τελικό, επειδή είναι οι πέντε μεγαλύτεροι οικονομικοί συντελεστές στην Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU). Η Ισπανία διαγωνίζεται συνεχώς στο διαγωνισμό από το ντεμπούτο της χώρας το 1961. Η μόνη χώρα με μακρύτερη πορεία απρόσκοπτης εμφάνισης της Eurovision είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, που είναι παρών από το 1959 και συμμετέχει ασταμάτητα από τότε.

Η Ισπανία κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές, πρώτα το 1968 με το τραγούδι "La, la, la" που τραγούδησε η Μασσιέλ και πάλι το 1969, όταν το "Vivo cantando" της Σαλομέ κέρδισε σε ισοβαθμία με άλλα 3 τραγούδια, το "Boom Bang-a-Bang" της Λουλού, που εκπροσωπούσε το Ηνωμένο Βασίλειο, το "Un jour, un enfant" της Φρίντα Μποκαρά, που εκπροσωπούσε τη Γαλλία, και το "De troubadour" της Λένι Κουρ, το οποίο εκπροσωπούσε την Ολλανδία. Ο διαγωνισμός στη Μαδρίτη το 1969 είναι η μοναδική φορά που η Ισπανία φιλοξένησε την εκδήλωση. Μετά την τετραμερή ισοπαλία του 1969, πολλές χώρες αποχώρησαν και τον διαγωνισμό το 1970 τον φιλοξένησε η Ολλανδία. Η Ισπανία τερμάτισε επίσης δεύτερη στο διαγωνισμό τέσσερις φορές, με την Καρίνα το 1971, τους Mocedades το 1973, τη Μπέτι Μισιέγο το 1979 και την Άναμπελ Κόντε το 1995 και τερμάτισε τρίτη το 1984 με το γκρούπ Bravo. Η χώρα τερμάτισε με "μηδέν βαθμούς" τρεις φορές: το 1962, το 1965 και το 1983, και τελείωσε τελευταία το 1999 και το 2017.

Από την αρχή του 21ου αιώνα, η Ισπανία έφτασε στην πρώτη δεκάδα επτά φορές, με τον Νταβίδ Θιβέρα (2001) να τερματίζει 6ος, τη Ρόσα Λόπεθ (2002) να τερματίζει 7η, την Μπετ (2003) να τερματίζει 8η, τον Ραμόν (2004) να τερματίζει 10ος, με τις Παστόρα Σολέρ (2012) και Ρουτ Λορένθο (2014) να τερματίζουν επίσης στη 10η θέση και τη Σανέλ (2022) να τερματίζει 3η. Η Ισπανία απέτυχε επίσης να φτάσει στην πρώτη 20άδα σε 10 από τους τελευταίους 17 διαγωνισμούς, συμπεριλαμβανομένων για έξι διαδοχικούς αγώνες (2015–22). Ως το 2022, η Ισπανία είναι η πρώτη χώρα με την μεγαλύτερη απόσταση χρόνου από την τελευταία της νίκη, με συνολικά 55 χρόνια δίχως νίκη (1969–2024).

Διαδικασία επιλογής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ισπανία έχει τροποποιήσει τακτικά τη διαδικασία επιλογής που χρησιμοποιήθηκε για να βρει τη συμμετοχή της χώρας στο διαγωνισμό, είτε εθνικός τελικός είτε εσωτερική επιλογή (μερικές φορές συνδυασμός και των δύο μορφών) έχει τηρηθεί από τον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό μέχρι στιγμής. Μεταξύ 1977 και 1999, οι συμμετοχές της Ισπανίας επελέγησαν εσωτερικά από την TVE. Πριν από αυτό, οι εσωτερικές επιλογές και οι εθνικοί διαγωνισμοί, όπως το Pasaporte a Dublín το 1971, εναλλασσόταν.[1]

Από το 2000, η Ισπανία χρησιμοποίησε διάφορες μορφές επιλογής με διαφορετικά αποτελέσματα. Το 2000 και το 2001, η TVE διοργάνωσε ένα εθνικό τελικό που ονομάζεται Eurocanción, όπου ο Ισπανός εκπρόσωπος επιλέχθηκε για το διαγωνισμό.[2] Από το 2002 έως το 2004, χρησιμοποιήθηκε το reality show Operación Triunfo (η ισπανική έκδοση του Star Academy) για να επιλέξει την συμμετοχή, μια μορφή που ανανέωσε το ενδιαφέρον του ισπανικού κοινού για το διαγωνισμό[3] και έφερε τρία συνεχόμενα αποτελέσματα στην πρώτη δεκάδα, μέχρι τη στιγμή που το TVE αποφάσισε να μην φιλοξενήσει άλλες εκδόσεις του σόου. Το 2005, διοργανώθηκε ο εθνικός τελικός Eurovisión 2005: Elige nuestra canción (Eurovision 2005: Επιλέξτε το τραγούδι μας), όπου το κοινό επέλεξε το αγαπημένο του τραγούδι ανάμεσα σε μια προεπιλογή που έκανε η TVE, άγνωστων καλλιτεχνών, που τους υπέβαλαν δισκογραφικές εταιρίες. Το αποτέλεσμα στον τελικό της Eurovision δεν ήταν καλό και για το 2006, η επιλογή έγινε εσωτερικά για πρώτη φορά από το 1999, με παρόμοιο αποτέλεσμα. Το 2007, η συμμετοχή της Ισπανίας αποφασίστηκε μέσω της εκπομπής Misión Eurovisión 2007, με ένα απογοητευτικό αποτέλεσμα για άλλη μια φορά.

Από το 2008 έως το 2010, το Διαδίκτυο αποτέλεσε το βασικό στοιχείο των διαγωνισμών που χρησιμοποίησε η TVE για την επιλογή της ισπανικής συμμετοχής. Το 2008, ο ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης MySpace αναμείχθηκε στον εθνικό τελικό Salvemos Eurovisión (Ας σώσουμε τη Eurovision). Δημιουργήθηκε ένας ιστότοπος που επέτρεψε σε οποιονδήποτε να φορτώσει ένα τραγούδι και να προχωρήσει σε ένα τηλεοπτικό τελικό, αν επιλεγεί από τους ψηφοφόρους σε απευθείας σύνδεση ή από κριτική επιτροπή. Το αποτέλεσμα βελτιώθηκε λίγο, αλλά όχι πολύ. Παρ' όλα αυτά το ενδιαφέρον του ισπανικού κοινού αναζωπυρώθηκε ξανά.[3] Για το 2009, το MySpace εξακολουθούσε να συμμετέχει στη διαδικασία επιλογής Eurovisión 2009: El retorno (Eurovision 2009: Η Επιστροφή), παρόλο που ορισμένες αλλαγές εισήχθησαν στη μορφή.[4] Το αποτέλεσμα ήταν το χειρότερο στη δεκαετία του 2000 (24η θέση). Το 2010, μια παρόμοια μορφή, Eurovisión: Destino Oslo, επέλεξε την ισπανική συμμετοχή, με το καλύτερο αποτέλεσμα από το 2004 (15η).[5]

