Το τέλος χαρτοσήμου είναι φόρος που επιβάλλεται σε αγορές, συμφωνητικά και επίσημα έγγραφα, που, για να τεθούν σε ισχύ, πρέπει να έχει καταβληθεί. Πιστεύεται ότι ξεκίνησε από τη Βενετία το 1604, εισήχθη στην Ισπανία τη δεκαετία του 1610, τις Ισπανικές Κάτω Χώρες τη δεκαετία του 1620, τη Γαλλία το 1651, τη Δανία το 1657,Πρωσία το 1682 και Αγγλία το 1694.[1]
Στην Ελλάδα, το τέλος εισήχθη με το Νομοθετικό Διάταγμα 4755 ΦΕΚ Α΄164/15.5.1930 που αντικαταστάθηκε από το Π.Δ. 28.7.1931/1931, γνωστό και ως Κώδικας Τελών Χαρτοσήμου, ενόψει της επερχόμενης πτώχευσης. Καθόριζε ότι όλες οι δανειακές συμβάσεις υπόκεινται σε τέλος 3,6%.