Σύστημα Λονδίνου

Σύστημα Λονδίνου

α β γ δ ε ζ η θ 8 8 7 7 6 6 5 5 4 4 3 3 2 2 1 1 α β γ δ ε ζ η θ
Κινήσεις	1.d4 και 2.Bf4, ή 1.d4, 2.Nf3, και 3.Bf4
ECO	A46 A48 D02
Προέλευση	Τουρνουά Λονδίνου, 1922
Γονέας	Παρτίδα πιονιού της βασίλισσας

Το Σύστημα του Λονδίνου είναι ένα σκακιστικό άνοιγμα που εμφανίζεται συνήθως μετά από 1.d4 και 2.Bf4, ή 1.d4, 2.Nf3 και 3.Bf4. Πρακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενάντια σε οποιαδήποτε μαύρη άμυνα και επομένως περιλαμβάνει λιγότερη θεωρία από τα περισσότερα ανοίγματα. Το Σύστημα του Λονδίνου είναι ένα από τα ανοίγματα της Παρτίδας πιονιού της βασίλισσας όπου τα Λευκά ανοίγουν την παρτίδα με την κίνηση 1.d4 αλλά δεν παίζει, εν τέλει, το Γκαμπί της βασίλισσας. Συνήθως καταλήγει σε κλειστό παιχνίδι. Η γραμμή μπορεί να συγκριθεί με το Σύστημα Colle, αλλά ενώ στο συγκεκριμένο σύστημα, ο αξιωματικός της πτέρυγας της βασίλισσας παραμένει στο c1, το Σύστημα του Λονδίνου αναπτύσσει τον αξιωματικό στο f4 πριν κλείσει τη θέση (δεύτερη κίνηση), παρέχοντας μια πιο ευέλικτη προσέγγιση.

Ο Sverre Johnsen και ο Vlatko Kovačević, στην εισαγωγή του βιβλίου τους, Win with the London System, αναφέρουν:

Ουσιαστικά, το Σύστημα του Λονδίνου είναι ένα σύνολο στέρεων γραμμών όπου μετά το 1.d4, ο Λευκός αναπτύσσει γρήγορα τον μαυροτετράγωνο αξιωματικό του στο f4 και συνήθως ενισχύει το κέντρο του με πιόνια στα τετράγωνα c3 και e3 αντί να επεκτείνεται. Αν και έχει τη δυνατότητα για μια γρήγορη επίθεση στην πτέρυγα του βασιλιά, οι δυνάμεις του Λευκού είναι γενικά αρκετά ευέλικτες ώστε να εμπλακούν σε μια μάχη οπουδήποτε στη σκακιέρα. Από ιστορική άποψη, εξελίχθηκε σε άνοιγμα κυρίως από τρεις παραλλαγές:

• 1.d4 d5 2.Nf3 Nf6 3.Bf4
• 1.d4 Nf6 2.Nf3 e6 3.Bf4 και
• 1.d4 Nf6 2.Nf3 g6 3.Bf4

Οι κωδικοί της Εγκυκλοπαίδειας Σκακιστικών Ανοιγμάτων, όσον αφορά το σύστημα είναι D02, A46 και A48.

Περιγραφή

Το άνοιγμα εισήχθη στο τουρνουά του Λονδίνου το 1922 ως ένας τρόπος συνάντησης με εικόνες του σκακιστικού υπερμοντερνισμού. Η γραμμή δίνει στον Λευκό μια σταθερή θέση και και κριτικές του ανοίγματος το χαρακτηρίζουν ως "η γραμμή του ηλικιωμένου" ή το "βαρετό σύστημα"^[1]. Ακόμα κι έτσι, το άνοιγμα μπορεί να οδηγήσει σε ισχυρές επιθέσεις. Ο Vlatko Kovačević και ο David Bronstein είναι μεταξύ των αρκετά αξιόλογων παικτών που έχουν παίξει το Σύστημα του Λονδίνου^[2].

Γραμμές

1.d4 d5 2.Nc3 Nf6 3.Bf4

Αυτή η γραμμή είναι ευρέως γνωστή ως Σύστημα Λονδίνου Jobava, καθώς πήρε το όνομά της από τον ισχυρότερο Γεωργιανό σκακιστή Baadur Jobava.

1.d4 d5 2.Nf3 Nf6 3.Bf4

Αυτή η θέση μπορεί επίσης να επιτευχθεί μέσω 1.d4 Nf6 2.Nf3 d5 3.Bf4. Τα Μαύρα συνήθως απαντούν με μία από τις παρακάτω επιλογές:

• 3...c5
• 3...e6
• 3...Bf5
• 3...c6
• 3...g6
• 3...Nc6.