Το 2011, η ψηφοφορία στο Internet απορρίφθηκε από τη νέα μέθοδο επιλογής Destino Eurovisión. Μετά από ένα ακόμα απογοητευτικό αποτέλεσμα (23η), για το 2012, η TVE αποφάσισε να προσεγγίσει μια καταξιωμένη καλλιτέχνη, την Παστόρα Σολέρ, και να οργανώσει έναν τελικό για να επιλέξει το τραγούδι της.[6] Για πρώτη φορά από το 2004, η χώρα τερμάτισε στην πρώτη δεκάδα. Η ίδια διαδικασία επαναλήφθηκε το 2013, με τους καταξιωμένους El Sueño de Morfeo, απ' των οποίων το τελικό αποτέλεσμα κατέληξε ένα από τα πιο απογοητευτικά (25η από τις 26 συμμετοχές) στην μακρόχρονη ιστορία της Ισπανίας στη Eurovision. Μερικοί κριτικοί, ωστόσο, κατηγόρησαν μια λιγότερο από αστρική απόδοση ενός κατά τα άλλα συμπαγούς τραγουδιού.[7] Το 2014, η TVE αποφάσισε να επιστρέψει σε μια εθνική τελική διαδικασία πολλαπλών καλλιτεχνών, που ονομάζεται Mira quién va a Eurovisión. Πέντε καλλιτέχνες κλήθηκαν να συμμετάσχουν από την TVE. Για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια, η χώρα τερμάτισε ξανά στην πρώτη δεκάδα.

Το 2015, για πρώτη φορά από το 2006, τόσο ο καλλιτέχνης, η Εδούρνε, όσο και το τραγούδι επιλέχθηκαν εσωτερικά από την TVE. Στις 18 Δεκεμβρίου 2015, η TVE ανακοίνωσε ότι θα διοργανώσει έναν εθνικό τελικό με το όνομα Objetivo Eurovisión, για να επιλέξει την ισπανική συμμετοχή για τον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2016. Έξι συμμετοχές διαγωνίστηκαν σε εθνικό τελικό και η Μπάρεϊ κέρδισε τη διαδικασία επιλογής. Η ίδια διαδικασία χρησιμοποιήθηκε και το 2017, με τον Manel Navarro να κερδίζει τον εθνικό τελικό, όπου έμελλε να είναι το χειρότερο αποτέλεσμα της Ισπανίας από το 1999, αφού τερμάτισε τελευταία.

Το 2017, η TVE ανέθεσε μια νέα σεζόν του Operación Triunfo, η οποία επέστρεψε στο TVE μετά από 13 χρόνια και η σειρά χρησίμευσε για τέταρτη φορά (μετά το 2002, 2003 και 2004) ως πλατφόρμα για την επιλογή της ισπανικής συμμετοχής για το διαγωνισμό του 2018.[8][9] Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό (23η από τις 26 συμμετοχές), αλλά ο τελικός της Eurovision για το 2018 ήταν ο πιο δημοφιλής στην Ισπανία από το 2008.[10] Μια ακόμη σεζόν της εκπομπής ταλέντων επέλεξε την ισπανική συμμετοχή για το 2019, με ένα άλλο απογοητευτικό αποτέλεσμα (22η από τις 26 συμμετοχές).[11]

Για το διαγωνισμό του 2020, η TVE επέλεξε την ισπανική συμμετοχή εσωτερικά, με τον Μπλας Καντό να είναι ο εκπρόσωπος με το τραγούδι "Universo".[12] Μετά την ακύρωση του διαγωνισμού λόγω της πανδημίας του κορονοϊου, το TVE ήταν ένα από τους τέσσερις ραδιοτηλεοπτικούς φορείς (οι υπόλοιποι ήταν η ΕΡΤ της Ελλάδας, το AVROTROS της Ολλανδίας και το UA:PBC της Ουκρανίας) που επιβεβαίωσε τη συμμετοχή του στον επόμενο διαγωνισμό, με τον ίδιο καλλιτέχνη που θα συμμετείχε για το 2020, στην προκειμένη περίπτωση ο Μπλας Καντό.[13]

Για τον διαγωνισμό του 2022, ανακοινώθηκε ότι το TVE θα χρησιμοποιούσε το Benidorm Fest, μια ανανεωμένη έκδοση του Διεθνούς Φεστιβάλ Τραγουδιού Benidorm για να επιλέξει τη συμμετοχή του έθνους μεταξύ 13 υποψηφίων.[14][15][16] Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας υπέγραψε σύμβαση με την περιφερειακή κυβέρνηση της κοινότητας της Βαλένθια για τη διεξαγωγή της εκδήλωσης για τέσσερις εκδόσεις.[17] Το πρώτο Benidorm Fest κέρδισε η Σανέλ με το "SloMo", η οποία τερμάτισε στην τρίτη θέση στη Eurovision με 459 βαθμούς, επιτυγχάνοντας έτσι το καλύτερο αποτέλεσμα της Ισπανίας στη Eurovision από το 1995.[18]

Η Ισπανία και οι "Big Five" ("Μεγάλες Πέντε")

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Μεγάλοι Πέντε (Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision)

Από το 1999, τέσσερις συγκεκριμένες χώρες προκρίνονται αυτόματα για τον τελικό της Eurovision, ανεξάρτητα από τις θέσεις τους στον πίνακα αποτελεσμάτων σε προηγούμενους διαγωνισμούς.[19] Αποκόμισαν αυτό το ειδικό καθεστώς με το να είναι οι τέσσερις μεγαλύτεροι οικονομικοί συνεισφέροντες στην EBU. Αυτές οι χώρες είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία. Λόγω της ανυπόστατης κατάστασής τους στον Διαγωνισμό, αυτές οι χώρες έγιναν γνωστές ως "Big Four" (οι "Μεγάλες Τέσσερις"). Η Ιταλία επέστρεψε στο διαγωνισμό το 2011 και έγινε μέρος αυτής της ομάδας, γνωστή πλέον ως "Big Five" ("Μεγάλες Πέντε").[20] Παρ' όλα αυτά, η Ισπανία με τη συνολική επιτυχία της είναι ο ασθενέστερος συμμετέχων των "Μεγάλων Πέντε".

