Σύζυγοι (ταινία)

Σύζυγοι
(Husbands)
ΣκηνοθεσίαΤζον Κασσαβέτης[1]
ΠαραγωγήΑλ Ρούμπαν
ΣενάριοΤζον Κασσαβέτης
ΠρωταγωνιστέςΜπεν Γκαζάρα
Πίτερ Φολκ
Τζον Κασσαβέτης
ΦωτογραφίαΒίκτορ Κέμπερ
ΜοντάζΤζον Κασσαβέτης
Εταιρεία παραγωγήςFaces Music
ΔιανομήColumbia Pictures
Πρώτη προβολή1970
Κυκλοφορία8 Δεκεμβρίου 1970
Διάρκεια142 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$1,7 εκατομμύρια [2]
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Σύζυγοι (αγγλικά: Husbands) είναι αμερικανική κωμική-δραματική ταινία του 1970, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Τζον Κασσαβέτη. [3] Πρωταγωνιστούν οι Μπεν Γκαζάρα, Πίτερ Φολκ και ο Κασσαβέτης ως τρεις άνδρες της μεσαίας τάξης που βρίσκονται στη δίνη μιας κρίσης μέσης ηλικίας μετά τον θάνατο ενός στενού φίλου. [4]

Η ταινία διανεμήθηκε από την Columbia Pictures και πόλωσε τους κριτικούς μετά την κυκλοφορία του. Ο Τζέι Κοκς του Time το περιέγραψε ως το καλύτερο έργο του Κασσαβέτη, αλλά άλλοι κριτικοί, συμπεριλαμβανομένων των Βίνσεντ Κάνμπι, Πωλίν Κάελ και Ρότζερ Ίμπερτ, το κατέκριναν. [5] [6] [7]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκας, ο Χάρι και ο Άρτσι είναι τρεις θεωρητικά ευτυχισμένοι σύζυγοι με οικογένειες στα προάστια της Νέας Υόρκης. Όλοι τους είναι επαγγελματίες, δυναμικοί και επιτυχημένοι. Γνωρίζονται από τα σχολικά τους χρόνια, μεγάλωσαν μαζί και τώρα είχαν αρκετό χρόνο για να ανακαλύψουν ότι η νιότη τους εξαφανίζεται και ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να τη διατηρήσουν. Ταρακουνούνται και έρχονται αντιμέτωποι με αυτήν την πραγματικότητα όταν ο καλύτερός τους φίλος Στιούαρτ πεθαίνει ξαφνικά από καρδιακή προσβολή.

Μετά την κηδεία, περνούν δύο μέρες παρέα, παίζοντας μπάσκετ, επιβιβασμένοι στο μετρό και πίνοντας, κάνοντας και ένα αυτοσχέδιο διαγωνισμό τραγουδιού σε ένα μπαρ. Ο Χάρι πηγαίνει σπίτι, έχει μια άγρια διαμάχη με τη γυναίκα του και αποφασίζει να πάει με το αεροπλάνο στο Λονδίνο. Οι άλλοι δύο αποφασίζουν να πάνε μαζί του.

Οι τρεις τους κλείνουν δωμάτια σε ένα ακριβό ξενοδοχείο, ντύνονται με επίσημα ρούχα και συναντούν τρεις νεαρές γυναίκες σε ένα καζίνο. Μετά, επιστρέφουν στα δωμάτιά τους μαζί με αυτές. Ο Γκας ζευγαρώνει με τη Μαίρη, ο Άρτσι με την Τζούλι, μια νεαρή Ασιάτισσα η οποία φαίνεται να μην μιλά αγγλικά, και ο Χάρι με την Περλ. Όμως, οι προσπάθειές τους να συνδεθούν με αυτές τις γυναίκες είναι άβολες και ανεπιτυχείς.

Ο Γκας επιστρέφει μαζί με τον Άρτσι στη Νέα Υόρκη, αλλά ο Χάρι παραμένει στο Λονδίνο. Ο Γκας και ο Άρτσι εκφράζουν την ανησυχία τους για αυτόν και για το τι θα κάνει χωρίς αυτούς.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κασσαβέτης έχει δηλώσει ότι αυτή ήταν μια πολύ προσωπική ταινία για εκείνον, έχοντας βιώσει την απώλεια ενός αγαπημένου του προσώπου όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του πέθανε σε ηλικία 30 ετών [8]

Ο Κασσαβέτης έγραψε τον διάλογο για την ταινία αφού αυτοσχεδίασε με τον Φολκ και τον Γκαζάρα χτίζοντας τους χαρακτήρες γύρω από τις προσωπικότητες των ηθοποιών.

