Συνοχή
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Με τον όρο συνοχή στη Φυσική χαρακτηρίζεται μία από τις ιδιότητες της ύλης. Πρόκειται για μια ελκτική δύναμη που αναπτύσσεται μεταξύ των μορίων ίδιας ουσίας, σε αντιδιαστολή της δύναμης συνάφειας που αναπτύσσεται σε μόρια διαφορετικών ουσιών.
Οι δυνάμεις συνοχής είναι εκείνες που συγκρατούν συνδεδεμένα τα μόρια των ουσιών και είναι ισχυρότερες στα στερεά, ασθενέστερες στα ρευστά και ακόμη πιο ασθενείς στα αέρια. Με βάση την ισχύ αυτών των δυνάμεων διακρίνονται οι παραπάνω μορφές της ύλης ή η κατάσταση της ύλης. Γενικά οι δυνάμεις συνοχής είναι ηλεκτροστατικής φύσης. Όταν κάποια μόρια βρεθούν σε πολύ μικρές μεταξύ τους αποστάσεις απωθούνται, ενώ αν απομακρυνθούν έλκονται. Με αυτόν τον τρόπο, τα μόρια ισορροπούν σε μια ενδιάμεση απόσταση, όπου η δυναμική ενέργεια της αλληλεπίδρασης παρουσιάζει τη μικρότερη τιμή. Από αυτό το σημείο ισορροπίας προκειμένου τα μόρια να απομακρυνθούν ή να πλησιάσουν μεταξύ τους απαιτείται κάποια ενέργεια. Συνεπώς, για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να καταναλωθεί έργο. Τόσο οι δυνάμεις συνοχής όσο και εκείνες της συνάφειας αναπτύσσονται σε μικρή ακτίνα και η έντασή τους ποικίλλει ανάλογα με τη φύση των υλικών.
Επισημαίνεται ότι στις δυνάμεις αυτές συνοχής οφείλεται το φαινόμενο της επιφανειακής τάσης καθώς και το ιξώδες που χαρακτηρίζει τα υγρά.
Ιδιαίτερη μελέτη της ιδιότητας αυτής γίνεται από την Υδροδυναμική στη ροή των ρευστών και στη κατάταξη αυτών.