Διακοπείσες παραστάσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μόνο τρεις φορές στην ιστορία του διαγωνισμού επιτράπηκε να ερμηνευτεί ξανά μια μη κερδοφόρα συμμετοχή και δύο από αυτές τις περιπτώσεις ήταν από Ισπανούς εκπρόσωπους (η άλλη ήταν η ιταλική συμμετοχή του 1958, "Nel blu dipinto di blu" από τον Ντομένικο Μοντούνιο). Η πρώτη φορά που συνέβη σε Ισπανό εκπρόσωπο ήταν στο διαγωνισμό του 1990 στο Ζάγκρεμπ, όταν οι Azúcar Moreno άνοιξαν το διαγωνισμό με το τραγούδι "Bandido". Η ορχήστρα και η ηχογραφημένη αναπαραγωγή ξεκίνησαν το τραγούδι εκτός συγχρονισμού, γεγονός που έκανε τις δύο τραγουδίστριες να χάσουν την εισαγωγή στο τραγούδι. Οι τραγουδίστριες έφυγαν από τη σκηνή μετά από μερικά δευτερόλεπτα και δεν δόθηκε καμία εξήγηση εκείνη τη στιγμή. Μετά από μερικές άβολες στιγμές, η μουσική άρχισε σωστά και το τραγούδι εκτελέστηκε πλήρως. Οι Azúcar Moreno και το "Bandido" πήραν την πέμπτη θέση στην τελική ψηφοφορία, αν και οι κριτικές επιτροπές εκείνη την εποχή ψήφιζαν μετά από τις κύριες πρόβες (dress rehearsals), οπότε η επανεκτέλεση δεν επηρέασε ούτε θετικά ούτε αρνητικά το συνολικό αποτέλεσμα της Ισπανίας.

Είκοσι χρόνια αργότερα, στο διαγωνισμό του 2010 στο Όσλο, η Ισπανία κλήθηκε να ερμηνεύσει δεύτερη ανά σειρά εμφάνισης και η ερμηνεία του τραγουδιστή Ντάνιελ Ντίχες με το "Algo pequeñito" διαταράχθηκε από τον περιβόητο γηπεδούχο Jimmy Jump. Ωστόσο, ο Ντίχες εκτέλεσε το τραγούδι ξανά, αμέσως μετά την ερμηνεία όλων των τραγουδιών, παρά την εισβολή του γηπεδούχου και την επακόλουθη απομάκρυνσή του από το σκηνικό από το προσωπικό ασφαλείας, που δέχτηκε ζεστό χειροκρότημα για να συνεχίσει από τους θεατές στην Telenor Arena. Μετά την συμμετοχή της Σερβίας, η παρουσιάστρια Νάντια Χασνούι ανακοίνωσε ότι, σύμφωνα με τους κανόνες, ο Ντίχες θα είχε μια δεύτερη ευκαιρία να ερμηνεύσει το τραγούδι του, όταν θα έχουν ερμηνεύσει τις συμμετοχές τους όλες οι υπόλοιπες χώρες. Εντούτοις, οι κριτικές επιτροπές κατέταξαν την απόδοση της πρόβας τζενεράλε του "Algo pequeñito" 20η στους 25 με 43 βαθμούς, ενώ τα αποτελέσματα της τηλεψηφοφορίας κατέταξαν την Ισπανία 12η, με 106 βαθμούς. Ο συνδυασμός των αποτελεσμάτων επιτροπών και κοινού, έδωσε στην Ισπανία την 15η θέση.