1.d4 Nf6 2.Nf3 e6 3.Bf4

Τα Μαύρα συνήθως επιλέγουν μία από τις τρεις πιθανές κινήσεις

• 3...b6
• 3...c5
• 3...d5

κάνοντας μεταφορά στην αρχική γραμμή.

1.d4 Nf6 2.Nf3 g6 3.Bf4

Το παιχνίδι εξελίσσεται συχνά με τις κινήσεις: 3...Bg7 4.e3 d6 5.Be2 0-0 6.0-0. Όπως είναι αποδεκτό στην Ινδική άμυνα του βασιλιά, ο Μαύρος μπορεί να χτυπήσει στο κέντρο με τις διασπάσεις ...c5 ή ...e5. Μετά το 6...c5 7.c3, ο Μαύρος παίζει

• 7...b6
• 7...Qb6
• 7...Nc6
• 7...Be6
• 7...cxd4.

Τα Μαύρα μπορούν να προετοιμάσουν το ...e5 με διάφορους τρόπους, ξεκινώντας συνήθως είτε με 6...Nbd7, 6...Nc6 ή 6...Nfd7.

Στη συνέχεια, εάν δεν εμποδίζεται από τις κινήσεις του Μαύρου, ο Λευκός θα ήθελε ιδανικά να χτίσει μια πυραμίδα από πιόνια με κέντρο το d4 και να αναπτύξει όλα τα ελαφριά κομμάτια.^[3][4][5]. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με διάφορες κινήσεις, π.χ.: 1.d4, 2.Bf4, 3.Nf3, 4.e3, 5.c3, 6.Nbd2, 7.Bd3.

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Η ιδανική θέση για τον Λευκό, από το Σύστημα του Λονδίνου.

Παραδείγματα Παρτίδων

• Gata Kamsky vs. Samuel Shankland, Sturbridge, MA 2014:

1.d4 Nf6 2.Bf4 d5 3.e3 e6 4.Nd2 c5 5.c3 Nc6 6.Ngf3 Bd6 7.Bg3 0-0 8.Bd3 Qe7 9.Ne5 Nd7 10.Nxd7! Bxd7 11.Bxd6 Qxd6 12.dxc5 Qxc5? 13.Bxh7+!! Kxh7 14.Qh5+ Kg8 15.Ne4 Qc4 16.Ng5 Rfd8 17.Qxf7+ Kh8 18.Qh5+ Kg8 19.Rd1 e5 20.Qf7+ Kh8 21.e4 Ne7 22.Qxe7 Bb5 23.Rd2 Qxa2 24.Qf7 Qa1+ 25.Rd1 Qxb2 26.Qh5+ Kg8 27.Qh7+ Kf8 28.Qh8+ Ke7 29.Qxg7+ Kd6 30.Rxd5+ Kc6 31.Qf6+ 1–0^[6].

• Magnus Carlsen vs. Evgeny Tomashevsky, Wijk aan Zee NED 2016:

1.d4 Nf6 2.Nf3 e6 3.Bf4 b6 4.e3 Bb7 5.h3 Be7 6.Bd3 0-0 7.0-0 c5 8.c3 Nc6 9.Nbd2 d5 10.Qe2 Bd6 11.Rfe1!? Ne7?! 12.Rad1 Ng6?! 13.Bxg6! hxg6 14.Bxd6! Qxd6 15.Ne5 g5 16.f4!! gxf4 17.Rf1! Nd7! 18.Qh5! Nf6?! 19.Qh4! Qd8 20.Rxf4 Ne4? 21.Nxe4 Qxh4 22.Rxh4 dxe4 23.dxc5 bxc5 24.Rd7! Rab8 25.b3! a5 26.Rc7 a4 27.bxa4 Ba8 28.a5 Rb7 29.Rxc5 Ra7 30.Nc4 1–0 (ο Μαύρος παραιτήθηκε)^[7].

Παραπομπές

1. Donaldson, John (21 Μαρτίου 2009). «London System (review of Win With the London System)». jeremysilman.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
2. «How to tease your opponent in move two or three». Chess News (στα Αγγλικά). 13 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
3. «London System for the Busy Chess Player - Chess Lessons». Chess.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
4. Beat Good Players with the London | Games to Know by Heart - IM Eric Rosen, https://www.youtube.com/watch?v=_g1xMZhGOuc, ανακτήθηκε στις 2022-01-03 
5. «Magnus Carlsen vs Evgeny Tomashevsky (2016)». www.chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
6. «Gata Kamsky vs Sam Shankland (2014)». www.chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
7. «Magnus Carlsen vs Evgeny Tomashevsky (2016)». www.chessgames.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022.