Ο Φολκ είπε ότι ο Κασσαβέτης του ζήτησε να εμφανιστεί στο Σύζυγοι κατά την διάρκεια μιας μεσημεριανής συνάντησης στην οποία ο Κασσαβέτης συμφώνησε να εμφανιστεί με τον Φαλκ στην ταινία του 1976 της Ελαίν Μέι, Τα Δύο Μούτρα. [9]

Ο Φολκ έχει δηλώσει ότι αυτός και ο Γκαζάρα συνέβαλαν στο σενάριο της ταινίας, αλλά ότι η ιστορία, η δομή και οι σκηνές επινοήθηκαν από τον Κασσαβέτης. Ο Φολκ πρότεινε τη σκηνή στο τέλος της ταινίας όπου ο Άρτσι και ο Γκας φτάνουν στο σπίτι και διαχωρίζουν τα δώρα. Μια σκηνή ανάμεσα στον Άρτσι και την Τζούλι είχε αυτοσχεδιαστεί σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, με τον Κασσαβέτη να χειρίζεται την κάμερα και κανένα άλλο μέλος του συνεργείου να είναι παρόν. [9]

Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προώθηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1970, οι Κασσαβέτης, Φολκ και Γκαζάρα εμφανίστηκαν στο The Dick Cavett Show, φαινομενικά για να προωθήσουν την κυκλοφορία του Σύζυγοι. Ωστόσο, απέφευγαν ενεργά σχεδόν κάθε ερώτηση που έκανε ο Κάβετ για την ταινία και αργότερα παραδέχθηκαν ότι είχαν πιει αλκοόλ πριν από την εμφάνισή τους.

Επεξεργασία της διάρκειας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κασσαβέτης έκοψε περίπου 85 λεπτά πλάνων από την ταινία για να την συντομεύσει στην συμβατική απαίτηση των 140 λεπτών. Αφότου κυκλοφόρησε η ταινία, ο διανομέας της, Columbia Pictures αφαίρεσε άλλα 11 λεπτά από την ταινία ως απάντηση στις αρνητικές κριτικές και στις αποχωρήσεις του κοινού κατά την διάρκεια προβολής της. [10]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την κυκλοφορία της, η ταινία έλαβε διαφορετικές απόψεις από τους κριτικούς. Ο Τζέι Κοκς του Time έγραψε ότι «Το Σύζυγοι μπορεί να είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που θα δει κανείς ποτέ. Είναι σίγουρα η καλύτερη ταινία που θα ζήσει ποτέ κανείς.» Την περιέγραψε ως μια σημαντική και σπουδαία ταινία και την χαρακτήρισε ως την καλύτερη του Κασσαβέτη. Σε απάντηση, ο Ρότζερ Ίμπερτ των Chicago Sun-Times έγραψε ότι «σπάνια το Time έχει δώσει καλύτερη κριτική σε μια χειρότερη ταινία». [7] Ο Ίμπερτ έδωσε στην ταινία δύο στα τέσσερα αστέρια και έγραψε ότι «δείχνει έναν σημαντικό σκηνοθέτη όχι απλώς να αποτυγχάνει, αλλά να μην καταλαβαίνει καν το γιατί». Κριτίκαρε επίσης τους αυτοσχεδιασμούς γράφοντας ότι: «Υπάρχουν μεγάλα αποσπάσματα διαλόγου στα οποία οι ηθοποιοί φαίνεται να προσπαθούν να σκεφτούν κάτι να πουν». [7]

Η Πωλίν Κάελ του New Yorker περιέγραψε την ταινία ως «νηπιακό και προσβλητικό». [6] Γράφοντας για τους New York Times, ο κριτικός Βίνσεντ Κάνμπι χαρακτήρισε την ταινία «αφόρητα μεγάλη» και κατέληξε στο συμπέρασμα για τους τρεις χαρακτήρες ότι «όταν τελείωσαν όλα, είναι κουρασμένοι, αλλά όχι πολύ πιο σοφοί - που είναι λίγο πολύ το άθροισμα και η ουσία του Σύζυγοι ». [5] Ο Τόνι Μαστροϊάνι του Cleveland Press έγραψε ότι «ο διάλογος [της ταινίας] αποτελείται από θραύσματα, από θαυμαστικά, από τρεις ηθοποιούς που προσπαθούν να αναπαραστήσουν ο ένας τον άλλον. Αυτό που έχει γίνει είναι απείθαρχο και αυτό που μας έχει δοθεί είναι μη επιλεκτικό. Η κάμερα τρέχει και φωτογραφίζει ό,τι περνάει μπροστά από αυτήν. Το μικρόφωνο ακούει. Είναι σαν μια σπιτική ταινία μεγάλου προϋπολογισμού.» [11]