Συμμετοχές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπόμνημα
1
 Νικητής
2
 Δεύτερη θέση
3
 Τρίτη θέση
Θέση στην πεντάδα
Τελευταία θέση
X
 Αποχώρηση
†
 Ανερχόμενος
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1961 Κοντσίτα Μπαουτίστα "Estando contigo" Ισπανικά 9 8 Όχι ημιτελικοί
1962 Βίκτορ Μπαλαγκέρ "Llámame" Ισπανικά 13 0
1963 Χοσέ Γκουαρδιόλα "Algo prodigioso" Ισπανικά 12 2
1964 Los TNT "Caracola" Ισπανικά 12 1
1965 Κοντσίτα Μπαουτίστα "Qué bueno, qué bueno" Ισπανικά 15 0
1966 Ραφαέλ "Yo soy aquél" Ισπανικά 7 9
1967 "Hablemos del amor" Ισπανικά 6 9
1968 Μασσιέλ "La, la, la" Ισπανικά 1 29
1969 Σαλομέ "Vivo cantando" Ισπανικά 1 18
1970 Χούλιο Ιγλέσιας "Gwendolyne" Ισπανικά 4 8
1971 Καρίνα "En un mundo nuevo" Ισπανικά 2 116
1972 Χάιμε Μορέι "Amanece" Ισπανικά 10 83
1973 Mocedades[21] "Eres tú" Ισπανικά 2 125
1974 Peret "Canta y sé feliz" Ισπανικά 9 10
1975 Sergio y Estíbaliz "Tú volverás" Ισπανικά 10 53
1976 Μπράουλιο "Sobran las palabras" Ισπανικά 16 11
1977 Μίκι "Enséñame a cantar" Ισπανικά 9 52
1978 Χοσέ Βέλεθ "Bailemos un vals" Ισπανικά, Γαλλικά 9 65
1979 Μπέτι Μισιέγο "Su canción" Ισπανικά 2 116
1980 Τρίγο Λίμπιο "Quédate esta noche" Ισπανικά 12 38
1981 Bacchelli "Y sólo tú" Ισπανικά 14 38
1982 Λουθία "Él" Ισπανικά 10 52
1983 Ρεμέδιος Αμάγια "¿Quién maneja mi barca?" Ισπανικά 19 0
1984 Bravo "Lady, Lady" Ισπανικά 3 106
1985 Παλόμα Σαν Μπασίλιο[22] "La fiesta terminó" Ισπανικά 14 36
1986 Cadillac "Valentino" Ισπανικά 10 51
1987 Πατρίθια Κράους "No estás solo" Ισπανικά 19 10
1988 La Década Prodigiosa "La chica que yo quiero" Ισπανικά 11 58
1989 Nina "Nacida para amar" Ισπανικά 6 88
1990 Azúcar Moreno "Bandido" Ισπανικά 5 96
1991 Σέρχιο Ντάλμα "Bailar pegados" Ισπανικά 4 119
1992 Σεραφίν Θουμπίρι "Todo esto es la música" Ισπανικά 14 37
1993 Εύα Σανταμαρία "Hombres" Ισπανικά 11 58 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Αλεχάντρο Αμπάδ "Ella no es ella" Ισπανικά 18 17 Όχι ημιτελικοί
1995 Άναμπελ Κόντε "Vuelve conmigo" Ισπανικά 2 119
1996 Αντόνιο Καρμπονέλ "¡Ay, qué deseo!" Ισπανικά 20 17 14 43
1997 Μάρκος Γιούνας "Sin rencor" Ισπανικά 6 96 Όχι ημιτελικοί
1998 Μίκελ Χέρτσογκ "¿Qué voy a hacer sin ti?" Ισπανικά 16 21
1999 Λίδια "No quiero escuchar" Ισπανικά 23 1
2000 Σεραφίν Θουμπίρι "Colgado de un sueño" Ισπανικά 18 18
2001 Νταβίδ Θιβέρα "Dile que la quiero" Ισπανικά 6 76
2002 Ρόσα Λόπεθ[23] "Europe's Living a Celebration" Ισπανικά, Αγγλικά 7 81
2003 Μπετ "Dime" Ισπανικά 8 81
2004 Ραμόν "Para llenarme de ti" Ισπανικά 10 87 Μέλος των "Big 4"
2005 Son de Sol "Brujería" Ισπανικά 21 28
2006 Las Ketchup "Un Blodymary" Ισπανικά 21 18
2007 D'NASH "I Love You Mi Vida" Ισπανικά, Αγγλικά 20 43
2008 Ροδόλφο Τσικιλικουάτρε "Baila el Chiki-Chiki" Ισπανικά, Αγγλικά 16 55
2009 Σοράγια Αρνέλας "La noche es para mí" Ισπανικά, Αγγλικά 23 23
2010 Ντανιέλ Ντίχες "Algo pequeñito" Ισπανικά 15 68
2011 Λουθία Πέρεθ "Que me quiten lo bailao" Ισπανικά 23 50 Μέλος των "Big 5"
2012 Παστόρα Σολέρ[24] "Quédate conmigo" Ισπανικά 10 97
2013 El Sueño de Morfeo "Contigo hasta el final" Ισπανικά 25 8
2014 Ρουτ Λορένθο "Dancing in the Rain" Ισπανικά, Αγγλικά 10 74
2015 Εδούρνε "Amanecer" Ισπανικά 21 15
2016 Μπάρεϊ "Say Yay!" Αγγλικά 22 77
2017 Μάνελ Ναβάρρο "Do It for Your Lover" Ισπανικά, Αγγλικά 26 5
2018 Άλφρεντ & Αμάγια "Tu canción" Ισπανικά 23 61
2019 Μίκι "La venda" Ισπανικά 22 54
2020 Μπλας Καντό "Universo" Ισπανικά Ακυρώθηκε[α] X
2021 Μπλας Καντό "Voy a quedarme" Ισπανικά 24 6
2022 Σανέλ Τερέρο "SloMo" Ισπανικά 3 459
2023 Μπλάνκα Παλόμα "Eaea" Ισπανικά 17 100
2024 Nebulossa "Zorra" Ισπανικά 22 30

Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβείο Barbara Dex
Χρονιά Ερμηνευτής Διοργανώτρια πόλη Ref.
1999 Λίδια Ιερουσαλήμ
[25]

Ιστορικό ψηφοφορίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι το 2023, το ιστορικό ψηφοφορίας της Ισπανίας έχει ως εξής:

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Ισπανία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στους τελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά → 12 βαθμοί → 10 βαθμοί → 8 βαθμοί
1961–1974 Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975 Ολλανδία Ηνωμένο Βασίλειο Γαλλία
1976 Ηνωμένο Βασίλειο Γαλλία Αυστρία
1977 Ελλάδα Γαλλία Μονακό
1978 Λουξεμβούργο Γερμανία Ιταλία
1979 Γερμανία Ισραήλ Ιταλία
1980 Γερμανία Ιταλία Ηνωμένο Βασίλειο
1981 Γερμανία Ελλάδα Ηνωμένο Βασίλειο
1982 Γερμανία Βέλγιο Αυστρία
1983 Ελλάδα Γιουγκοσλαβία Βέλγιο
1984 Ιταλία Ιρλανδία Ολλανδία
1985 Ιταλία Γερμανία Ισραήλ
1986 Ιρλανδία Βέλγιο Πορτογαλία
1987 Ιταλία Ιρλανδία Πορτογαλία
1988 Ιρλανδία Ηνωμένο Βασίλειο Ελβετία
1989 Ιταλία Ηνωμένο Βασίλειο Πορτογαλία
1990 Ιταλία Ιρλανδία Γερμανία
1991 Ισραήλ Πορτογαλία Γαλλία
1992 Μάλτα Ισραήλ Ισλανδία
1993 Πορτογαλία Ιρλανδία Ελλάδα
1994 Πορτογαλία Ιρλανδία Γερμανία
1995 Κροατία Μάλτα Ελλάδα
1996 Βέλγιο Μάλτα Τουρκία
1997 Τουρκία Κύπρος Ιταλία
1998 Γερμανία Ισραήλ Νορβηγία
1999 Κροατία Ισλανδία Ισραήλ
2000 Γερμανία Δανία Αυστρία
2001 Ελλάδα Γερμανία Εσθονία
2002 Λετονία Μάλτα Γαλλία
2003 Βέλγιο Ρουμανία Αυστρία
2004 Γερμανία Ρουμανία Ουκρανία
2005 Ρουμανία Δανία Ελλάδα
2006 Ρουμανία Φινλανδία Αρμενία
2007 Ρουμανία Βουλγαρία Αρμενία
2008 Ρουμανία Αρμενία Πορτογαλία
2009 Νορβηγία Ηνωμένο Βασίλειο Πορτογαλία
2010 Γερμανία Ρουμανία Αρμενία
2011 Ιταλία Γαλλία Ρουμανία
2012 Σουηδία Ρουμανία Ρωσία
2013 Ιταλία Ουκρανία Δανία
2014 Αυστρία Σουηδία Ρουμανία
2015 Ιταλία Ρωσία Σουηδία
2016 Αρμενία Κ.Ε.
Βουλγαρία T. 		Ουγγαρία Κ.Ε.
Γαλλία T. 		Αυστραλία Κ.Ε.
Ρωσία T.
2017 Πορτογαλία Κ.Ε.
Πορτογαλία T. 		Ιταλία Κ.Ε.
Βουλγαρία T. 		Αυστραλία Κ.Ε.
Ιταλία T.
2018 Κύπρος Κ.Ε.
Ισραήλ T. 		Ισραήλ Κ.Ε.
Τσεχία T. 		Αυστρία Κ.Ε.
Κύπρος T.
2019 Σουηδία Κ.Ε.
Ιταλία T. 		Αυστραλία Κ.Ε.
Ελβετία T. 		Ολλανδία Κ.Ε.
Ολλανδία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός[α]
2021 Γαλλία Κ.Ε.
Γαλλία T. 		Ελβετία Κ.Ε.
Ιταλία T. 		Μάλτα Κ.Ε.
Βουλγαρία T.
2022 Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε.
Ουκρανία T. 		Ιταλία Κ.Ε.
Ρουμανία T. 		Αυστραλία Κ.Ε.
Ηνωμένο Βασίλειο T.
2023 Σουηδία Κ.Ε.
Φινλανδία T. 		Ιταλία Κ.Ε.
Ουκρανία T. 		Ισραήλ Κ.Ε.
Νορβηγία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. → Κριτική Επιτροπή
T. → Τηλεψηφοφορία

Χρονιά → 12 βαθμοί → 10 βαθμοί → 8 βαθμοί
1961–1995 Όχι ημιτελικοί
1996 Μάλτα Τουρκία Βέλγιο
1997–2003 Όχι ημιτελικοί
2004 Ανδόρρα Ουκρανία Σερβία και Μαυροβούνιο
2005 Ρουμανία Ανδόρρα Δανία
2006 Αρμενία Φινλανδία Ανδόρρα
2007 Ανδόρρα Βουλγαρία Πορτογαλία
2008 Ανδόρρα Αρμενία Ρουμανία
2009 Νορβηγία Ουκρανία Μολδαβία
2010 Πορτογαλία Ελλάδα Βέλγιο
2011 Ισλανδία Ουγγαρία Πορτογαλία
2012 Ρουμανία Μολδαβία Κύπρος
2013 Νορβηγία Άγιος Μαρίνος Φινλανδία
2014 Σουηδία Ουγγαρία Πορτογαλία
2015 Εσθονία Βέλγιο Ρουμανία
2016 Αρμενία Κ.Ε.
Αυστρία T. 		Ουγγαρία Κ.Ε.
Αρμενία T. 		Ρωσία Κ.Ε.
Ρωσία T.
2017 Πορτογαλία Κ.Ε.
Πορτογαλία T. 		Τσεχία Κ.Ε.
Μολδαβία T. 		Αυστρία Κ.Ε.
Βέλγιο T.
2018 Ισραήλ Κ.Ε.
Ιρλανδία T. 		Κύπρος Κ.Ε.
Κύπρος T. 		Αυστρία Κ.Ε.
Βουλγαρία T.
2019 Αυστραλία Κ.Ε.
Πορτογαλία T. 		Ελλάδα Κ.Ε.
Ισλανδία T. 		Τσεχία Κ.Ε.
Άγιος Μαρίνος T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός[α]
2021 Ελβετία Κ.Ε.
Πορτογαλία T. 		Πορτογαλία Κ.Ε.
Βουλγαρία T. 		Ισλανδία Κ.Ε.
Ισλανδία T.
2022 Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε.
Ρουμανία T. 		Αυστραλία Κ.Ε.
Τσεχία T. 		Βέλγιο Κ.Ε.
Σουηδία T.
2023 Σλοβενία Αρμενία Βέλγιο

Σχετιζόμενη ενασχόληση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χρονιά Σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Ref.
1961 Φεντερίκο Γκάγιο Ντιέγο Ραμίρεθ Παστόρ
[39]
1962
[39]
1963 Χούλιο Ρίκο
[39]
1964
[39]
1965 Πέπε Παλάου
[39]
1966 Μπλάνκα Άλβαρεθ
[39]
1967
[39]
1968 Χοακίν Πρατ
[39][40]
1969 Χοσέ Λουίς Ουριμπάρι
[39][40]
1970
[39][40]
1971 Χοακίν Πρατ Όχι εκπρόσωπος βαθμών
[39]
1972 Χούλιο Ρίκο
[39]
1973
[39]
1974 Χοσέ Λουίς Ουριμπάρι Αντολίν Γκαρθία
[41]
1975 Χοσέ Μαρία Ίνιγο
[41][40]
1976
[41][40]
1977 Μιγκέλ ντε λος Σάντος Ισαμπέλ Τενάιγιε
[39]
1978 Ματίας Πρατς Λούκε
[39][40]
1979 Μανουέλ Αλμέντρος
[39]
1980 Αλφόνσο Λαπένια
[39]
1981 Ισαμπέλ Τενάιγιε
[39]
1982 Μαρίσα Ναράνχο
[39][40]
1983 Χοσέ-Μιγκέλ Ουγιάν Ρόσα Καμπάνο
[39]
1984 Ματίλντε Χαρίν
[39][40]
1985 Αντόνιο Γκόμεθ
[39][40]
1986
[39][40]
1987 Μπεατρίθ Πέκερ
[39][40]
1988
[39][40]
1989 Τομάς Φερνάντο Φλόρες
[39][40]
1990 Λουίς Κόμπος
[39][40]
1991 Τομάς Φερνάντο Φλόρες Μαρία Άνχελες Μπαλανιάκ
[39][40]
1992 Χοσέ Λουίς Ουριμπάρι
[41][40]
1993
[41][40]
1994
[41][40]
1995 Μπελέν Φερνάντεθ ντε Ενεστρόσα
[41][40]
1996
[41][40]
1997
[41][40]
1998
[41][40]
1999 Ούγο ντε Κάμπος
[41]
2000
[41]
2001 Τζένιφερ Ρόουπ
[41][40]
2002 Άνε Ιγαρτιμπούρου
[41][40]
2003
[41][40]
2004 Μπεατρίθ Πέκερ
[39][40]
2005 Αϊνιόα Αρμπιθού
[39][40]
2006 Σόνια Φερέρ
[39][40]
2007 Αϊνιόα Αρμπιθού
[39][40]
2008 Χοσέ Λουίς Ουριμπάρι
[41][40]
2009 Χοακίν Γκουθμάν Ινιάκι ντελ Μοράλ
[39][40]
2010 Χοσέ Λουίς Ουριμπάρι Αϊνιόα Αρμπιθού
[41][40]
2011 Χοσέ Μαρία Ίνιγο Έλενα Σ. Σάντσεθ
[39][42][43][40]
2012
[42][39][43][40]
2013 Ινές Παθ
[42][39][44][40]
2014 Καρολίνα Κασάδο
[42][39][45][40]
2015 Χοσέ Μαρία Ίνιγο και Χούλια Βαρέλα Λάρα Σισκάρ
[46][39][40]
2016 Χότα Αμπρίλ
[46][39][47]
2017 Νιέβες Άλβαρεθ
[46][39]
2018 Τόνι Αγκιλάρ και Χούλια Βαρέλα
[46]
2019
[48]
2021 Τόνι Αγκιλάρ, Χούλια Βαρέλα και Βίκτορ Εσκουδέρο
[49]
2022
[50][51]