Ο Στάνλεϊ Κάουφμαν του The New Republic περιέγραψε το Σύζυγοι ως «σκουπίδια με ρούχα». [12] Ο Τζιν Σίσκελ του Chicago Tribune συμπεριέλαβε την ταινία στη λίστα του με τις 10 καλύτερες ταινίες του 1971. [13]

Σε μια αναδρομική αξιολόγηση της ταινίας, ο Φίλιπ Φρεντς του The Observer την χαρακτήρισε ως «πολύ άνιση, οδυνηρά τεντωμένη, βαθιά ειλικρινή, άγρια μισογυνική και μερικές φορές αγωνιωδώς κουραστική. Είναι επίσης κατά διαστήματα ευφυέστατη, με στιγμές διαπεραστικής ειλικρίνειας. Ωστόσο, δεν υπάρχει ούτε μια αξιομνημόνευτη γραμμή διαλόγου ή κάτι που θα μπορούσε να περάσει ως εξυπνάδα. Από την άλλη πλευρά, τα χαρίσματα του Κασσαβέτη ως σκηνοθέτη είναι εμφανή.» [14] Αντίθετα, ο Ρίτσαρντ Μπρόντι του The New Yorker αποκάλεσε την ταινία ως ένα «τυπικά ριζοσπαστικό, βαθιά προσωπικό έργο» που «παρέχει πολλές εκπλήξεις». Ο Ντέιβ Καλχούν του περιοδικού Time Out έδωσε επίσης θετική κριτική στην ταινία, ενώ την βαθμολόγησε με τέσσερα στα πέντε αστέρια. [15]

Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία έχει βαθμολογία έγκρισης 66% με βάση 35 κριτικές, οι οποίες έχουν μέσο όρο βαθμολογίας 6,3/10. [16]

Home media

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 2009, το Σύζυγοι κυκλοφόρησε σε DVD, σε έκδοση που περιελάμβανε τα 11 λεπτά που είχαν κοπεί από την Columbia Pictures. Η ταινία κυκλοφόρησε σε DVD και Blu-ray από την Criterion Collection στις 26 Μαΐου 2020.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0065867/. Ανακτήθηκε στις 19  Απριλίου 2016.
  2. ↑ «AFI|Catalog». 
  3. ↑ «Husbands (1970) - Overview - TCM.com». Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2020. 
  4. ↑ O'Donoghue, Darragh (Μαρτίου 2018). «Husbands». Senses of Cinema. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Canby, Vincent (9 Δεκεμβρίου 1970). «Film: Very Middle-Class Friendship: Cassavetes, Falk and Gazzara in 'Husbands'». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2009. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Kouvaros, George (2004). Where Does It Happen?: John Cassavetes and Cinema at the Breaking Point. Minneapolis, Minnesota: University of Minnesota Press. σελ. 17. ISBN 978-0-8166-4331-8. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Ebert, Roger. «Husbands». RogerEbert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 29, 2012. https://web.archive.org/web/20120929111052/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F19700101%2FREVIEWS%2F1010310%2F1023. Ανακτήθηκε στις February 17, 2009. 
  8. ↑ Kiselyak, Charles (Director) (2000). A Constant Forge (Documentary). 
  9. ↑ 9,0 9,1 Falk, Peter (2006). Just One More Thing. Carroll & Graf Publishers. σελίδες 185–192. 
  10. ↑ Brody, Richard (August 10, 2009). «Mad Men, Sad Men». The New Yorker. http://www.newyorker.com/arts/events/revivals/2009/08/10/090810gomo_GOAT_movies_brody. Ανακτήθηκε στις January 3, 2010. 
  11. ↑ Mastroianni, Tony (12 Φεβρουαρίου 1971). «John doesn't practice husbandry». Cleveland Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2009. 
  12. ↑ «Stanley Kauffmann on films» (στα αγγλικά). The New Republic. 1970. 1970-12-26. https://newrepublic.com. 
  13. ↑ «Gene Siskel's Top Ten Lists». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2009. 
  14. ↑ French, Philip (29 Σεπτεμβρίου 2012). «Husbands – review». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2020. 
  15. ↑ Calhoun, Dave. «Husbands (12A) Review». Time Out. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2009. 
  16. ↑ «Husbands (1970)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]