Ποσοστά τηλεθέασης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  2. ↑ Όλοι οι μαέστροι είναι Ισπανοί εκτός αν έχουν σημαία
  3. ↑ Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.
  4. ↑ Ο Αλγκερό ήταν επίσης μαέστρος για τη συμμετοχή του Λουξεμβούργου.
  5. ↑ Ο μοναδικός λατινοαμερικάνος μαέστρος στην ιστορία του διαγωνισμού.
  6. ↑ Αρχικά μαέστρος θα ήταν ο Χουάν Κάρλος Καλδερόν, ο οποίος λίγο πριν τον διαγωνισμό αρρωσταίνει και τον αντικατέστησε ο Ιμπάρμπια.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ del Amor Caballero, Reyes (4 Μαΐου 2004). «Preselecciones españolas para Eurovisión, primera parte». eurovision-spain.com (στα Ισπανικά). 
  2. ↑ del Amor Caballero, Reyes (20 Μαΐου 2004). «Segunda parte de las preselecciones españolas, 1970–2004». eurovision-spain.com (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2008. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Eurovisión pierde más de 4 millones de espectadores» (στα Ισπανικά). FormulaTV.com. 18 Μαΐου 2009. 
  4. ↑ «TVE comienza este lunes la selección para Eurovisión». vertele.com (στα Ισπανικά). 20 Νοεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2009. 
  5. ↑ M. Escudero, Victor (27 Νοεμβρίου 2009). «Spain: TVE calls for entries for Oslo». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2010. 
  6. ↑ «Pastora Soler representará a España en Eurovisión 2012 en Bakú». RTVE.es (στα Ισπανικά). RTVE. 21 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. 
  7. ↑ «Las claves de la derrota de España en Eurovisión». EuropaPress. 20 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2013. 
  8. ↑ 'Operación Triunfo' vuelve a La 1, 16 años después de su estreno en TVE
  9. ↑ «La representación de España en Eurovisión 2018 saldrá de 'Operación Triunfo'». RTVE.es. 5 December 2017. http://www.rtve.es/television/20171205/representacion-espana-eurovision-2018-saldra-operacion-triunfo/1642540.shtml. Ανακτήθηκε στις 5 December 2017. 
  10. ↑ «Alfred & Amaia admit "the final result is shite"…as Spain achieves highest Eurovision ratings since 2008». wiwibloggs.com. 15 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2018. 
  11. ↑ «Spain: TVE confirms participation in Eurovision 2019». esctoday.com. 14 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2018. 
  12. ↑ «Spain: TVE confirms participation in Eurovision 2020». Sanjay (Sergio) Jiandani. esctoday.com. 18 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2019. 
  13. ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (18 Μαρτίου 2020). «Spain: RTVE confirms Blas Cantó as Eurovision 2021 Spanish act». EscToday. 
  14. ↑ «Confirmed: RTVE will select its Eurovision 2022 entry through a festival in Benidorm». wiwibloggs (στα Αγγλικά). 22 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2021. 
  15. ↑ «¡Estos son los 14 participantes del Benidorm Fest 2022!». eurovision-spain.com (στα Ισπανικά). 10 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2021. 
  16. ↑ «Luna Ki se retira del Benidorm Fest». rtve.es (στα Ισπανικά). RTVE. 23 Ιανουαρίου 2021. 
  17. ↑ Fuster, Luis (5 Νοεμβρίου 2021). «Spain: Benidorm Fest signed for four years, it may not include a voting sequence». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2021. 
  18. ↑ «Spain: Chanel wins Benidorm Fest – To Eurovision 2022 with "SloMo"». Eurovisionworld (στα Αγγλικά). 30 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022. 
  19. ↑ O'Connor, John Kennedy (2005). The Eurovision Song Contest 50 Years The Official History. London: Carlton Books Limited. ISBN 1-84442-586-X. 
  20. ↑ Fulton, Rick (14 May 2007). «The East V West Song Contest». Daily Record. http://www.dailyrecord.co.uk/news/editors-choice/2007/05/14/the-east-v-west-song-contest-86908-19098830/. Ανακτήθηκε στις 24 May 2009. 
  21. ↑ Συγκρότημα της φολκ ποπ, συσταθέν το 1969. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει περισσότερα από 25 άτομα μέλη του συγκροτήματος. Στη Γιουροβίζιον του 1973 έλαβαν μέρος τα αδέρφια Ουράνγκα: η Αμάγια (Amaya Uranga, γ. 18 Φεβρ. 1947), η Ιθάσκουν (Izaskun Uranga, γ. 17 Απρ. 1950), ο Ρομπέρτο (Roberto Uranga) και τους Χαβιέρ Γκαράι (Javier Garay), Χοσέ Ιπίνια (José Ipiña) και Κάρλος Θουμπιάγα (Carlos Zubiaga).
  22. ↑ (Paloma Cecilia San Basilio Martínez , γ. 22 Νοεμ. 1950)
  23. ↑ (Rosa López, γ. 14 Ιαν. 1981)
  24. ↑ Ψευδώνυμο της Pilar Sánchez Luque (γ. 28 Σεπτ. 1978).
  25. ↑ Adams, William Lee (9 Ιουλίου 2015). «Poll: Who was the worst dressed Barbara Dex Award winner?». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  26. ↑ García Hernández, José (25 February 2017). «Federico Llano no estará en Kiev como jefe de la delegación española» (στα es-ES). http://www.eurovision-spain.com/iphp/noticia.php?numero=25-02-17_federico-llano-no-estara-en-kiev-como-jefe-de-la-delegacion-espanola. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  27. ↑ «Ana María Bordas, jefa de la delegación para Eurovisión, nueva vicepresidenta del Comité de TV de la UER» (στα es-ES). eldiario.es. 29 May 2019. http://vertele.eldiario.es/noticias/Maria-Bordas-Comite-TV-UER_0_2126187391.html. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  28. ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (29 May 2019). «EBU: New TV Committee elected at TV Assembly in Porto». esctoday.com. http://esctoday.com/176052/ebu-new-tv-committee-elected-at-tv-assembly-in-porto/. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  29. ↑ «El gran giro de TVE con 'Eurovisión': así es su nuevo proceso de selección desde Benidorm» (στα es-ES). El Confidencial. 22 July 2021. https://www.elconfidencial.com/television/programas-tv/2021-07-22/eurovision-tve-benidorm-festival_3196907/. Ανακτήθηκε στις 22 July 2021. 
  30. ↑ «RTVE constituye el grupo de trabajo para Eurovisión y nombra a Eva Mora jefa de Delegación» (στα es-ES). 28 August 2021. https://www.rtve.es/rtve/20210828/rtve-constituye-grupo-trabajo-eurovision-nombra-eva-mora-jefa-delegacion/2166430.shtml. Ανακτήθηκε στις 28 August 2021. 
  31. ↑ García Hernández, José (20 Φεβρουαρίου 2010). «El diseñador italiano Carlo Pignatelli vestirá a Daniel Diges». eurovision-spain.com (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2010. 
  32. ↑ «Dos jóvenes diseñadoras gallegas vestirán a Lucía Pérez para el Festival de Eurovisión». La Voz de Galicia (στα Ισπανικά). 6 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  33. ↑ Gomez, Cayetano (27 Μαρτίου 2015). «EL VESTIDO DE PASTORA SOLER EN EUROVISIÓN». Cayecruz (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2012. 
  34. ↑ «Eurovisión 2014: El enfado de la diseñadora del vestido de Ruth Lorenzo». La Voz de Galicia (στα Ισπανικά). 13 Μαΐου 2014. 
  35. ↑ García Hernández, José (27 Μαρτίου 2015). «Jose Fuentes, diseñador de Edurne para Eurovisión: "Europa se va a quedar alucinada"». eurovision-spain.com (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015. 
  36. ↑ Cooper, Eleanor (30 Απριλίου 2016). «Spain: Barei speaks about her outfit plans for Stockholm». EscToday (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2016. 
  37. ↑ Megía, Carlos (13 Μαΐου 2018). «Todo sobre el 'look' de Amaia y Alfred en Eurovisión». S Moda, el Pais (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2018. 
  38. ↑ Brown, Alistair (13 Μαΐου 2018). «🇪🇸 Spain: Chanel's Eurovision Outfit Revealed». Eurovoix (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  39. ↑ 39,00 39,01 39,02 39,03 39,04 39,05 39,06 39,07 39,08 39,09 39,10 39,11 39,12 39,13 39,14 39,15 39,16 39,17 39,18 39,19 39,20 39,21 39,22 39,23 39,24 39,25 39,26 39,27 39,28 39,29 39,30 39,31 39,32 39,33 39,34 39,35 39,36 39,37 39,38 39,39 HerGar, Paula (27 March 2018). «Todos los comentaristas de la historia de España en Eurovisión (y una única mujer en solitario)» (στα Ισπανικά). Los 40. https://los40.com/los40/2018/03/27/album/1522166894_094380.html#foto_gal_1. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  40. ↑ 40,00 40,01 40,02 40,03 40,04 40,05 40,06 40,07 40,08 40,09 40,10 40,11 40,12 40,13 40,14 40,15 40,16 40,17 40,18 40,19 40,20 40,21 40,22 40,23 40,24 40,25 40,26 40,27 40,28 40,29 40,30 40,31 40,32 40,33 40,34 40,35 40,36 Jiménez, Roberto (23 May 2015). «¿Quiénes han dado mayor número de veces los puntos de España?» (στα Ισπανικά). ElTelevisero.com. http://www.eltelevisero.com/2015/05/quienes-han-dado-mayor-numero-de-veces/. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  41. ↑ 41,00 41,01 41,02 41,03 41,04 41,05 41,06 41,07 41,08 41,09 41,10 41,11 41,12 41,13 41,14 41,15 41,16 García Hernández, José; Mahía, Manu (23 July 2011). «Fallece Uribarri, se apaga la voz de Eurovisión en España» (στα Ισπανικά). Eurovision-Spain.com. http://eurovision-spain.com/iphp/noticia.php?numero=8147. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  42. ↑ 42,0 42,1 42,2 42,3 «José María Íñigo será el comentarista de Eurovisión 2014 por cuarto año consecutivo» (στα Ισπανικά). FormulaTV. 25 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  43. ↑ 43,0 43,1 «José María Íñigo comentará Eurovisión por segundo año consecutivo» (στα Ισπανικά). eldiario.es. 30 April 2012. http://vertele.eldiario.es/verteletv/actualidad/Jose-Maria-Inigo-Eurovision-consecutivo_0_1350764926.html. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  44. ↑ Álvarez, José (7 May 2013). «Inés Paz ('La mañana de La 1') dará los votos de España en Eurovisión» (στα Ισπανικά). Formula TV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 August 2018. https://web.archive.org/web/20180822113842/https://www.formulatv.com/noticias/30935/ines-paz-la-manana-de-la-1-dara-votos-espana-eurovision/. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  45. ↑ «Eurovision Song Contest 2014: ecco l'elenco degli spokesperson» (στα Italian). Eurofestival News. 8 May 2014. http://eurofestivalnews.com/2014/05/08/eurovision-song-contest-2014-lelenco-degli-spokeperson/. Ανακτήθηκε στις 16 December 2019. 
  46. ↑ 46,0 46,1 46,2 46,3 «Tony Aguilar comentará junto a Julia Varela Eurovisión 2018» (στα Ισπανικά). RTVE. 14 Μαρτίου 2018. 
  47. ↑ «Xuso Jones, Salvador Beltrán, Electric Nana, Maverick y Coral Segovia, jurado profesional de TVE para Eurovisión». rtve.es. RTVE (in Spanish). 29 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  48. ↑ «Tony Aguilar y Julia Varela comentarán Eurovisión 2019 y Nieves Álvarez será la portavoz del jurado español» (στα Ισπανικά). RTVE. 25 Μαρτίου 2019. 
  49. ↑ «Blas Cantó, ante la actuación de su vida en Eurovisión 2021, este sábado en directo en RTVE» (στα Ισπανικά). RTVE. 21 Μαΐου 2021. 
  50. ↑ Escot, Daniel Borrego (30 Μαρτίου 2022). «Nieves Álvarez repite como portavoz de los votos de España en Eurovisión 2022». RTVE.es (στα Ισπανικά). RTVE. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2022. 
  51. ↑ «Chanel, a la conquista de Eurovisión 2022 con la potente 'SloMo'». rtve.es (στα Ισπανικά). RTVE. 27 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  52. ↑ Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  53. ↑ 53,0 53,1 53,2 53,3 «And the conductor is...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020. 
  54. ↑ Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9. 
  55. ↑ Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN 978-1-84583-118-9. 
  56. ↑ Escartín, Javier (25 Μαΐου 2010). «Así será la actuación de Daniel Diges en el festival de Eurovisión». ABC (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2022. 
  57. ↑ «Cinco coristas acompañarán a Pastora Soler sobre el escenario de Eurovisión 2012». rtve.es (στα Ισπανικά). 2 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2022. 
  58. ↑ «Tinet Rubira liderará la puesta en escena de Edurne en el Festival de Eurovisión». www.rtve.es. El Periódico de Catalunya. 10 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2020. 
  59. ↑ «Niccolò Piccardi nos explica cómo se ideó la puesta en escena de "Say yay!" de Barei». rtve.es (στα Ισπανικά). RTVE. 9 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2020. 
  60. ↑ «El belga Hans Pannecoucke es el director artístico de la puesta en escena de Manel Navarro» [The Belgian Hans Pannecoucke is the artistic director of Manel Navarro's stage performance]. rtve.es (στα Ισπανικά). RTVE. 8 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2020. 
  61. ↑ Macías, Fernando (7 Μαρτίου 2018). «Alfred y Amaia: "La puesta en escena de "Tu canción" habla sobre un amor universal"». www.rtve.es. RTVE. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2020. 
  62. ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (16 Φεβρουαρίου 2019). «Spain: Fokas Evangelinos will be responsible for Miki's staging in Tel Aviv». esctoday.com. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019. 
  63. ↑ «Eurovisión 2020: Nicoline Refsing y la puesta en escena l RTVE». RTVE.es (στα Ισπανικά). 24 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. 
  64. ↑ «Marvin Dietmann dirigirá la puesta en escena de Blas Cantó en Eurovisión 2021». rtve.es (στα Ισπανικά). RTVE. 4 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2021. 
  65. ↑ «Eurovisión 2022: Chanel ensaya la puesta en escena de 'SloMo' y estrena videoclip este lunes». rtve.es (στα Ισπανικά). RTVE. 11 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2022. 
  66. ↑ «Audiencia Festival de Eurovisión 2011». 
  67. ↑ «Audiencia Festival de Eurovisión 2012». 
  68. ↑ «Audiencia Festival de Eurovisión 2013». 
  69. ↑ «Audiencia Festival de Eurovisión 2014». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2020. 
  70. ↑ «Audiencia Festival de Eurovisión 2015». 
  71. ↑ «Audiencia Festival de Eurovisión 2016». 
  72. ↑ «Eurovisión 2017 firma un 27,2% y 'Sábado Deluxe' resiste con un aceptable 13,3%». 
  73. ↑ «Eurovisión 2018: La final con Alfred y Amaia arrasa con un 43,5% y más de 7 millones de espectadores». 
  74. ↑ «La final de Eurovisión atrae a un 36,7% mientras 'Sábado Deluxe' baja hasta el 12,9%». 
  75. ↑ 75,0 75,1 «Official EBU statement & FAQ on Eurovision 2020 cancellation». Eurovision.tv. 18 Μαρτίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2020. 
  76. ↑ «Eurovisión pierde audiencia en 2021 pero arrasa con más de 4 millones de espectadores en TVE y un 29.4%». Vertele (στα Ισπανικά). 23 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  77. ↑ «Chanel arrasa en Eurovisión 2022 ante un 50,8% y casi 7 millones de espectadores, el mejor dato desde 2008». Vertele (στα Ισπανικά). 14 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022. 
  78. ↑ «'Los Serrano' ganan en el prime time y Telecinco se hace prácticamente con todas las franjas horarias». Formula TV. 13 Μαΐου 2004. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  79. ↑ «'Aquí no hay quien viva' lidera la noche con 5 millones de seguidores». Formula TV. 19 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  80. ↑ «La Semifinal de Eurovisión consigue un 6,9% en la noche de La 2». Formula TV. 11 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  81. ↑ «La Semifinal de Eurovisión y el amistoso del R. Madrid mejoran las noches de La 2 y laSexta». Formula TV. 21 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  82. ↑ «'El internado' baja pero lidera con claridad la noche del martes». Formula TV. 13 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  83. ↑ «El capítulo de estreno de 'El mentalista' gana al de 'Sin rastro'». Formula TV. 15 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  84. ↑ 84,0 84,1 84,2 84,3 84,4 84,5 «La primera semifinal del 'Festival de Eurovisión 2016' sube ligeramente en La 2 hasta el 3,1%». Formula TV. 11 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  85. ↑ «'Resistiré, ¿vale?' estrena temporada con un 32,8% tras la gala de 'Supervivientes' (25%)». Formula TV. 13 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  86. ↑ «La distancia entre 'Pesadilla en la cocina' (11,3%) y el cine de Cuatro (4%) supera ya los 7 puntos». Formula TV. 17 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  87. ↑ «'Cuéntame cómo pasó' sube con fuerza en su final de temporada y anota un magnífico 18%». Formula TV. 22 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  88. ↑ «La explosión de un coche bomba en San Genaro lleva a 'Cuéntame' a su segundo mejor dato de la temporada (18,7%)». Formula TV. 13 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. 
  89. ↑ «'La Casa de Papel' cae al 18,4%, mientras que 'Supervivientes' (22,6%) recupera el liderazgo». 
  90. ↑ «'Supervivientes' sigue imbatible con un 23,6%, mientras que 'Dentro de' baja a un aceptable 6,1%». 
  91. ↑ «'Supervivientes: Tierra de nadie' crece hasta un 25% y 'Cuerpo de élite' despide temporada con un 12,3%». 
  92. ↑ «'Supervivientes' sube a un formidable 29,2% y 'Enviado especial' marca máximo con un gran 8,1%». 
  93. ↑ https://www.formulatv.com/noticias/audiencias-14-mayo-estreno-es-por-tu-bien-155-telecinco-tierra-de-nadie-92131/]
  94. ↑ «'Supervivientes' arrasa con un formidable 31,5% mientras 'Cuéntame' anota su mejor dato de temporada (13,5%)». FormulaTV (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2019. 
  95. ↑ «'Tierra de Nadie' (15.8%) retiene el liderazgo sobre 'Mujer' (14.5%) y 'MasterChef' (14.7%) en un repartido martes». Vertele (στα Ισπανικά). 19 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  96. ↑ «'Eurovisión 2022' (9.2%) firma su inicio más visto desde 2006 gracias al salto a La 1 de su primera semifinal». Vertele (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  97. ↑ «'Eurovisión 2022' (11%) pega subida con su segunda semifinal, que alcanza cotas históricas en La 1». Vertele (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022. 

Επιπλέον

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]